INTRO
(Key part)
เจ้าของร่างสูงหุ่นสมส่วนผมสีเทาเดินคาบบุหรี่เข้าห้องพักส่วนตัวที่สนามแข่งรถของตัวเองก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มแรงๆด้วยความหงุดหงิดใจ...เออใช่ หงุดหงิด! หงุดหงิดอีกแล้ว! หงุดหงิดเมีย!!
@ก่อนหน้านี้สองชั่วโมง
' นะคีย์น้าาา~ถ้ากูไม่ไปเฮียนิกซ์มันก็เดือดร้อนกูไม่อยากทำร้านเฮียเจ๊งอ่า ให้กูไปทำงานเหอะนะ '
เสียงวินเซนต์กระเง้ากระงอดตามปลายสายมาถึงหูคีย์มันคงจะให้ความรู้สึกดีมากๆถ้าเกิดว่าเจ้าตัวไม่ได้อ้อนออกไปทำงานกลางคืนอีกแล้วน่ะ...
" ไม่เด็ดขาด! " อีกคนก็กระแทกเสียงกลับไปทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาครุ่นคิดอะไรเยอะแยะ คีย์ไม่อยากให้วินเซนต์เป็นดีเจแล้วเพราะก่อนหน้านี้ที่คีย์ปล่อยให้เมียไปทำงานตามปกติเจ้าตัวกลับเมาเละเทะแถมยังไปยืนเต้นนัวเนียกับผู้ชายในผับอีกต่างหาก...อ่อ แล้วก็ไม่ต้องห่วงคีย์ได้ส่งไอ้ระยำที่บังอาจกอดเมียเขาไปลงนรกแล้วเรียบร้อย!!
' ไอ้บ้าคีย์! มึงไม่เข้าใจกูอ่ะ กูไปทำงานนะทำไมต้องห้ามด้วย! '
" มึงก็ทำงานตลอดอ่ะวินซ์..กูไปทีไรเห็นมึงอยู่กับแก้วเหล้าทุกครั้งแล้วแบบนี้กูจะปล่อยมึงออกไปแดกเหล้า เมา ล่อตัวผู้หรอ! ได้หรอ!? คำตอบคือไม่ได้!! ไม่ต้องไปอยู่ห้องนั่นแหละเดี๋ยวกูจะกลับแล้ว "
' คีย์ครับบบ ให้วินซ์ไปทำงานน้าาา วินซ์สัญญาจะไม่เมาไม่ดื่มจะเปิดเพลงอยู่บนบูธอย่างเดียว โอเคมั้ย '
" ... " ไอ้เหี้ย...เจอแบบนี้กูก็ไปไม่เป็นเหมือนกันนะเว้ย!
' ถ้าคีย์เสร็จงานที่สนามเร็วคีย์ก็แวะไปหาวินซ์ที่ร้านเฮียนิกซ์ก็ได้นี่...น้าๆ สัญญาจะเป็นเด็กดี '
" ไม่ต้องมาทำเสียงแบบนี้ใส่กูนะวินซ์ กูมะ- "
' โอเค! รักคีย์นะ! รักมากกกกก~ จุ้บๆ '
ติ๊ด!
...
...
ไอ้ลูกหมาตัวแสบ!
นั่นแหละครับคือสาเหตุที่ผมต้องมานั่งกุมขมับนิ่งเครียดอยู่ในห้องทำงานกับไอ้คริสเพื่อนสนิทของผมเพียงสองคน ช่วงนี้คนลงสนามเยอะถ้าจะให้ไอ้คริสคุมคนเดียวก็กลัวมันจะตายเอาซะก่อน..เพราะไอ้คนที่มันคิดจะเบี้ยวพนันก็เยอะถ้าไม่ใช่ผมลงมือเองก็คงจะไม่จบเรื่อง..ตอนนี้ก็ได้แต่นั่งรอให้พวกแม่งแข่งๆกันให้จบไปซักที!
" เป็นห่าอะไรของมึงลุกลี้ลุกลนชิบ " ไอ้คริสใช้หางตามองผมก่อนจะก้มลงไปดูนาจอโทรศัพท์ตัวเองต่อ ผมไม่ตอบได้แต่ถอนหายใจออกมา..ตอนนี้พยายามโทรหาไอ้พี่นิกซ์อยู่แต่มันก็เสือกไม่รับสายสงสัยนั่งแดกเหล้าอยู่อีหรอบเดิม..
แล้วจะให้โทรหาไอ้ชิสุน่ะ...ฝันไปเหอะว่ามันจะรับสายผม!
เดี๋ยวนี้รู้ดียิ่งกว่าอะไร...
เกลียดเมียตัวเองเนี่ยผิดไหม?
" เออ..รถของเสี่ยวิศุอ่ะโดนส่งกลับมานะเว้ยมึง เขาบอกว่าเราใส่อะไหล่ปลอมให้รถเขากูไปเช็คกับพวกช่างเมื่อวานถึงรู้ว่าแม่งมีอะไหล่ปลอมปนอยู่ในอู่ซ่อมเราจริงๆ " ผมลืมตาขึ้นมาช้าๆก่อนจะหันไปทางไอ้คริสหลังจากที่ฟังมันพูดจนจบ
" หมาตัวไหนทำ... "
" ตอนนี้ยังไม่รู้..แต่อีกไม่นานหรอกกูจะลากคอมันมาให้มึงเชือดเล่นๆ " ไอ้คริสพูดจบมันก็หัวเราะในลำคอเหมือนโรคจิตนิดๆ ผมรู้ดีว่ามันไม่ได้พูดเล่นๆเพราะคนอย่างไอ้คริสคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว..เรื่องแบบนี้ผมถึงไว้ใจให้มันทำได้ไงละ
เพื่อนสนิทมักจะมีนิสัยเหมือนกัน..ทฤษฏีนี้ผมว่ามันก็จริงนะครับ หึ!
" เดี๋ยวเสร็จรอบใหญ่นี้มึงให้คนดูแทนเราเลยนะเดิมพันห้ามเกินห้าแสนเด็ดขาด..แล้วก็ เดี๋ยวกูจะไปผับพี่นิกซ์มึงจะไปกับกูมั้ย? " ผมยกขาขึ้นไขว่ห้างหยิบโทรศัพท์ออกมาไลน์หาเมียตัวเองเป็นสิบๆครั้งแม่งก็ไม่คิดจะอ่านไม่คิดจะตอบปากก็พูดกับไอ้คริสไปด้วย ไม่ได้ยินมันตอบอะไรกลับมาผมก็ไม่ได้ถามซ้ำไปเป็นรอบที่สอง..ปล่อยให้มันทำงานของมันไปนั่นแหละ
รัวติ๊กเกอร์แม่งเลยสัส!
ผมเริ่มตีกับความหงุดหงิดของตัวเองเพราะแค่เมียไม่ตอบไลน์เนี่ยแหละ..คำพูดของไอ้พี่ชายเลือดเดียวกันกับผมพุ่งเข้าหัวสมองผมอีกแล้วกับคำที่ว่า 'ถ้ามึงมีเมียมึงจะกลายเป็นคนบูชาเมีย' ผมเพิ่งรู้เมื่อเร็วๆนี้หลังจากที่เผลอรักไอ้หมาวินซ์นี่แหละ...เป็นความรู้สึกน่ารำคาญและโคตรน่าโมโหเหี้ยๆเลยเวลาที่แม่งทำเมินหรือไม่สนใจผมเนี่ย..
ติ๊ง!
พรึ่บ! คีย์เพิ่งวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะพอได้ยินเสียงไลน์ดังขึ้นมาหนึ่งครั้งก็รีบลุกขึ้นมาหยิบโทรศัพท์ทันที คริสค่อยๆเหลือบมาดูเพื่อนสนิทตัวเองที่ทำตัวเป็นคนติดโทรศัพท์มือถือตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้...ก่อนจะส่ายหัวไปมากับอาการติดเมียของคีย์..
" นับวันยิ่งเหมือนคนบ้าแล้วนะมึง "
" ไอ้เชี่ย! กูก็นึกว่าเมียตอบไลน์กู กูอุตส่าห์รีบลุกมาหยิบเวรเอ้ย! ที่แท้พี่ชายกู " คีย์อยากจะปาโทรศัพท์ทิ้งจริงๆถ้าไม่ติดว่าเพิ่งซื้อมาใช้คู่กันกับวินซ์เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา..
" นี่ไงกูถึงบอกว่านับวันมึงยิ่งเหมือนคนบ้า "
" ถ้ามึงมีเมียเมื่อไหร่มึงจะบูชาเมียมึงคริส "
" งั้นกูก็ต้องบูชาหลายคนหน่อยอ่ะเพื่อนเพราะเมียกูเยอะมากกกกก~ " ไอ้คริสหันมายิ้มทะเล้นใส่ผมแป๊ปนึงแล้วมันก็หันไปจัดการกับงานต่อผมเบ้ปากลับหลังมันในใจก็ภาวนาขอให้มึงปิ๊งผู้หญิงจริงสักคนเหอะวะ...
มึงจะได้รับรู้ว่าการมีเมียเป็นตัวเป็นตนแม่งยาก..
แต่การทำให้เมียเชื่องกับมึงคนเดียวนี่แม่งยากกว่า!!!
Ringgggggggggg Ringgggggggggg ~
' P'NIX '
เจ้าของผับคนเถื่อนประจำแก๊งค์วิศวะโทรหาผมครับ ผมถอนหายใจเซ็งๆเพราะคิดว่าเป็นเมียตัวเองอีกแล้ว..เอาจริงๆผมก็ไม่คิดว่าผมจะรักมันมากขนาดนี้หรอกแต่ก็แม่งนั่นแหละ คุณไม่รู้หรอกว่าวินซ์มันน่ารักแค่ไหนเวลาอยู่กับผมสองคนน่ะ...
" เออ "
' ไงมึง โทรหากูมีไร? '
" ไอ้คินอยู่นั่นป่ะพี่? "
' อยู่..นั่งแดกเหล้าอยู่ ทำไมวะ '
" ดี! ฝากหวดกระบาลมันดิ๊! แล้วบอกมันด้วยว่ากูจะตัดพี่ตัดน้องกับมันวันนี้ ไอ้คินหมอหมา! " ผมกระแทกเสียงใส่ไอ้พี่นิกซ์เพราะหงุดหงิดไอ้พี่ชายตัวดี กูบอกให้ดูไอ้วินซ์ให้กูแต่มึงเสือกไปนั่งแดกเหล้ากับเพื่อนสบายใจ แม่ง! ไอ้หมอไม่ได้เรื่อง!!
' หน่าๆ ใจเย็นดิวะ เออ! แล้วมึงไม่มาหรอ ..เมียมึงกำลังได้ที่แล้วเนี้ยมาเก็บกลับไปด่วนๆก่อนที่จะโดนไอ้เลย์มันแหกกระโหลก '
" อะไรนะ!? " ผมรีบลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อที่แขวนอยู่บนราวมาสวมใส่อย่างรีบๆ เสียงเพลงดังทะลุมาถึงตรงนี้แถมเสียงหัวเราะเสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนานทุกอย่าง! ผมได้ยินหมด!! ไอ้พี่นิกซ์วางสายไปได้สักพักแล้ว..ผมกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปหารถสปอร์ตคู่ใจแล้วขับออกมาจากสนามด้วยความเร็วทันที...
" หึ...แล้วจะได้รู้ไอ้หมาว่าผิดคำพูดกับผัวจะโดนอะไรบ้าง! "