
“Esir miyim ben Noran?”“Hayır..”“Neyinim peki?”“Sen kendi hür isteğinle esir olmak istedin Alya.Bu ikisi çok farklı şeyler.”“Kan davası yüzünden ailemden birilerini öldürecektin yanında kalmasaydım!”“Yani dediğin gibi bir seçeneğin vardı..Esir olmak dışında ama sen bana esir olmayı seçtin.” Kendinden emin tavırları içerisinde söylediği her bir kelimenin her noktasından nefret ediyordum.Beni bakışlarıyla baştan ayağa süzdü.“Kızma karıcıığııım.”Bu kelimeyi kullanmayı yasaklamalıydım bu adama! Arkamı dönüp koltuğun üstünde duran yastığı battaniyemi topladım.“Okula gitmeyi ihmal etme sakın.”“Gitmeyeceğim!”“Neden peki geleceğin parlak doktor hanımı?”“Esirinim ya hani!”“Şimdi sen şey dersin kırayım dizimi çocuklarımı büyüteyim.” Gözlerimi irice açarak yutkundum korktuğum şeyler başıma geliyordu “Saçmalama kuzum istersen,evet bi ağa karısı oldun ama okulun eğitimin her şeyden önce. Yatağıma gelmiyor olabilirsin seni yiyeceğimi düşünüyorsun anlamıyorum..Ama yerim o konuda haklı olabilirsin bunun sözünü veremem sana.” Sözleri ile yanaklarım alev alev yanmaya başladı. İlk kez bu konuda ağızdan bir şeyler kaçırmıştı. Kendine farkında değildi. Zaten Noran diline ne gelirse söyleyen hayatı çok tiye almayan bu topraklarda yetişen çok farklı bir insandı. Bu toprakların insanı olamayacak kadar farklıydı.Bu haliyle bu toprakların ağasıydı..Kafama yediğim yastık ile birlikte kendimi yerde buldum.“Hadi lo okul saatin geçiyor kuri(bebe)” Bu adam normal değildi.
