Poisoned Embrace

CHAPTER 2

THE club was already wild, the bass thundering through the floor, the crowd screaming, bodies grinding under flashing lights.

Roxy arrived wearing a golden backless dress and five-inch golden stiletto heels that glittered under the lights.

Nasa loob na ng club ang apat niyang kaibigan nang dumating siya, at may kaniya-kaniyang partner na lalaki na ang mga ito habang nag-iinuman na sa isang VIP table na nasa second floor.

“Roxy!” pagkaway ng mga kaibigan niya nang makita siya.

Pairap naman siyang lumapit at maarteng naupo sa isang bakanteng couch.

“Still no partner?” Jaya teased with a sly grin.

Maarte lang siyang umirap at dinampot na lang ang isang glass ng pornstar martini sa ibabaw ng table bago sumandal sa couch. “I’m off-limits when it comes to guys,” sagot niya matapos sumimsim ng konting martini. “My brothers don’t allow it. Palagi nilang pinapaalala sa akin na huwag na huwag kong hahayaang na may lumapit sa aking lalaki. Bawal na bawal daw 'yon, dahil karamihan sa mga lalaki ngayon ay mga manloloko. So baka makapatay pa raw sila kapag niloko ako ng walang kwentang lalaki.”

“Gosh!” pag-irap ng kaibigan niyang si Irra habang nakasandal pa ito sa balikat ng boyfriend. “How long are you going to keep that up? You’re nineteen, almost twenty. And you still don’t want a boyfriend? Bakit ka naman magpapaloko kung puwedeng f**k buddy lang muna? Seriously, Rox. You’re ridiculous.”

Umirap lang siya at maarte lang sumimsim ng konting alak. Pero napatingin siya sa tabi niya nang may bigla na lang naupo na isang lalaki.

“Hi, miss. I'm Jack,” ngiti nitong pagpapakilala na agad na naglahad ng kamay sa kaniya.

Ngunit imbes na tanggapin ay napairap lang siya. “Back off. I don't like you,” pagtataboy niya at muli nang sumimsim ng martini.

Nawala naman ang ngiti ng lalaki, at napasimangot din ang apat niyang mga kaibigan.

“Come on, Rox. Be nice to him. He's my boyfriend's cousin,” Lea chided with a frown.

“Yeah, he's my cousin,” mabilis na dagdag naman ng boyfriend nito. “Don't worry, he's a good guy. Hindi ka niyan lolokohin.”

Roxy leaned forward with a mocking smile. “Nope. Still don’t like him. I swear, masamang magalit ang mga kuya ko. Baka bugbugin pa siya, kawawa naman kung madurog lahat ng buto niya sa katawan. Paniguradong mawawalan ka ng pinsan.”

Before anyone could reply, she pushed herself up from the couch, flipped her hair, and walked off without a second glance.

Napasimangot na lang ang mga kaibigan niya at napasatsat na may kasamang pag-iling-iling. Pero hinayaan na lang siyang umalis.

Bumaba na siya ng ground floor kung marami pa ring sumasayaw na halos mga lasing na ang iba.

“Alright. I'll just dance to enjoy the night,” bulong na lang niya. She slipped into the middle of the crowd, finishing the last sip of her martini before dropping the empty glass onto a waiter’s tray. Then she closed her eyes and started moving, hips swaying, hands in the air, like she owned every beat.

Hindi na niya tiningnan pa ang kaniyang mga kaibigan na may sarili na rin mundo kasama ang boyfriend ng mga ito. Kaya naman nag-enjoy na lang siya sa pagsasayaw. A couple of guys tried to slide in close, but she only smirked, spun away, and left them looking stupid in her wake. She wasn’t here for them. She wasn’t here for anyone.

This was her night, her rules.

Ngumiti lang siya habang sumasayaw, like the spoiled brat she was, untouchable and free.

Ngunit hindi nagtagal ang pagsayaw niya nang makaramdam na siya bigla ng pag-ikot ng kaniyang paningin na para bang nalasing siya agad kahit hindi naman matapang na alak ang ininom niya, at isang glass lang naman, which is madalas niyang inumin pero hindi naman siya nalalasing agad, nakakadalawang glass pa nga siya dati, tatlo pa, at sa ikaapat pa siya nalalasing. Pero ngayon . . .

“Damn.” Mahina na niyang pinilig ang kaniyang ulo at nahinto na ang pagsasayaw.

Parang tuluyan nang umikot pati ang paningin niya. Nang mapatingin siya sa mga kasama niyang sumasayaw ay parang unti-unti nang naging blurry sa paningin niya ang mga ito.

“Damn it. I'll deal with you tomorrow,” tangi na lang niyang nasambit nang mapagtantong may kung ano'ng nailagay sa nainom niyang martini.

Gayunpaman ay pinagpatuloy pa rin niya ang pagsasayaw—sa isipin na ligtas pa rin naman siya, dahil may pasekreto naman na nagbabantay sa kaniya na tauhan ng mga kuya niya — oo, alam niyang may lihim na nagbabantay sa kaniya kahit saan siya pumunta. Kaya nga tuwing gagala siya ay pinapaalam muna niya sa mga kuya niya kahit na nasa ibang bansa pa ang mga ito, iyon ay dahil para masigurado ang kaligtasan niya, para palihim pa rin siyang masundan ng tauhan ng mga kuya niya at mabantayan.

Kaya wala talaga siyang takot lagi tuwing gagala kahit mag-isa lang, dahil bukod sa bulletproof ang kaniyang kotse, alam din niyang may bantay siya mula sa dilim na nakahandang pumatay kung sakaling may manakit sa kaniya.

“Hmm . . .” ungol na lang niya habang sumasayaw at nakataas pa ang mga kamay. Pinikit na lang niya ang kaniyang mga mata para hindi na umikot pa ang kaniyang paningin.

Ngunit sa kalagitnaan ng kaniyang pagsaway ay muntik na siyang matumba kundi lang may mabilis na kamay ang humawak sa baywang niya.

Pagmulat niya ay 'yong lalaking pinsan ng boyfriend ni Lea ang bumungad sa kaniya na si Jack. Kahit papaani ay aninag pa rin niya ito kahit na umiikot na ang paningin niya.

“Are you okay?” he asked, raising his voice so she could hear him over the loud music.

“Ikaw ba ’yon, ha?” tanong na niya rito at malakas na inalis ang kamay nito sa paghawak sa kaniyang baywang. “Did you put something in my drink?”

Natawa naman ito. “I don't know what you're talking about, Rox. Ang mas mabuti pa ay ihatid na lang kita sa inyo. Look at you, mukhang lasing ka na agad—”

“No, don't touch me!” agad niyang pagtabig sa kamay nito. “I can handle myself. Don't you dare follow me.”

Matapos sabihin iyon ay tumalikod na siya sana umalis na ng dance floor, pero nakakadalawang hakbang pa lang siya nang muli na siyang nawalan ng balanse dahil sa pagkahilo, at sa pangalawang pagkakataon ay muling nasalo ng lalaking si Jack ang baywang niya.

“Come on, stop being stubborn. Ihahatid na lang kita sa inyo.”

Bago pa siya makasagot ay inalalayan na siya nito palabas ng club. Hindi na siya nakaangal pa. Her body felt too heavy to resist, her strength draining with every step, so she let him lead her outside.

Ngunit imbes na alalayan siya nito papunta sa kotse niya, ipinasok na lang siya nito bigla sa backseat ng kotse nito kung saan naroon naman nakaupo sa driver seat ang isang kaibigan nitong lalaki.

“No . . . this isn’t my car,” ungol niya pang reklamo kahit papikit-pikit na ang mga at gusto pa sanang lumabas, pero mabilis siyang pinigilan ni Jack.

“Relax, Rox. Let’s have some fun tonight,” he said with a smirk before nodding at the driver. Kaya agad na pinatakbo ng kaibigan nito ang kotse palayo ng club.

As the streetlights blurred past the windows, Jack leaned in and pressed his lips against her neck. She weakly pushed at his chest, her arms trembling, her body growing heavier by the second.

“My brothers will kill you if they find out,” pananakot pa niya sa halos paungol nang boses na, dahil para siyang hinihila na ng antok habang tumatagal at bumibigat na rin ang talukap ng mga mata niya kahit ano pang pilit niyang mulat. “I swear, mamamatay ka ngayong gabi kapag hindi mo ako binalik sa kotse ko.”

“Oh, I’m terrified,” Jack laughed, mocking her words as his mouth trailed along her skin, naging malikot na rin ang kamay nito sa katawan niya. “Come on, sexy. Huwag ka nang magpakipot pa.”

“Stop . . . kissing me!” she hissed.

Ngunit balewa ang pilit niyang pagtulak sa katawan nito dahil mas malakas ito sa kaniya, habang siya ay hinang-hina na.

Hanggang sa huminto ang kotse sa madilim na parte ng kalsada na walang katao-tao. Ngunit saktong pagkahinto ay siyang paghinto rin ng nakasunod na kotse.

“Ryan!” sigaw ni Jack sa gulat dahil sa pagkabutas ng bintana sa front seat, dalawang bala ang magkasunod na pumasok at diretso tumama sa ulo ng lalaking driver.

Nagtalsikan ang dugo sa loob ng sasakyan.

Jack’s eyes widened in horror. Nabitiwan na siya nito na muntik na niyang ikahulog sa upuan. Pero bago pa ito makatakbo palabas ay tatlong bala na ang muling tumagos sa bintana ng backseat.

Nasaksihan ni Roxy ang pagbagsak ni Jack sa tabi niya habang nakadilat ang mga mata.

“I told you . . . you’d regret harassing me,” she whispered weakly, her eyes slipping shut.

Bumukas na ang pinto sa backseat at naramdaman na lang niya ang pagbuhat sa kaniya palabas ng sasakyan.

“You little brat,” a deep voice muttered.

She tried to open her eyes again, pero dahil madilim at blurry na rin ang kaniyang paningin ay hindi na niya maaninag ang mukha nito. Pero ramdam niyang lalaki.

“K-Kuya . . .” she whispered faintly.

Ipinasok na siya sa sports car nito, maingat na pinaupo sa front seat at nilagyan ng seatbelt. Ilang sandali pa ay naramdaman na lang niya ang pag-andar ng sasakyan paalis. Kahit hinang-hina na at nakapikit ay napangiti na lang siya. Thank God. She was finally safe.

Tuluyan na siyang nakatulog sa biyahe. Hindi na niya namalayan pa ang paghinto ng kotse sa parking lot ng isang luxury hotel, at ang pagbuhat sa kaniya palabas.

Naalimpungatan lang siya nang nakahiga na siya sa malambot na kama at naramdaman ng nakiliti sa kaniyang mukha dahil sa munting pagpaulan ng maliliit na halik sa kaniyang pisngi.

“I missed you so damn much, mahal kong prinsesa . . .” he whispered, lips lingering against her skin..

Sinubukan na niyang imulat ang kaniyang mga mata, but the room was pitch-black. No light, no shadows, only his breath against her skin.

“S-Stop,” anas niya at humawak pa ang nanghihinang kamay sa dibdib nito para itulak ito palayo sa kaniya. “Stop k-kissing me . . .”

Napahinto naman ito sa paghalik-halik sa pisngi niya, pero nanatili pa rin malapit, his breath warm against her face.

“Are you the one watching over me? One of my brother’s men?” she asked, hinang-hina pa rin ang boses niya.

“I’m the man losing his mind over you,” he answered, may pagkapaos ang boses. “Every damn day I was gone, you haunted me. I couldn’t get you out of my head.”

Her heart pounded. “But why are you kissing me?”

“Because I love you,” he growled softly. “So f*****g much it’s killing me.”

Mas lalo nangunot ang noo niya sa dilim at napalunok na lang kahit hinang-hina na. “Your voice . . . it sounds familiar. Like one of my brothers.”

A smirk brushed against her cheek. “Which one?”

“I . . . I don’t remember. But you sound like one of them . . .”

A soft chuckle slipped from him. “Tell me . . . which one of your five brothers do you think is the best?”

“They’re all the best. And I love them all,” she whispered.

Namayani ang sandaling katahimikan. Nanatili pa rin ang lalaki sa ibabaw niya na kahit madilim ay ramdam na ramdam niya ang pagtitig nito sa kaniya. Nakatukod ang mga siko nito malapit sa uluhan niya, at langhap na langhap niya ang napaka-fresh nitong hininga na nanunuot na sa ilong niya. Napakabango, napaksarap sa pang-amoy. Nakakaakit.

“Roxiane, prinsesa ko . . .” anas na nito kalaunan at gumawa pa ng mahinang tunog ang paggalaw ng Adam's apple dahil sa paglunok. “Umuwi si Kuya para sa 'yo.”

Bago pa siya makasagot ay napasinghap na lang siya sa gulat nang mabilis na nitong sinakop ang labi niya.

“K-Kuya . . .” she whimpered, but his kiss swallowed the sound.

“Kuya loves you more than his own soul,” he murmured against her lips. “Sa akin ka ngayong gabi, prinsesa ko.”