David & Alexandra

UNO

Alexandra De Vera, An Artist

**Alex

Ako si Alexandra De Vera, An Artist by heart, A Dreamer, A Writer, A Bookworm... An Orphan?

Now, I’m a newbie licensed Architect, a dream I have since I could remember. Pangarap ko talaga ito ang maging Arkitekto. 

Lampas isa’t kalahating taon na mula ng maka graduate ako ng college. Dahil nag-aaral palang ako eh apprentice na ako ng mga professor ko maaga akong nakapag take ng Board Exams. Yes !? you heard it right Board Examsss… I took two within a year, Architects and Master Plumber. 

And S**t !!?, I still can’t believe it… I was able to top the Exams both of them, sabi nga nila I’m going down to the history books hindi lang dahil sa parehong No. 1 ako sa exam kung hindi sa isa rin ako sa pinaka batang pumasa. Isa na akong legit na lisensyadong Arkitekto at Master Plumber. Sa lahat ng ito ang pinaka proud I’m sure ay ang school ko… well they deserve the honor, they’ve been the best support system I could ever have.

Utang ko lahat ito sa school ko, lalo na sa mga professors ko. They’re the ones who saw the potential in me, freshman palang ako. And hindi nila ipinagkait sa akin ang kanilang mga kaalaman they honed me to the best that I can be. They have been so unselfish teaching me the craft of being an architect. Third year palang ako humihingi na ako sa kanila ng mga drafting works, kinukulit ko silang isama ako sa mga Project Site. Pag bakasyon, I would observe sa mga Project Sites nila asking questions, learning from them… learning from the engineers, from skilled workers even the laborers.

Ilan sa mga professors ko ang magkakasama sa iisang Architectural Firm, they do Design and Build or just Design. I did my OJT and apprenticeship with them kaya nakapag exam agad ako. Habang apprentice ako my sideline ng pag rereview for the exam… bully ang mga professor ko, they all believe my potential to ace the exams. They feed me with all the information I need. 

Sa probinsya na din dapat ako mag review and exam but my unusual family nangialam. Dinala nila ako sa Metro, enrolled me in the most prestigious review centers, set me up in a rental condo, provided me with everything I needed.

- Bumabawi dahil sa kasalanan nila for the past five years… letse. Kung hindi lang sa pambubully ng kapatid kung hilaw na mas makakabuti daw ito sa akin para wala akong aalalahanin kung hindi mag aral lang. Pati mga professors ko naki ayon na din sayang daw pagkakataon. Pero ang nakapag pa decide talaga sa akin was the fact the orphanage kung saan ako nakatira hindi kakayanin ang gastusin sa review classes ko. And I can’t fail the exams hence I was left with no other choice but to agree with my unusual family offer of help.

The day the results were released… ( for the ALE )

Unregistered No. Calling…  

- alam ko na agad na it’s either my grandfather or my father is the one calling… 

“Hello po” sagot ko sa tawag…

“Alex, apo… Congratulations Architect, I’m so proud of you” so grandfather beats my father on congratulating me… 

“Thank you very Sir… I couldn't have made it without your support… Thank you” pasalamat ko siya kasi ang nag pumilit tulungan ako ( may kasalanan kasi )

“No, Alex you’re one hell of a genius kahit saan ka pa… you will excel” 

“Congratulations again, did your father called you already” 

“Hindi pa po… baka busy pa kasi or hindi niya pa alam” sabi ko nalang 

“I’ll tell him” medyo masungit na boses niya… ( susungitan na naman niya anak niya… yare! )

“Huwag na po… tatawag din po yun” alo ko nalang sa kanya

“Tumawag na din po si Sebastian kanina” habol ko pa ( Sebastian, Baste - ang hilaw kung kapatid pero ayaw na ayaw niyang tinatawag siyang Baste… Seb daw nickname niya, yun kasi tawag sa kanya ng mga tropa niya mula high school and college ) 

“Ah OK, buti pa pala si Sebastian tumawag na” sagot niya sa akin

“Opo, tumawag na po… Thank you po ulit sa pagbati”

“Sige Hija… Congratulations ulit” paalam na niya

Ganyan kami sa family, kung matatawag mo ngang ganun kami.

- Ramdam ko naman ang pagmamahal nila sa akin in so many ways… may tampo lang naman ako dahil sa mga nangyari from the past five years. 

Marami pang bumati sa akin kasama na mga Professors ko, mga kaklase, mga kapatid sa orphanage at ang magaling ko ngang hilaw na kapatid. Hindi lang siya tumawag, ginulo pa ako sa condo para blowout niya daw ako. Nasa Metro pa rin kasi ako that time as I was preparing for the Master Plumber Exams. 

Dingdong!!!… Dingdong!!!… Dingdong!!!… 

Letseng Sebastian sinabihan ko ng ayokong lumabas… mag-aaral pa ako.

Dingdong! Dingdong! Dingdong!.... Paulit ulit lang siyang nag doorbell… sabay katok ng malakas sa pinto ko kala kanya yung condo building. 

“Congratulations Architect !” sigaw niya pag bukas ko ng pinto… sabay yakap sa akin… 

“Bunganga mo… kailangan sumigaw talaga?” saway ko sa kanya

“Bakit ba, eh proud ako sayo… sisigaw pa ako sa Lobby!!!”

“S**t !!! F**k you ka… Top 1 Tang na mo ! S**t ! S**t ! ka talaga !” gigil niya sa akin…

Tinampal ko nga bunganga maka mura wagas… 

“Sige mag mura ka pa” singhal ko sa kanya…

“Kasi naman eh… Top 1 sino ba di mapapamura ha” asik niya sa akin

“Pwede namang bumati nalang di ba ng walang mura” sagot ko sa kanya

“Hayyyy ! di pa rin ako maka get over, pero tara na Dinner tayo sa labas… lumabas ka naman sa lungga mo noh. May ilang weeks ka pa before ang next exam mo” yaya na niya sa akin

Sa kabilang building lang din kami nakarating ayaw ko nga kasi lumayo pa. Habang kumakain kami ng tumawag ang magaling na Tatay namin. Proud daw siya sa akin… chuchu if I know wala lang sa kanya yun Top 1 din kasi siya dati. Napaka overachiever din kasi. 

- He’s an Architect too, an Asean Architect he also has a license to practice in Aussie and some part of the US and the Middle East ganyan siya ka overachiever. When I discovered my love for the Arts and everything about it hindi ko pa siya kilala. 

~~~~~~~~~~

After less than a month lumabas din ang results ng Master Plumber Exams…

Doon mas lalo pang nabaliw si Sebastian… na windang daw siya ng makita ang results, kulang na mabugbog niya akong ng magkita kami sa pang gigil niya sa akin. 

At nag bunyi nga ang School ko syempre. May Thanksgiving Mass at kung ano ano pang seremonyas na kailangan kung atenan.

Umuwi na rin ako sa probinsya, sa orphanage kung saan ako nakatira pa rin. Tapos na ang lampas walong buwan ko sa Metro. Babalik din ako sa pagtatrabaho sa Firm ng mga professors ko. May project kasi akong ginagawa doon gusto daw ng kliyente ako pumirma nakakahiya nga sa mga prof ko. Pero kliyente pa rin kasi yun para sa Design and Build ng opisina kaya malaking kontrata pa rin yun.

“Sino po ba itong kliyente at gustong ako pa pipirma? Eh paano kung hindi ako pumasa di na tengga project niya?” tanong ko sa Prof ko…

“Sasama kita sa next meeting, after pa naman ng oathtaking yun… tapusin na muna natin lahat ng plans and revisions para ready na lahat” sagot niya lang sa akin… kakabalik ko lang sa Firm.

Pagkagraduate ko ito na hinawakan kung Project… mula concept niya sa akin pinag katiwala ng mga Prof ko. Baby ko na nga ang project na ito. It’s an Mountain Lodge dito lang din sa probinsya… mas mukha siyang Mountain Mansion sa gustong kalabasan ng may ari. Retirement House daw ng owner, sa loob ng hacienda nila ang location. May vision siyang gawin din Mountain Farm Resort yung buong hacienda pero later pa daw yun. Pero ginagawa na ang concepts ngayon pa lang.

~~~~~~~~~~

Oathtaking Ceremony for the ALE

Kasama ko sa Metro ang Nanay, Tatay at Tita Yaya ko sa bahay ampunan at ang mga professor ko. Ang pamilya ko I’m sure pupunta yun, sigurado na si Sebastian. Si Sebastian din ang nag book ng flight namin papunta dapat kasi mag bus kami. Sa condo unit niya muna kami tutuloy ako, si Nanay Eva, Tatay Max  at Tita Yaya Amy. 

Unbeknownst to me pinag book niya pala kami sa isang hotel malapit sa CCP kung saan ang oath taking. At kasama siya syempre… utos daw ni grandfather at ni Itay. 

- The Hotel is a freaking five star luxury hotel… Sh*t! Ang mahal dito. Dalawang kuwarto para sa amin… isang Superior Bay View King para kina Nanay Eva at Tatay Max and Twin type para naman sa amin ni Tita Yaya Amy. King type din ang para kay Sebastian. 

Kaya eto kami ngayon checking in, hindi na ako nag inarte… gusto ko kasi to para kina Nanay. Minsan lang naman ito mangyayari sayang naman tanggihan pa. And I’m so elated to be here, the Architect of this hotel is a National Artist for Architecture. 

Si Tatay Max ang naatasan samahan ako sa oath taking… si Nanay at Tita Yaya will be on the sidelines. Pinadalhan pa siya ni Grandpa ng napaka gandang Barong Tagalog na susuotin para sa oath taking. Nanay and Tita Yaya will be wearing simple Filipiniana dresses.

Sebastian has shown me a lot of Filipiniana Dresses to choose from… napili ko ang isang off-white color, straight across neckline with filipiniana sleeve, below knee, a-line cut dress. Simple but very elegant, I needed to dress up to be presentable to everyone… I may be from the province but I can’t let anybody look down on me. I’m a board topnotcher, I should look like one. The dress is waiting for me in our room… may pinapunta pa siyang mananahi in-case may problema ang damit. 

- I so love my dear brother… 

Ngayon ko lang kukunin ang program and everything for the oath taking… and to my surprise Guest of Honor ang magaling kung Tatay… 

- Aaiisstt, lagot na naman ako sa kagandahan niyang asawa.

Messenger

Ako (Alex) : Baste, bruho ka… bakit hindi mo sinabi na si Itay ang Guest of Honor. Ano na naman sasabihin ng Nanay mo. Bwisit ka !

Seb : Hello, Seb ang pangalan ko… At for your information, ngayon ko lang din nalaman. Akala ko aattend lang siya yun pala siya Guest of Honor ang Lolo mo. 

Seb : Tsaka… don’t yaahhh worry, I hold the leash sa magaling kung Nanay. Subukan niyang manggulo ako na papakulong sa kanya. Hindi ko pa siya na papatawad sa ginawa niya sayo dati. 

Ako (Alex) : Grabe siya oh… nagtatanim ng galit. Hindi naman siguro yan manggugulo kung hindi si Itay mapapahiya at alam natin na ayaw na ayaw niyang magagalit yun sa kanya.

Seb : Kaya ikaw relax ka lang… mag speech ka pa mamaya. 

Natapos naman ang oathtaking ng matiwasay, aside sa awkward moment sa pagsabit ng medalya na sumingit si Itay at sabay sila ni Tatay Max na nag suot nun sa akin wala naman ng iba pang unusual event. 

Pagbalik namin sa Hotel may pa Dinner pa si Grandpa… nasa sidelines lang din siya kanina kasama sila Nanay at Tita Yaya. Sa isang Private Room ng Restaurant sa Hotel ang Dinner namin… we cannot be seen in public together. Yan ang family ko.  

“Congratulations Alex” bati ni Grandpa sa akin, nauna kasi sila sa kainan… kasama si Itay at asawa niyang si Tita Irena, si Seb at ang kapatid niyang si Silvia… Via for short.

“Thank you po” sabay manong sa kanya

“Good Evening po” bati ko kay Itay tsaka ng manong… tsaka niya ako hinatak para yakapin.

- Minsan lang yan sweet kaya pinag bibigyan ko na. 

Bumeso na din ako kay Tita Irena, tahimik lang siya andito kasi si Grandpa hindi siya makapag taray. Syempre kay Sebastian at Silvia beso at yakap na din… behave at seryoso si Seb kasi andito Nanay niya. 

- Sarap… asarin para lumabas ang kakulitan…  kaya lang pinandilatan ako.

Kumain kaming nag kwe-kwentuhan tungkol sa oath taking.

“Third, pwede bang sa Oathtaking na isa pa ako naman kasama ni Alex sa stage” sabi ni Grandpa kay Itay… Third tawag niya kasi Silverio the third si Itay…

“Pa, pwede naman tayong dalawa” sagot ni Itay… Hala nag uusap ng parang wala ako dito…

“Yan Alex ah kami ng Daddy mo (yun kasi tawag nila Seb sa kanya... ako Itay pa rin)  kasama mo sa Oathtaking na isa pa… Kelan ba pala yun?” tanong ni Granpa

“Baka next month po siguro” di pa kasi ako sure kung kailan talaga…

“Let me know, I need to free my schedule for that day”

“Ok po”

After ng Dinner, we went on our separate ways… sila sa bahay nila kami dito sa Hotel. Two nights stay kami kaya bukas ipapasyal ko sila Nanay dito sa Metro. 

Nag malling kami kinabukasan… shopping konti para sa mga bata sa “Kanlungan”. Kasama namin si Sebastian siya magbabayad ng mga pinamimili namin… gamit ang credit card ni Itay. 

Pati pagkain namin, sa sosyal pa kami napunta dahil sa kanya… para daw masulit namin ang pera ni Itay. Abusadong Bata…

It was a blissful short break para sa amin lahat nila Nanay, Tatay at Tita Yaya...

~~~~~~~~~~

The Mountain Lodge / Mansion owner is no other than Grandpa. Kaya pala gustong ako ang pumirma. Pati sa pag construct gusto niya ako mag supervise. Sabi ko nga sa kanya bakit hindi kay Itay... gusto niya daw siya unang Client ko. 

- Bumabawi sa mga nangyari sa nakaraan…

Kaya eto ako ngayon sa probinsya with my very first project. Naka alalay naman ang mga professors ko sa akin for guidance. Pati yung contractor dati ko ng naka trabaho sa apprenticeship ko... lahat halos ng alam ko sila na nag turo. 

The Lodge is a Split Type, Three Level Unit... Six Bedrooms at the second level excluding the one large Master Bedroom at the first level. Some of the Bedrooms share Bathrooms. The kitchen is equipped with the latest appliances... akala mo naman doon titira ang may ari. 

The first level opens to a large Living Area which opens to a View Deck at the back which runs the whole span of the house where you can see the mountains. Sa kanan Library at Master Bedroom, sa kabila naman ang kitchen at dining area. Ang sala naka high ceiling, tapos glass walls sa harap at likod kita ang view deck. Na fold din ang lower part ng glass walls sa likod para open sa view deck. The Dining seats 12, pero may island counter naman na pwedeng breakfast nook or kung magisa ka lang kakain. May Dining Tables and sun lounges din sa may view deck. Sosyalin ang datingan pang mayaman talaga. 

Ang gusto ni Grandpa by Christmas time tapos na ang bahay, kaya naman sabi ng contractor basta walang lang bagyo or iba pang hindi inaasahang problema. 

- Hindi pa rin ako maka get over that I’m really building my very first project. Nag hire ako ng mga videographers to documents some events of the construction. And I’ve been documenting via photographs the progress of the construction hindi lang for my reports but I wanted to have some souvenirs. Kelan ba naman ako makakakuha ulit ng ganito kalaking project. 

- My professional fees to this project goes to the orphanage and some to my alma mater. I’ll just be saving some for myself… I wanted to work in the Metro after this for more experience. I need to have a stable income as I want to expand the orphanage and Nanay, Tatay ang Tita Yaya are not getting any younger. I know I have to step up now.