บทที่ 3
864 Words
"คนบ้าเอ้ยคนฉวยโอกาส" เดินออกมาจากโต๊ะนั้นเธอว่าจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ถึงห้องน้ำก็มีผู้ชายเข้ามาขวางหน้าไว้
"คนสวยมาเที่ยวคนเดียวหรือครับ"
"ถอยไป" คนยิ่งกำลังอารมณ์เสียอยู่
"พี่เลี้ยงน้องได้นะ วันนี้พี่ขอเป็นเจ้ามือ"
"ฉันบอกให้ถอยไปไง"
"จะเล่นตัวทำไม ผู้หญิงส่วนมากก็มาหาคนเลี้ยงทั้งนั้นแหละ"
แต่พอตอนที่มันเอื้อมมือจะมาสัมผัสกับแก้มของเธอก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาจับแขนของมันแล้วบิด
"โอ๊ยย มึงเป็นใครวะปล่อยกูนะ! มึงรู้ไหมว่ากูลูกใคร"
"ขนาดมึงยังไม่รู้ว่าพ่อมึงเป็นใครยังจะมาถามคนอื่นอีก"
"หึหึ" ได้ยินที่เขาพูดนิวเยียร์ก็อดขำไม่ได้
"เกิดอะไรขึ้นครับ" บอดี้การ์ดของทางคลับรีบเข้ามาดูเพราะเห็นลูกค้ามีเรื่องกัน
"ผู้ชายคนนี้น่ะสิคะ เข้ามาทำรุ่มร่ามกับฉัน"
"เปล่าสักหน่อย ผู้หญิงคนนี้เองต่างหากที่ให้ท่าผมและเธอกับผู้ชายคนนี้ก็กำลังจะแบล็คเมล์ผมด้วย"
ทางด้านบอดี้การ์ดไม่เห็นเหตุการณ์ก่อนหน้าเลยต้องพาทั้งสามไปคุยกันก่อน
กว่าจะจบเรื่องนี้ได้นาคราชต้องใช้เครดิตของตัวเอง พอรู้ว่าเขาเป็นลูกชายของใครทางนเรศวรคลับเลยขอโทษและปล่อยไป ส่วนไอ้ที่แอบอ้างว่าพ่อใหญ่ก็ถูกจัดการไปตามระเบียบ
นิวเยียร์ไม่ได้ขอบคุณหรอกที่เขาช่วย และเธอก็บอกว่าจะขอกลับเอง แต่นาคราชก็ปล่อยให้เธอกลับเองไม่ได้ เพราะแค่มาเข้าห้องน้ำเธอยังเป็นอันตรายเลยถ้าปล่อยให้กลับเองมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาก็คงต้องได้รับผิดชอบ
หลังจากจ่ายค่าอาหารและเครื่องดื่มแล้วนาคราชก็พาเธอออกมาที่รถ
ระหว่างทางที่นั่งรถมานิวเยียร์ก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขา ฝ่ายชายก็เงียบจนมาถึงช่วงรถติดหนักๆ
"ฉันไม่เข้าใจผู้ใหญ่พวกนี้เลย คนที่เพิ่งเคยรู้จักกันจะให้มาแต่งงานกันได้ยังไง คุณว่าเหมือนฉันไหม"
ชายหนุ่มหันมามองแต่ก็ไม่ได้ตอบ
"อย่าบอกนะว่าคุณเห็นด้วยกับผู้ใหญ่"
"ก่อนหน้าผมอาจจะเห็นด้วย"
"หมายความว่ายังไง?" เธอลองคิดทวนคำพูดของเขาดูถึงรู้ว่าหมายถึงตอนนี้เขาไม่เห็นด้วยกับผู้ใหญ่แล้ว "นี่คุณ ฉันไม่ดีตรงไหนเหรอ!"
เอี๊ยดดดด เสียสมาธิตอนที่เธอโวยวายเกือบชนเข้ากับรถคันข้างหน้า
"โอ๊ยคุณทำบ้าอะไรเนี่ย!" ถ้าเบรกแรงกว่านี้มีหวังหัวแตกแน่เลย แค่นี้ยังรู้สึกเจ็บหน้าผาก
"ทำไมเวลาขึ้นรถถึงไม่คาดเข็มขัด"
"คุณนั่นแหละขับรถยังไงทำไมไม่ดูทาง"
"เพราะใครล่ะ"
"เป็นลูกผู้ชายหรือเปล่ามาโทษผู้หญิงได้ยังไง โอ๊ยย หัวฉันแตกไหมเนี่ย"
เขาเลยเอามือลูบหน้าผากตรงแดงๆ ดูว่าแรงกระแทกเมื่อสักครู่ทำให้เธอหัวแตกไหม
แต่พอใบหน้าของทั้งสองขยับเข้ามาใกล้กัน นาคราชก็เผลอมองต่ำลงไปดูริมฝีปากของเธอก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอ
"คุณทำอะไร" เกือบเคลิ้มไปด้วยแล้วไหมล่ะ
ปี๊ดดดด เสียงแตรรถข้างหลังเพราะรถคันหน้าไม่เคลื่อนตัวออกไปสักที
นาคราชเลยต้องดึงสติตัวเองกลับมาขับรถต่อจนรถมาจอดหน้าคฤหาสน์หลังงาม
"คุณรู้จักบ้านฉันได้ยังไง"
"แล้วมันยากตรงไหน"
"หึ! ถึงยังไงฉันก็ยังคงคิดเหมือนเดิม ฉันไม่ยอมให้ผู้ใหญ่จับแต่งงานหรอกนะ"
"นั่นมันก็เรื่องของคุณ"
"จะเรื่องของฉันได้ยังไงผู้ใหญ่ให้ฉันแต่งงานกับคุณมันก็เรื่องของเราสองคนน่ะสิ"
"ผมยังไงก็ได้"
"ยังไงก็ได้? คนแบบนี้หรือที่พ่อจะให้มาเป็นลูกเขย"
"ท่านอาจจะเห็นว่าหน่วยกร้านผมดีทั้งใหญ่ทั้งยาว"
"อะไรทั้งใหญ่ทั้งยาว"
"ก็.." สายตาคมมองต่ำลงไปดูช่วงกลางลำตัวเพื่อให้เธอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร และเธอก็เผลอมองต่ำลงไปตามสายตาของเขาด้วยนี่สิ
"แหวะ จะแค่ไหนเชียว" กลัวอีกฝ่ายจะรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เลยต้องพูดประชด
"อยากดูไหมล่ะว่ามันแค่ไหน" เขาไม่พูดเปล่ายังจะถอดเข็มขัดออก
"คนบ้าคุณจะทำอะไร!" ทำทีด่าว่าแต่สายตามองลงไปดูว่าเขาจะกล้าถอดจริงไหม
"หึหึ"
"ขำอะไร"
"ถ้าอยากดูก็บอกจะได้เอาออกมาให้วัดขนาดดู"
"ไอ้คนลามก" ทนคุยกับผู้ชายคนนี้ต่อไม่ได้แล้ว นิวเยียร์เลยเปิดประตูแล้วก็ปิดกระแทกทำให้เขารู้ว่าตอนนี้เธออารมณ์ไม่ได้ดีเหมือนหน้าตา
"ถ้าอยากจะดูก็บอกมานะผมพร้อมให้ดู" เขายังคงเลื่อนกระจกรถลงตะโกนบอกเธอ
"ใครอยากจะดูของคุณล่ะ!"
- Writer
