İki tekli koltuk ve üç kişilik bir kanepenin yeterince yer kapladığı salonumda, birbirinden iri iki adam, Yannis'in köpeği Salvador ve ben oldukça kalabalıktık. Üstelik yaralı ve dinlenmesi gerken kişi benken kanepemde yayılan Yannis'ti. Efe'ye belli etmesem de ensemde yoğun bir ağrı vardı. Mide bulantım bir süre önce geçmişti ama bu 12 saat daha uyumamam gerektiği gerçeğini değiştirmiyordu.
"Kanepeme aç bir kurt gibi bakmayi kes Halidemu. 12 saat daha buradan kalkmayi düşünmüyorum."
"O senin kanepen değil Yannis. O benim kanepem. Sahiplenmeyi kes, yeterince sinirimi bozdun zaten."
"Duyuyor musun yakisikli, bizi kiskanmiş."
Yannis'in bu darbeyi beklemediği kesindi. Ne ara eline aldı ve ne ara o şımarığın suratıyla buluşturdu bilmem ama Salvador'un kauçuk sert oyuncağı Yannis'in alnında
