Nang Dahil Sa Utang (Completed)

Chapter 7

Pagkapark ko pa lang ng kotse ko after kong ihatid si Velvet naririnig kong nariring ang cellphone ko.

Si Mommy

"Hello Mom, how's your day?" bungad ko pagkasagot ko pa lang ng tawag niya.

"Hi iho I just want to remind you about our dinner tonight I already informed your Daddy about Velvet. She needs to be here or else magagalit talaga ako sayo. Lalo na Daddy mo." napakamot ako sa noo ko, ano ba tong kapalpakan na napasok ko. How will I explain to her that I don't even know that girl, we just met not even more than 24hrs.

"Mom I will try, masama po kasi pakiramdam niya" hindi ko na alam ano pa ang ipapalusot ko sa mommy ko.

"Brandon, i will be busy for the rest of my stay here in Manila I want to know your girlfriend gusto ko siyang makilala ng lubusan and I think you already find the girl I want for you. She looks nice, lovely and well-mannered that's why I want her for you." manghuhula na ba ang mommy ko ngayon? She just met Velvet once. Tapos ganoon na kaagad ang feeling niya? Hindi siya magsasalita ng tapos pag hindi totoo ang nararamdaman niya. Paano na ako nito?

"Ok Mom I will do my best to convince her. She's not really feeling well ng ihatid ko siya kanina." Pagsisinungaling ko.

"Nga pala iho, kailangan mo siyang panagutan. We will fix your wedding as soon as possible, nakakahiya naman sa magulang niya inuuwi mo siya sa bahay mo. Ang mga bagay na ganyan ginagawa lang yan pag kasal na kayo, pero ikaw hay naku Brandon hindi mo ba kayang pigilan at kailangan gawin niyo na yun agad-agad?"

"Mom, it's too early pa. Bago lang po kami ni Velvet." Napasubo na din tuloy ako. Pinanindigan ko na that she's my girlfriend, mas lalo akong lagot if I will tell the truth that Velvet was a total stranger. Baka magkagulo pa.

"Too early? Bakit mo siya inuuwi diyan aber? Hindi mo ba siya mahal? Brandon!!" she's yelling at me now. "That's not how you treat a woman, tumataas ang dugo ko sayo." Nag-aalala naman ako bigla ng sabihin niya na hina-highblood na siya.

"I understand Ma, I'm sorry po. Don't worry I won't disappoint you. Kahit naman po ako alam ko na po sa sarili ko na she's the one for me. Nabigla lang po ako kasi bago lang kami then kasal agad." I said just to convice her. Ayaw kong may mangyaring masama kay Mommy.

"Buti naman, diba nga you said before that your ready to settle down pero since ayaw naman ni Cham I guess there's really a reason bakit hindi kayo naging. Maybe because Velvet and you are really meant to be." I heard my mom giggle, Dang! What will I do? What a big mess.

How will I tell Velvet about it? I don't want to use her. But how about me? I don't want to disappoint them. After what my mom saw she really thought there's something between us. And it's the first time that my mom saw me with someone in my room alone. Pero eto ngayon nakita pa niya ako with someone whom I don't even know.

Malaking problema to.

Natapos ang pagmuni-muni ko ng mapansin ako ng Daddy, andito nga pala siya sa tabi ko. Velvet and mom leave us para makapag-usap din daw kami. Nasa spa sila ng hotel to get some relaxing massage.

"Iho, ok lang ba? Mukhang malalim ang iniisip mo" puna ni Daddy, pati siya ay may hawak na din na baso ng alak.

"Okay naman dad." ngumiti ako ng bahagya sa kanya then I sipped my vodka.

"Iho, masaya ako na maganda ang performance mo sa car business natin pwede ka na cguro mamahala dito sa hotel. At kami naman ng mom mo na ang bahala sa Cebu na branch natin."

"Yes dad I think I'm ready na, with your help I know I can make it" I ordered another shot. Masyadong madami ang nangyayari ngayon hindi ko alam ano uunahin ko.

"That's my boy, I know you can do it naniniwala ako sa kakayahan mo andito lang kami sa likod mo para alalayan ka" my Dad tapped me on my shoulder and smiled at me. Sa sobrang bait nila sa akin, sino ba ako para biguin sila. They gave me all that I need, all that I want. Kahit labag sa loob ko ang gagawin ko, I need to grant their request. Especially Dad is sick hindi niya lang inaamin sa akin but Mom told me that before.

And I hope that Velvet will agree to it. I will just offer her something so I can convince her.

"Thank you Dad, you're the best talaga. Cheers!" tinaas ko ang baso ko at sumunod naman si Dad.

"By the way your mom and i decided na since you're at the right age I think you can already settle down. Pinaguusapan nga namin when is the best date for your wedding" napakamot ako sa batok ko, even Dad is so sure about Velvet for me. I think I can't escape from this anymore.

"Siguro po ayusin ko muna ang business natin before that madami pa naman pong panahon" agad na sagot ko. Dad looked at me seriously.

"I understand son but it's not good to see na hindi kayo kasal and you're doing things that only married couple should do" nakarating na sa kanya ang nakita ni mommy kanina. Hindi ko na talaga ito malulusutan.

"Tama po kayo Dad, sorry po. Don't worry we'll talk about it" naalala ko kasama ni Mommy si Velvet. Sana siya na lang magsabi ng totoo. Para hindi na kami mahirapan dalawa. Pero maniniwala ba si Mommy sa kanya yun ang tanong if ever she admitted the real score between us.

"That's good, she's ok with me. I think you will lasts like us. Just always be strong mahirap na masarap ang pag aasawa. Pero kung pareho kayong lalaban sa mga problema na darating tatagal kayo basta wag lang mawawala ang pagmamahal at respeto sa isa't isa syempre pati tiwala" Dad advised me while tapping my back.

Bakit ganito sila sa akin? Pati si Daddy, I can't help but to compare again. They don't advise me or even share their thoughts when they know about Cham. Wala naman special kay Velvet, she's just an ordinary girl for me. Why it seems like when it comes to my parents she is like somewhat a savior an angel in disguise.

That made me speechless, when someone interfere.

Halos hinahabol niya ang hininga niya ng lumapit siya sa amin. Isang staff ng spa.

"Excuse me Sir, emergency lang po" hawak-hawak niya ang tuhod niya habang hinihingal na nagsasalita.

"Ano nangyayari, may nangyari ba sa asawa ko?" nag-aalala na sagot ni Daddy.

"Hindi po si Mam, yung girlfriend niyo po Sir Brandon" bigla naman akong kinabahan, agad akong tumayo at humarap sa kanya.

"Why what happened to her?" Nag-aalala na tanong ko.

"Hinimatay po siya bigla, hindi pa po nagigising" hindi ko na tinapos po ang sasabihin niya agad akong tumakbo papunta sa spa.

Pagpasok ko sa spa nakita ko si Mommy na hindi mapakali lakad siya ng lakad sa reception.

"Iho mabuti naman at dumating ka kaagad, andun na siya sa kwarto binihisan ko na din ng damit niya kanina hindi ko na pinaubaya sa mga staff natin wag ka mag-alala walang iba nakakita sa katawan niya" nagulat ako sa sinabi ni mommy. Talagang sinabi niya pa sa akin about that. Napailing na lang ako at pinigilang matawa, mas nag-aalala ako ngayon kung anong nangyari sa babaeng yun.

"Ano po ba nagyari mom at bigla siyang nahimatay?"

"Son hindi ko din alam, naguusap lang kami about sa inyo saka about sa kasal niyo then suddenly nakita ko na lang siyang nag black out." kaya siguro siya nahimatay dahil sa mga nangyayari ngayon. Kanina pa kasi siya tanong ng tanong about what's going on pero wala ako maisagot I can't say it to her yet. Nagiisip pa ako how to get out of this situation but I guess I don't have a choice.

"Sige mom puntahan ko muna siya ah" as soon as I entered the room where she is nakita ko siyang sobrang putla, nakahiga siya at walang malay.

I touched her forehead to check if mainit ba siya buti na lang at hindi naman. Siguro nai-stress na siya sa mga nalalaman niya ngayon.

I grabbed her hand and squeezed it, I looked at her this is the second time that I'm watching her while she's sleeping. I don't want to admit to myself that I love looking at her pag ganito siya, tahimik kasi eh pag gising kasi siya para siyang amazona. I can't help but to smile when I remember how she got mad at me when she thought that I maybe took advantage of her while she's drunk.

And now I wanna apologize that I need to use her for the sake of my parents wish. Sana pumayag siya pakikiusapan ko na lang siya na saglit lang to.

Naramdaman kong gumalaw ang daliri niya, I unconsciously smiled when I saw her opened her eyes.

"Thank God, gising ka na. Kamusta ang pakiramdam mo?" inalis niya ang kamay niya na hawak ko, para naman akong nanghina when she looked at me with so much hatred in her eyes.

"Tinatanong mo ko kung ok ako? Sa tingin mo ok ba ako?" she said sarcastically.

"Sorry" that's all I can say at the moment..

"Sorry yun lang, after what your mommy told me. Sobra na akong naloloka nababaliw na ako sa inyo. Gusto ko na umuwi" she slowly sat down at inalalayan ko siya na makatayo.

"Let me explain, I'm really sorry to put you on trouble." Inalis niya ulit ang kamay ko na umaalalay sa kanya.

"No need to explain, basta sabihin mo na lang ang totoo sa kanila. I'm outta here. Hindi ko kaya ang ganitong eksena baka lagi na lang akong himatiyan." Kinuha niya ang pouch na dala niya at agad akong nilayasan. Agad ko siyang sinundan.

Nakita ko siyang sinalubong ni mommy.

"Iha, nag-alala talaga ako sayo gusto mo ba dalhin ka namin sa hospital? Ang tagal mo kasi nagising bago ka nagkamalay, sorry nabigla yata kita sa mga sinabi ko" rinig kong sabi ni Mommy at niyakap siya nito. Kitang-kita ang pag-aalala sa mga mata ni mommy.

"Ok lang po, masama lang po kasi ang pakiramdam ko kaya po siguro ganon." mom pulled away from that hug and cupped Karylle's cheeks.

"Brandon told me about it but still I insisted him to convince you to go here, I'm really sorry, kasalanan ko." niyakap niya ulit ito and Velvet hug her back.

Mas lalo akong naguilty. Sa side ni mommy mas lalo sa side ni Velvet.

"Ok lang po ako promise, gusto ko na po sana umuwi para makapagpahinga. Ok lang po ba?"

"Iha bukas ka na ihahatid ni Brandon ah, sa bahay na tayo dumiretso malapit lang yun dito. Baka kasi ano pang mangyari sayo if ihahatid ka pa ni Brandon since malayo pa ang bahay mo from here."

"Nakakahiya po eh"

"Halika na ng makapagpahinga ka na, Let's go son. Alalayan mo siya maglakad ah" sinunod ko ang utos ni mommy, nilapitan ko si Velvet at hinawakan ko bewang niya.

"Let's go" yaya ko sa kanya, she looked at me sharply.

"Bakit hindi mo sinabi na ihahatid mo na lang ako, gusto ko na umuwi eh" maktol niya ng nakalayo na sila mommy.

"Narinig mo naman diba? Sabi niya doon na tayo matulog, don't worry ihahatid kita kaagad bukas. Eto oh tawagan mo mama mo na hindi ka makakauwi or gusto mo ako kakausap." binigay ko sa kanya ang cellphone ko, padabog niyang tinanggal ang kamay ko na nasa bewang niya at lumayo sa akin ng bahagya.

"Thanks!" anito pag-abot sa akin ng cellphone niya, buti na lang gising pa ang Mama niya.