CHAPTER 2

3155 Words
I rolled my eyes after that incident he caused. Like what the hell is he thinking? May pasok pa ako bukas paniguradong aabangan ako ni Kevin sa tapat palang ng main gate ng campus namin. Although I am clearly ended our relationship sa kanya kanina syempre magtatanong parin iyon. He is annoying type of person to be honest. Kaya hindi ko alam paano ko siya haharapin bukas. Topos sinabi niya pa kay Kevin na fiancé nya ako. Oh God! Mas pinalala nya lang lalo ang sitwasyon. Isa pa, I don't understand him for real kung bakit nya ito ginagawa? Akala ko ba ayaw nya sa akin? If he do then leave me alone right. Napapailing nalang ako sa pwesto ko habang iniisip ang possibility outcomes ng mga mangyayari bukas. He was driving silently on my side when his phone suddenly rang on his pocket. Napatingin tuloy ako sa gawi nya. I thought he will answer it immediately but he seems he's didn't care at all. Hanggang sa namissed nya na ang call. Napabuga nalang ako ng hangin lalo pa ng umingay iyong muli wala pang sampung segundo. Damn Lukas phone calls gives me anxiety! Answer it please. I juts feel irritated to be honest. Masakit na nga ang ulo ko ang ingay ingay pa ng phone nya. "Care to answer your phone kuya Lukas. It's annoying." I said while looking outside of his car window. Teasing him. I heard his big sighed before he slow down a bit his car speed. Tuluyan kinuha ang cellphone nya sa kanyang bulsa at sinagot ang tawag. Finally. "Hmm..." panimula nya. I was impatiently waiting to finish his call dahil gusto ko ng ipikit ang mata ko dahil inaantok na ako. Besides, Matagal pa ba bago kami makauwi? Ayoko na siyang makasama. "Yeah, I'm sorry," He paused to chuckled. Wow, nasa word of vocubulary nya rin pala ang paghingi ng sorry. Kanino ba siya nagsosorry? Tss. "Hindi na ako babalik Loren. I have important matters to do. Bukas nalang tayo mag usap I guess? Yep, goodnight by the way." He said, before ending it. Loren again oh come on! I have important matters to do nyenye! So plastic. Kulang nalang sabihin nyang ako ang reason kung bakit hindi siya makakabalik sa bar mamaya. And what about Loren? Sila na ba? He somewhat soft spoken to that model while me palagi siyang dismayado at galit. Probably Loren is his love interest. Habang ako peste para sa kanya. I suddenly feel sad on that thought pero inunahan ko na ang sarili na lamunin ako ng lungkot. I don't deserved this kind of treatment tho, wala naman akong ginagawang masama right? Kaya imbes na mag overthink pa ako dito ipinikit ko nalang ang mata ko. "Sienna." He called me while I'm in the middle of sleep mood. What now Lukas? I don't have enough energy left to talk to you. You're annoying. Imbes na lingunin ko siya doon ipinikit ko nalang lalo ang mata ko at tuluyang ibinagsak ang ulo sa headboard ng kotse. Nagpanggap din akong tulog na tulog na at bahagyang ibinuka ang bibig para mas makatotohan. But eventually he knows it I'm lying tss. He chuckles on my action apparently. Tila tuwang tuwa sa pagiging drama queen ko sa kanya. "I know your awake. Just put your number here on my phone before you sleep." He said, trying to tap my shoulders twice. Uminit bigla ang pisngi ko sa paraan ng pagtapik nya sa balikat ko. It gives me some electric voltage down to my abdomen and I don't why I feel this. Kinabahan narin ako bigla sa narinig kaya napadilat ako ng tuluyan at tinapos na ang pag a-acting. I glared at him confusedly. He was just looking at the road while lending me his phone on his right hand. Hindi ko iyon kinuha dahil nagtataka ako sa kanya. Bakit? Napalunok pa ako ng madiin lalo na ng tapunan nya ako ng tingin ng isang beses. He arched his right brow indulging me to take his phone. Pero hindi ko parin iyon kinukuha. Why he want me to put my number on his phone? For what? "Stop waisting my time Sienna. Malapit na tayo sa bahay nyo. I need your number." pag uulit nya. Napipikon na. I bit my lips trying to calm myself. I don't even know why my heart race a bit on what his requested. Phone number lang naman Sienna don't think too much. Baka kaya nya kinukuha para pag nag bar hoping ka ulit isumbong ka na. Damn! Ibibigay ko ba? Pero kase... He groaned loudly. Siya nalang tuloy ang nainis sa akin ng hindi ko parin kinuha ang phone nya kaya padarag nya lang iyong ibinababa sa aking hita. He somewhat burn on my skin when he accidentally touch my bare thights. Tila napaso doon at agad ibinalik ang kanyang kamay sa pagkakahawak sa manibela. "Y-your number." He said again but almost stuttering. I blew my breath. Agad ko namang kinuha ang phone nya at dali dali ng tinype ang numero ko sa kanyang phonebook. I type my name also and saved it para hindi narin siya mahirapan. Bahala na kung magsumbong siya. Wala na akong pake. After I've finished with what Im doing nilapag ko nalang iyon sa dashboard at hindi na siya tuluyang tiningnan. And to my surprise. I didn't expect na nandidito na pala kami sa loob ng villa namin in that short period of time ng tumingin ako sa labas ng kotse. That was so fast. "Uhm...jan mo nalang ako ibaba okay na ako. S-salamat sa paghatid at sorry narin sa abala." sabi ko ng makita ang main gate namin. Sinunod nya naman ang utos ko at inihinto na ang ang itim nyang Aston Martini sa tapat ng gate namin. Nauna na akong bumaba habang siya nakasunod lang. I managed to check myself first and smelling my clothes kung amoy alak ba ako o hindi dahil pag nahuli ako paniguradong yari ako kay dad. After smelling myself napakagat nalang ako sa labi ko ng bakas na bakas ang amoy liqour sa damit kong suot f**k! I was a bit shocked when Lukas suddenly lean his body on me while slowly sniffing my neck. What the f**k? Napalayo pa ako sa kanya ng bahagya dahil sa biglaan nyang ginawa. "Y-you startled me. What are you doing?" I asked nervously. Imbes na mag sorry siya sa doon nakapamulsa nya lang akong hinarap at dimayado nya na namang tinitigan. He eventually examine my whole body after clenching his jaw hardly. Bigla din siyang umalis sa harapan ko para bumalik sa kotse nya at parang may balak kuhain. Abruptly. He run on my direction dala dala ang itim na suit at isang mamahaling pabango sa kanyang kamay. Eh? What's with that thing he's holding? "Stop going to bar from now on. Mag aral ka nalang ng mabuti. You making you parents worried because of what you do in your life. Here take this." He grunt before placing his black suit on my bared shoulder. He start to spraying some perfumes on my clothes then to my neck and pulse. What the f**k is he doing! His perfume is so manly! "Lukas! Your perfume is strong! What are you doing!" I whined. Lumayo pa ako ng bahagya sa kanya dahil hindi nya tinitigil ang pag ii-spray non sa aking katawan. Masyado kaseng matapang and it is eventually hurts my nose. Patuloy lang ako sa pag iwas sa kanya habang mahinang napapatili dahil hindi siya tumitigil sa ginagawa. Ano ba! He tried to catched my both arms and pull me aggresively on his body. The hell! "Uh huh, any other excuses you spoiled-brat. Just thank me Sienna atleast will you? Because of my perfume you will no longer smell alcohol. Stop wriggling! Damn you." He scowled. Hinigit pa ako lalo sa mga bisig nya kaya mas lalo akong kinabahan. He stay on my back while holding my left arms hardly. Lumapit din siya sa batok ko para amuyin pa ako kung amoy alak pa ba ako o ano. "Now go! Pumasok ka na sa loob. I just text you tommorow. We still need to talk anyway." He said, when he satisfied sniffing me. What does he mean we need to talk! Wala na kaming pang pag usapan. I don't want to see him anymore. He held me hardly again and pushed me to our main gate pero hindi ako nagpatinag. "Wag na I'm busy on my acads. See you nalang in some other time—" I did not finish what I'm trying to say because he cut me off. He look so pissed and mad. "We need to talk okay! Just sleep now Sienna, you are obviously drunk. Huwag ka ng pasaway." Tinulak nya akong muli palapit sa gate namin. Pero bakit nga! I don't get him. Ang labo nya kausap. "Bakit nga kailangan pa natin mag usap Lukas? Ano ba iyon? Sabihin mo na! And come on! Let me go nga kuya!" I rant. He cursed once bago ako tuluyang bitawan. Ubos na ang pasensya sa akin. Ginulo nya rin ang buhok nya at pahisteryang lumakad ng ilang hakbang palayo pero kalaunan bumalik din sa akin. "Stop calling me 'kuya' Sienna! That s**t is pissing me off! And please, wala ako sa mood magpaliwanag sayo ngayon. We will talk tommorow about our engagement if it still doesn't make you clear. Kaya magkikita parin tayo hear me? Expect me here tommorow morning ako na ang maghahatid sayo papasok sa school mo. Now go. Ayoko na ng makulit." He said with finality before he rang our doorbell and he goes back inside of his car. Iniwan akong nakatayo. I left my jaw dropped after hearing what he said. That bastard! So in the first place he knew! Tapos hi lang sinabi nya kanina sakin. Damn him! My so-plastic-friends tought I was lying! "Go inside! See you tommorrow!" He shouted before he leaves. What the f**k? Is he for real! At tsaka anong engagement! Pumayag na ba ako? Hindi naman! Kuya tunying open our gate when he heard our doorbell. He greet me pero hindi ko siya pinansin. Padabog akong pumasok sa loob ng bahay namin without thinking the consquences of what I'm doing. Paniguradong maririnig ako nila Dad at Mom sa ingay ng mga paa ko pero wala na akong pake. Naiinis lang ako lalo kay Lukas. Wala siyang silbi! Arrg! "Hija, what's with that big footstep of yours. Calm down what is happening?" Dad said, when he sees me. He was drinking coffee on our lounge habang kaharap ang kaniyang laptop. Ayoko man sanang pansinin si Dad pero hindi pwede. I still respect him. I went to his direction and kiss his cheeks. "Sorry dad, ginabi ako ng uwi." I apologize. Iniwan nya saglit ang pagtitipa sa laptop nya at binalingan ako ng tingin. He start to examine me eventually like what Lukas did earlier. "You smell men perfume hija. Sinong kasama mo? What are you two doing? And that suit! Kanino yan? Si Sandro nga pala nasan?" tuloy tuloy na tanong ni dad. Oh gosh! Eto na naman. Bwisit ka talaga Lukas! "Dad! Stop with your thoughts! Wala akong maduming ginawa and besides this suit belongs to Lukas. Sabi mo ihatid nya ako oh ayan hinatid na ako. Happy." I explain in a bored tone. My dad smirk on that idea. He shoo me after hearing what I said. "Okay, I feel relieved. Now go back to your room and sleep may pasok ka pa bukas. Goodnight Hija." What the? That's it? Yun na yon? Arrgg! I literally hate my family and Lukas! All of them are just pain in the ass. *** I woke up early suffering on a bad headache. I could feel the setting sun burning on my skin pero hindi ko parin nagagawang dumilat. I know it still early 12pm pa ang pasok ko mamaya. But this hangover is killing me Damn! Lulan pa akong napadaing ng sumagi bigla ang kirot sa kanang ulo ko dahil sa alak na nainom kagabi. f**k! I hate this feels. Matutulog sana akong muli ngunit may sunod sunod ng kumakatok sa kwarto ko na lalong nagpainis sa akin. "Maam Sienna, pinapatawag po kayo ng papa nyo sa baba. Nandoon daw ho kase ang fiancè nyo si Sir Lukas gusto kayong makita." Manang sally announce. Agad akong napabalikwas sa kama lalo na ng marinig ang pinagsasabi nya. What the effin' fudge Lukas do in our house in this early of the morning! Is he insane? Arrggg!!! Nakakabwisit! "Susunod nalang po ako Manang!" I shouted. Dali dali na akong napabangon sa kama ko at patakbong nagtungo sa aking banyo para maghilamos. Even I'm still hurting with this f*****g headache hindi ako nagpatinag sa sakit. Mas mababaliw kase ako sa thought na nasa baba na si Lukas na naghihintay sa akin. I saw myself in the mirror at doon palang gusto ko ng tumili sa nakita ko sa aking sarili. I am absolutely look like a mess! Ang gulo gulo ng buhok ko. Yung mukha ko sobrang haggard para akong bangkay sa putla ng mukha. Hindi na ako nag sayang pa ng oras at sinimulan na ang ritwal na ginagawa ko sa umaga. It almost took me 30 minutes to finished. Narinig ko nga rin kanina na bumalik si Manang Sally sa kwarto ko pero di ko nalang pinansin dahil busy ako sa loob ng banyo. I am now wearing comfortble mustard cotton shirt and shorts. Literal na pangbahay lang dahil hindi naman espesyal ang bisita ko. Isa nga siyang bwisita kung tutuusin. I let my long wavy hair down tutal medyo basa pa naman iyon. I put some make up too para lang hindi ako maputlang haharap sa kanya mamaya. Once I've done. Nagmadali na akong lumabas ng kwarto ko at para mapuntahan na ang bwisita. I saw something really annoying this early at the morning. Pagbaba ko palang sa white marble stairs namin kitang kita ko na agad si Lukas sa visitor's lounge namin kausap si papa. He look so neat and ofcourse handsome on his white polo shirt. Palagi naman. I hushed myself in the middle of my thought dahil bigla akong pinamulahan ng mukha sa naisip. Why would I still complementing this guy after what have he done with my life. Tss! Nagtama ang mata namin ng ilang segundo matapos kong tuluyang makababa. Ibinalik nya rin naman ang tingin kay papa na patuloy parin sa pagdaldal sa harapan niya. I cleared my throat when I've arrived at their seat. "Oh, hija! Nandito ka na pala have a seat. Kanina ka pa hinihintay ng fiancé mo." Dad being happy. I just fake my smile and nod at him. Doon nya pa talaga ako pinatabi sa tabi ni Lukas. What a plot twist! "Oh siya maiwan ko muna kayo. Tatanungin ko lang si Sally kung tapos na ba siya maghain ng pagkain at para makapag break fast narin tayo." Dad added before he stood up on his seat. Kami nalang tuloy naiwan ni Lukas sa sala after dad leave us unattended. Napainom nalang tuloy ako ng tubig. I can feel Lukas gazing at me on tha side. Damang dama ko iyon sa presensiya nya pero ayaw nya namang magsalita. Kaya naman matapos kong mainom ang tubig inunahan ko na. I darted my eyes on his serious face beside me. "Why are you here? Ang aga aga Lukas masyado kang istorbo sa pagtulog." I said to him without breaking our eye contact. Pero kalunan ako din ang unang bumitaw dahil sa hindi maipaliwanag na kadahilanan. Gosh! He is still hard to managed. Ang hirap kalabanin ng titigan. He sighed out loud. "I accept the deal." pagsimula nya. Huh? What he is talking about? Anong deal? Lito ko na siyang tinitigan. He look so depress now. Ano bang meron? Anong deal what the heck? "Deal? What deal?" I asked. Napahilamos siya ng mukha at gigil na akong binalingan ng tingin. Bakit ba? Ano bang meron? He's so f*****g look problematic. "Look Sienna. I know it's hard to digest. But I just really need your cooperation this time. The deal I am talking earlier is about us. Our marriage perhaps." He explain in most softly way. Malambot nya narin akong tinitigan tila nangungusap sa akin na pumayag sa kagustuhan nya. But what? Bakit siya pumayag! Akala ko ba ayaw nya sakin? Baliw ba siya? He is letting his self to suffer? Miiske ako hindi naman namin gusto ang isa't isa. "We-we-wait! What? Are you stupid? Bakit ka pumayag? I don't even like you. And you too right? You don't even like me? Kaya bakit? Ayoko nga aatras parin ako—" "Sienna please...accept the deal. We are in trouble. Besides I bet your parents is blackmailing you too. I heard tito Landro said to me earlier na hindi ka sususestuhan in terms of financial needs kapag hindi ka pumayag dito. Pero ako kaya ko I will give you all my money pumayag ka lang. My parents too are blackmailing me in terms of my hobbies. I cannot give up my racing career I just can't. Please do me a favor. Magpapakasal lang naman tayo sa papel. We can still do what we like gagawa nalang ako ng agreement." He said, na para bang iyon ang solusyon sa lahat. Baliw ba sya. Labas na ako sa problema nya no. I know dad said those things para lang takutin ako. Sinong parents ba ang ititigil ang pagsusustento sa anak? Wala no. And heck! The career his talking about is dangerous naman talaga kaya matic na gusto siyang patigilin nila tito at tita. Pero labas na ako doon. "I made up my mind Lukas. I won't accept it." I said with finality. Napabuga siya ng hangin sa sinabi ko. Tila hindi natutuwa sa mga naging desisyon ko sa buhay. "I know you will accept it eventually. Maghihintay nalang siguro ako. Think it again Sienna. Wala namang mawawala sayo." pangongonsensya nya pa. Wow! A man with full of himself is a major turn off from me. Ikaw ang may kailangan sakin pero ganyan ka parin makitungo ibang klase. "You know what Lukas. Deal your problem with yourself huwag ka ng mandamay ng iba. Masyado kang over confident." asik ko sa kanya. The tension between me and him is very critical. I am now seeing his bloodshot eyes looking at me. "I am just stating the fact. If you still continue being brat like that and continue your bar hoping every night. Your parents stop supporting you. Just call me then if that happens. Una na ako." He said before stood up and walked out to our main door. What the hell? At sinong tinakot nya ako? Poor you Lukas nakakatawa ka masyado. You are eagerly look desperate para lang umayon sayo ang gusto mo. Hinding hindi ako tatawag sa iyo never!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD