PK PUB
เสียงดนตรีบีทหนัก ๆ ดังกระหน่ำไปทั่วทั้งผับ เหล่านักท่องราตรีต่างพากันวาดลวดลายโยกย้ายกันอย่างเมามันส์ รวมไปถึงเพื่อนรวมโต๊ะของฉันนับสิบชีวิต ทุกคนต่างสนุกสนานเฮฮา บ้างดื่ม บ้างแดนซ์ บ้างก็นั่งแนบชิดกันตามประสาคู่รัก ต่างจากฉันที่นั่งมองภาพเหล่านั้นด้วยความรู้สึกไม่คุ้นเคย
“เป็นยังไงบ้างฟอง ไหวไหม?” แรมพ์นั่งลงด้านข้างกัน วันนี้เขาแต่งตัวเท่แปลกตาฉันมาก ฉันไม่เคยเห็นแรมพ์ในลุคเที่ยวกลางคืนมาก่อน ยอมรับเลยว่าเขาดูหล่อเหลือร้ายสมกับเป็นน้องชายพี่ไรม์จริง ๆ
พูดถึงพี่ไรม์ฉันก็ต้องถอนใจออกมาแรง ๆ เมื่อเย็นฉันโทรหาเขาหลายสายเพื่อจะบอกเรื่องปาร์ตี้คืนนี้ แต่โทรยังไงเขาก็ไม่ยอมรับสาย ฉันจึงส่งข้อความไปบอกเขาแทน เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องกลับมาทานข้าวเย็นที่บ้านตามข้อตกลงของเรา
“เสียงดังกับมืดไปหน่อยน่ะ ฟองไม่เคยมาที่แบบนี้ก็เลยยังไม่ค่อยชิน” ฉันตะโกนตอบแข่งกับเสียงเพลงดัง ๆ รู้สึกเวียนหัวก
