Chapter 18
1696 Words
(Pregnant)
Third Person pov.
Sa silid ni cordaphia, payapa itong natutulog habang sinusuri ito ng doktor. Walang ibang nakita ang doktor dahil tinutukan lamang niya ang dalaga. Hindi rin ito nagbigay ng gamot dahil nagsuhesyon itong kumunsulta sa kaniyang klinika pagka-gising ng dalaga.
Bakas ang pag-aalala sa mukha ng binatang si stevan habang nakatingin kay daphia. Kalahating oras na itong natutulog buhat ng himatayin ito kanina.
"Kailan ba ang huling dalaw ng asawa mo?" usisa ng family doctor nila matapos nitong iligpit ang kanyang kagamitan.
Saglit na napaisip ang binata sa tanong iyon ng senyor. "I didn't know."
"Ang sabi ni mercy, madalas daw magsuka ang asawa mo tuwing gigising ito ng umaga. Nabawasan rin ang pagkain nito at madalas ay matamlay siya, kung ako sa'yo hijo. Ipakunsulta mo na ito sa obgyne."
"Sinasabi mo ba na may posibilidad na buntis ang asawa ko?"
"Dahil lahat ng syntoms ay nangyayari sa kanya. Hindi malayong buntis nga ang asawa mo." Panandaliang napalunok si stevan dahil sa sinabi ng doctor. Sa kaisipang buntis ang kanyang asawa, dinaig pa nito ang nakakuha ng mana sa sobrang kagalakan na kanyang nararamdaman.
"Mauuna na ako." Paalam ng doctor bago ilahad ang papel na may pangalan at address. "Diyan mo dalhin ang asawa mo, magaling na obgyne ito." Tinanggap ni stevan ang inabot niyang papel, hangga ngayon ay Hindi pa rin siya makapaniwala na may posibilidad na buntis nga si daphia.
Aaminin nitong nasa plano nga nito na buntisin ang dalaga. Sa edad niyang bente siete, kailangan na nitong magka-anak. Kahit bata si daphia ng halos apat na taon ay Hindi na niya iyon inisip pa. Ang importante lamang ay magka-anak ito, idagdag mo pa ang panlabas na anyo ng dalaga. Walang Duda na may pagkakahawig nga sila ni dahlia gostavo.
Ngunit para kay stevan, wala na ang nakaraang pag-ibig nito kay dahlia. Halos napagtagpi-tagpi na nito ang bawat eksena, ang pagkamatay ng kanyang ina at ang biglaang pagkawala ni dahlia .
Nagdududa na ito simula pa lang, ngunit wala lamang itong sapat na ebidensya kaya't sa loob na apat na taong lumipas ay hindi pa rin nakakamit ni stevan ang hustisya para kay amelia.
"H-hm." Paungol na napadaing si dahlia dahilan upang lumapit siya rito. Kakalabas lang ng doctor nang magising ito, samantalang ang mayordomang si mercy ay nakalapit din agad ng makita nitong pumaling ang ulo ng dalaga.
"Daphia?" bahagyang nakabukas ang mga mata ng dalaga matapos itong tawagin ni stevan. Nang makaaninag ito ng maayos ay tuluyan na niyang nasilayan si stevan. "How was your feeling?" Bakas talaga ang pag-aalala sa tinig ni seniorito. Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip niya kanina ng mahimatay ang dalaga.
"G-gusto ko ng t-tubig.." sa inusal na iyon ni daphia ay agarang kumilos ang ginang. Dahil may nakahanda ng inumin sa gilid ng mesa ay madaling nagsalin si mercy at dali-daling inabot iyon kay stevan.
Inilalayan na muna nitong maupo ang dalaga bago painumin ng tubig. Matapos 'non ay dahan-dahan niyang muli itong hiniga sa kama.
"Anong nararamdaman mo ngayon?" Muli ay nagtanong si stevan. Nais niyang Malaman kung anong nararamdaman ng dalaga upang ngayon din ay umalis sila para mapasuri ito sa klinika.
"M-maayos lang." Salubong ang kilay ni stevan dahil sa sinagot niyang iyon. Tila Hindi pa ito kumbinsido dahil sa sinabi ng doctor kanina na baka may posibilidad na nagdadalang tao siya
"Hindi ba masakit ang tiyan mo?" Sa takot na baka maapektuhan ang bata ay hindi niya naiwasang itanong iyon sa dalaga. Umiling si daphia dahil totoong maayos na nga ang kanyang nararamdaman dahil nakaidlip naman ito kahit papaano.
"Wala akong nararamdamang masama, stevan." Tinawag niya ito sa pangalang iyon. Ang nais kasi ng binata ay maging palagay na sila sa isa't isa. Ayaw na ayaw nitong tinatawag siyang seniorito ng babae.
"Sigurado ka ba?"
Nakukulitan man ang dalaga ngunit hindi niya ito magawang tarayan. Parang ang sarap sa pakiramdam ang pag-aalala ng binata. Tila nararamdaman niyang mahalaga na ito sa binata dahil lamang sa ikinikilos nito.
"Gusto ko ng makopa." Sa pangalawang pagkakataon ay kumunot muli ang noo ni stevan.
Napaisip pa ito sandali dahil sa hinihiling ng dalaga na hindi pamilyar sa kanyang pandinig.
Nilingon nito ang mayordoma na hangga ngayon ay nasa gilid lamang at nagmamasid.
"What is that makapa?"
"Makopa iyon, Stevan." Ani mercy na siyang tinama ang sinambit ng binata.
"Where did I get that makopa?"
"Hindi ko alam kung may mabibili ka ngayon dahil hindi pa nila panahon ngayon." Nilingon ni stevan si daphia na tahimik lang na nakahiga. Gustong gusto talaga nitong kumain ng makopa. Tila ba naaamoy iyon ng dalaga at bigla'y naglaway nalamang siya
"Do you really want that makapa?"
"O-oo, gusto ko iyong pulang pula na kakapitas lang." Natulala si Stevan dahil sa isinambit niyang iyon. Ngunit kalaunan din ay tumango ito bago tumayo.
Tumungo ito ng veranda at agarang dinukot ang kanyang cellphone. Agad niyang tinawagan ang butler nito na nasa ilalim ng mansyon.
"Maghanap ka ng makapa ngayon, I need it now. I want a fresh one and pure red."
Sa kabilang linya ay halos maguluhan si butler ryan. Hindi nito maiwasang umakyat upang tunguin ang silid ni daphia kung nasaan ang boss niya.
"Pardon sir." Aniyang sabi ng makapasok ito. "What is that makapa?"
"It is a fruit, Ryan!" Bulyaw niya rito dahil irritable siya sa kaisipang baka hindi sila makakuha ng nais nitong asawa Niya.
"Makopa ang nais sabihin ni, stevan." Sabat ni mercy na nagbigay kaliwanagan sa butler. Tumango ito, sumulyap ang butler sa dalaga na ngayon ay nakatingin sa kanya.
"Gusto ko ng pula, butler ryan." Suhesyon ng dalaga na binigyang tango ng butler. Dahil sa talim ng titig ni stevan ay nagmadali na itong lumabas upang maghanap sa internet kung saan ba makakakuha ng hinog at fresh na makopa.
"Are you really okay?" Tumango muli ang dalaga ng magtanong si stevan. Hindi pa rin mapakali ang binata dahil hindi pa nito nalalaman ang totoo kung buntis nga ba ito. "Your vomiting every morning, daphia. Your always sleepy and didn't eat properly." Nag-iwas ng tingin ang dalaga dahil itinago niya iyon kay stevan.
"The doctor said, it's there a possibility that your pregnant." Binalingan niyang muli si stevan na may namimilog na mata.
"S-sinabi ng doctor i-iyon?"
"Yes." Tumango si stevan
"Kailan ba ang huling dalaw mo, hija?" Nabaling ang atensyon ni daphia sa ginang. Sandali siyang natigilan at napaisip habang titig na titig si stevan sa kanya sa paghihintay ng sagot.
"Dapat nitong linggo ay magreregla ako."
"Pero hindi ka dinatnan?"
Umiling si daphia. "H-hindi p-po."
"Kung ganon isang buwan ka ng delay?
"O-opo."
"Why don't you told me about this, daphia? Kung hindi pa ako umuwi ngayon wala akong malalaman sa nangyayari sayo!" Napalunok ang dalaga sa sinabing iyon ni stevan.
"P-pasensya n-na, ayoko lang k-kasing mag-alala ka pa. Ang dami mo ng iniisip sa kumpanya."
"Isn't that a good reason, daphia? What if your really pregnant?"
Ngumuso ang dalaga. "H-hindi pa naman tayo s-sigurado."
"Then let's consult to obgyne, para Malaman natin."
"O-obgyne a-agad? N-ngayon na?"
"Yes, change your clothes and we're going to the obgyne." Tumayo si stevan ngunit nanatiling nakahiga si daphia. Tila matinding kaba ang naramdaman niya dahil sa sinabi ni stevan na baka buntis ito.
Sa totoo lang ay hindi pumasok sa isip nitong buntis siya. Buong akala nito ay masama lamang ang kanyang pakiramdam at normal lamang iyon.
"What are you waiting for, daphia?"
"K-kinakabahan a-ako." Ani daphia sa nauutal na tinig. Napabuntong hininga si stevan at nais pa sana nitong pilitin ang dalaga ng sumabat na si mercy.
"Huwag mo siyang pilitin dahil baka ma-preasure siya. Pwede naman siyang gumamit ng pregnancy test para kumpirmahin nating buntis nga siya bago tayo pumunta ng obgyne."
"Pregnancy test?" Kumunot ang noo ni stevan. "Is that a good process?"
"Gagamitin iyon tuwing umaga, malalaman natin doon kung buntis nga ba ito."
"So, the results will be just tomorrow?" Irritable na ang binata dahil ipagpapabukas pa iyon. Tumango ang ginang dahilan upang mapahilamos si stevan.
"Do you want to try that pregnancy test tomorrow?" Tanong nito kay daphia ng kumalma siya. Tumango ang dalaga na halos tikom ang kanyang bibig.
"Sang-ayon ako kay manang mercy, gusto ko munang subukan iyon."
Napabuntong hininga si stevan dahil wala na itong magagawa pa. Ayaw rin naman niyang ma-stress pa ang dalaga dahil nga baka buntis ito.
"Then stay here, don't try to move. Huwag kang lalabas, just rest. Understand?"
Napakurap ang dalaga. "B-bawal akong gumalaw?"
"No, sh*t." napahilamos ang binata. "I mean, don't move too much. Huwag kang magpagod, huwag kang magbuhat ng mabibigat.."
"Naiintindihan ko."
"Just call me if you need something."
"Paano ang trabaho mo sa kumpanya?"
"I will stay here for a while, hihintayin ko ang makapa bago umalis. I'm going to buy pregnancy test after that."
"Makopa kasi iyon."
"Yeah, makopa. Do you really want to eat that?"
"Oo, sana kaso wala pa."
Tumayo si stevan bago mapahilamos, frustated nitong dinukot ang cellphone at agarang tinawagang muli si ryan.
"Where the h*ll are you now, ryan!"
Napangiwi ang butler. "I'm looking on internet if where i get that fresh makopa."
"Then where?"
"On Claveria Poblacion.."
"What? Where is that place?" napahilot sa tungki ng ilong ang binata. Palakad lakad ito sa harapan ng kama kung nasaan si daphia na ngayon ay pinapanood si stevan na parang problemado dahil sa narinig na sagot kay butler ryan.
"This is kill*ng me so d*mn!" napahagod siya sa buhok. "Then ready the chopper, pupunta tayo doon."
"Copy sir.."
Binaba na nito ang cellphone bago lumapit kay daphia na nagtataka dahil sa narinig.
"Saan kayo pupunta?"
"I will get the fruits you want, maybe that's our baby want's to eat." kunot ang noo ni daphia.
...."Wait me here, remember what i said before. Don't move too much, understand?"
Tumango ang dalaga sa sinabi nito. Hindi man niya alam kung saan pupunta si stevan ay hinayaan na niyang umalis ito matapos siyang patakan ng halik sa noo.
Natulala na lamang siya kung saan nakaupo ang binata bago niya marinig ang pagsara ng pintuan.
***********
To be continued....
I will update the next chapter after i finish editing it. Wait lang po. ??
- Writer
