Prologue
337 Words
“Thank you for saving my life!” at bumaba ang labi ni Kathlene para mahalikan sa pisngi si Mitoy pero laking gulat nito na sa halip sa mukha tumama sa labi ito ng lalaki lumanding ang kanyang inilaan na halik.
Nakangiti pa itong hinawakan ang mukha ni Kathlene. “The sweetest lips! That I always treasure!” at dinampian pa siya ulit ng halik sa labi.
Napatulala si Kathlene sa murang edad nito ipinaranas sa kanya ang isang halik na hindi niya inaasahan. Napahikbi siya habang nakatitig sa binatilyo.
“Pinagsawaan ko na ang labi mo nang nag CPR ako sa’yo! You’re kiss is not the first! Nalasahan ko na ang bibig mo Kath noong time na niligtas kita! “Ayaw ko pa nga sana bitiwan eh, kaya lang ang sama mg tingin ni Tito Roman sa akin” sabay hagikhik.
Naitulak niya ito sa dibdib. “Yabang mo, paingsamantalahan mo ako!”
“No, its not like that! Baby, your seven years old..! bulilit ka pa kaya lang may kakaiba akong nararamdaman sa puso ko simula noong lumapat ang labi ko sa labi mo! Its just a magic spell!
‘Isusumbong kita sa Daddy ko, Mitoy! Panangutan mo ito!” lakas loob na hinarap ang binatilyo.
“I will, in a right time Baby!” at ginulo ang buhok ni Kath.
Amore Mio, Marry Me Someday!
Mga katagang inukit nila sa buhangin at sa isang puno ng mangga na naging saksi ng kanilang pangako sa isa’t-isa.
“Pangako mo iyan ha, hindi mo ako kakalimutan pagdating ng tamang panahon!” nakasandal sa dibdib ng binatilyong si Mitoy.
“Siyempre naman Cathy, ikaw lang ang Amore ko at pangako ikaw lang ang babaeng papakasaln ko balang araw!” nakasandal sa bisig ng batang paslit na pitong taong gulang pa lang.
“Ipinangangahawakan ko iyan kahit tumanda ka na ako pa rin ang gugustuhin mo!
“Promise, my Amore ikaw lang!” mga salitang nakatatak sa isipan ng batang paslit.
“Yes, Baby! You always be!
- Writer
