ชินอ๋องซบหน้าบนอกนุ่มก่อนจะหลับตาขบกรามแน่นข่มเลือดในกายที่กำลังเดือดพล่าน
“ข้าขอโทษ” เขาพูดแหบพร่า ไม่เคยสักครั้งที่จะต้องการใครมากขนาดนี้ ทุกคนที่ผ่านเข้ามาก็แค่ที่ระบายอารมณ์ของเขาเท่านั้น แต่นางไม่ใช่เพราะนางเป็นหัวใจทั้งดวง เขาจัดเสื้อผ้าให้นางใหม่ แต่แล้วมือหนาก็ต้องชะงักเมื่อตาสบเข้ากับรอยสีแดงที่หน้าอกของนาง หากจำไม่ผิด ที่ตรงนี้คือตรงที่กระบี่มังกรหยกปัก แต่ตอนที่เขาตรวจดูก็ไม่เห็นมีอะไรหรือนางจะไปโดนอะไรมา
“ท่านอ๋อง” นางเรียกเขาแผ่วเบา ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยความเขินอายรีบจับคอเสื้อไว้แต่เขาก็ยื้อยุดมือนางเอาไว้
“รอยนี้เกิดจากสิ่งใด” มือหนาดึงเสื้อเอี๊ยมตัวเล็กลงจนนางตกใจรีบกุมหน้าอกไว้
“ข้าถามว่ารอยนี้เกิดจากสิ่งใด” รอยแดงรูปร่างแปลกตาจนเขาปล่อยผ่านไม่ได้
“ไม่ทราบเพคะ อยู่ดี ๆ ก็มีรอยนี้” นางอายจะตายอยู่แล้วไม่รู้เขาจะจ้องอะไรนักหนา จะปิดเขาก็จับมือไว้
“เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไห
