Night Walker Detective

V1 - Chapter 10

‘The criminal is the creative artist; the detective only the critic.’ – Gilbert K. Chesterton

-Third Person’s POV-

 “Detective Angeles, ito na ‘yong hinihingi mong impormasyon,” sabi ni police officer 1030 at may inabot na papel na naglalaman ng impormasyon.

“Thank you,” at agad namang binasa ang mga impormasyon na nakasulat sa papel.

Nang mabasa ang mga impormasyon ay saglit itong natigilan bago muling magsalita. “Detective Roxas, you shouldn’t be with that man right now. Lumabas ka na!” babala niya sa kasamahang detective.

“Huh? Ano? What made—“ at hindi na naituloy pa ni Detective Roxas ang kanyang sasabihin nang maramdaman niya na may matigas na bakal ang tumama sa likod ng kanyang ulo.

“Detective Roxas? Detective Roxas? Please answer me, Detective Roxas,” tawag ni Detective Angeles ngunit wala nang sumasagot sa kanya. “Team leader, please hurry to the office of the owner. Sa tingin ko ay may nangyaring masama kay Detective Roxas.”

Mabilis na nagtungo sila Detective Portman sa opisina ng may-ari at doon natagpuan si Detective Roxas na nakahiga sa sahig.

“Jose! Jose. Ayos ka lang ba? Detective Roxas! Sino gumawa sa’yo nito? Si Chef Ronaldo ba?” tanong ni Detective Villares.

“Detective Portman, speaking. Detective Roxas was attacked, luckily he is still conscious. I request for backup and medical team.”

“Noted, team leader,” bumaling naman si Detective Angeles sa police officer na katabi. “Police officer, request backup from the patrol division.”

“Detective Villares, you should accompany him to the hospital. ‘Wag mo siyang iiwan mag-isa, are we clear?”

“Yes, sir,” sagot naman nito.

“Detective Raynolds, halika sumama ka sa akin,” he said at nauna nang lumabas. “Detective Raynolds, pumunta ka sa backdoor, tignan mo kung doon nagtungo ang salarin o kung may iba pang daanan palabas.”

“Noted, sir,” sagot nito at mabilis na nagtungo sa likurang bahagi ng gusali.

Nagtungo naman si Detective Portman sa kusina. Hindi na sana siya tutuloy sa loob ngunit may napansin siya na kakaiba kaya naman agad niya itong tinignan.

Pagpasok sa dulo ng kusina ay may nakita siyang maliit na pinto, agad niya itong sinilip at may nakita siya na daan. Sinundan niya ito at dinala siya sa parking lot ng restaurant.

“Detective Portman, speaking. A male matching Chef Ronaldo’s description is on the run with the vehicle that was already here. Walang CCTV dito sa parking lot so make sure to check the nearby CCTV’s around the area for any runaway vehicle.”

“Yes, sir. Agent 1330, check CCTV’s near the parking lot first,” tugon naman ni Detective Angeles.

“Since it’s a remote area, there are hardly any CCTV’s nearby,” sagot naman ng police officer.

“Please check for any witnesses that might saw the car that was parked here,” utos naman ni Detective sa mga nakasalubong na police dispatch.

“Yes, sir,” at isa-isa na silang nagsialisan.

“What about the phone of Chef Ronaldo? Can you track him?” tanong ni Detective Angeles sa kasamang police officer.

“Seeing how the phone is still in the Bistek Meryenda, malamang ay sadyang iniwan niya ang kanyang cellphone.”

“Team leader, both the CCTV’s and his mobile phone tracking are difficult as of the moment.”

“Ano?!” napabuntong hininga na lamang si Detective Portman. “Those jerks!”

“Detective Angeles, crime unit 2 just called and reported that Vanessa is now fine and she’s on the station. She is on her way to the interrogation room,” police officer 1330 said.

“Then, please continue to trace the runaway car and send some patrols to his Ronaldo’s house.”

“Yes, sir.”

“Team leader, Vanessa has already arrived at the station. Please join me at the interrogation room,” Detective Angeles said. “Police officer 1330 will continue to track the runaway car,” he added.

“Okay, got it. I will get back to the station,” Detective Portman replied. “Dispatch team, please continue to monitor and search the area further and bring all the necessary documents back to the station.”

“Okay, sir.”

“An ex post facto seizure warrant will be issued later. Wait for it,” dagdag pa ni Detective Portman.

“Yes, sir.”

“Team, this isn’t a simple incident at the restaurant. I think it is kind of related to some illegal business,” pahayag ni Detective Portman.

“I agree, sir. I think it’s related to some child too.”

“Sa bata?” nagtatakang tanong ni Detective Portman.

“Yes, sir. Sabi ng paramedics na hindi malayong kapapanganak lang ni Vanessa at tingin ko na related din ang kaso niya sa kung ano man ang motibo ni Chef Ronaldo. By the way, kumusta na si Detective Roxas, ayos na ba ang lagay niya?” nag-aalalang tanong ni Detective Angeles.

“Yeah, fortunately, only his head has scratch. May malay naman kaya sa tingin ko magiging maayos siya.”

“Okay, sir. Papunta na akong interrogation room ngayon,” paalam ni Detective Angeles at saka nagtungo sa interrogation room para harapin ang salarin na si Vanessa.

 “So, sinasabi mo na sinubukan kang hampasin sa ulo ni Chef Ronaldo, pero hindi siya nagtagumpay?” takang tanong ni Detective Villares kay Detective Roxas.

“Yes. Pero kanina, no’ng sinubukan niya akong saktan, parang… para siyang napipilitan,” sagot naman ni Detective Roxas.

Kasalukyan silang sakay ng ambulasya papuntang ospital upang matignan mabuti ang kalagayan ni Detective Roxas matapos malapatan ng paunang lunas.

“Sure, yeah. Kung ginawa man niyang maayos ang pagpalo sa’yo. Malamang ay hindi ka na humihinga pa,” biro ni Detective Villares sa kasama.

“Ano bang nangyayari at biglang naging ganito ang San Bernin?” tanong sa kawalan ni Detective Roxas.

Muli ay nanumbalik ang katahimikan sa buong sasakyan habang patungo sa Winsley Medical Hospital. Nabasag lang ang katahimikan ng biglang may magsalita mula sa walkie talkie.

“Detective Roxas, ayos na ba ang pakiramdam mo? Are you okay?” tanong ng nasa kabilang linya na si Detective Ventura.

“Yeah, medyo masakit pa rin pero ayos naman na ako.”

“Detective, nalaman mo ba ang dahilan ni Chef Ronaldo kung bakit niya ginawa sa’yo ang bagay na ‘yon?” muling tanong ng kapawa detective.

“Well… hindi. Hindi ko na nalaman, masyadong mabilis ang pangyayari,” sagot naman ni Detective Roxas.

“Tama na muna ‘yan, detective,” singit ni Detective Villares sa usapan. “We will get back to you when we reach the emergency room.”

“Yeah, I understand. By the way, team leader and Detective Raynolds are coming back to get the testimony of Vanessa, so you can get back to the station after.”

“Ano? Ini-imbestigahan na si Vanessa? ‘Yong babae na nanggulo sa Bistek Meryenda?” tanong ni Detective Roxas.

“Yes, Detective Roxas.”

Agad naman na bumaling si Detective Roxas sa kasama. “Detective Villares, we should go to the station. Sigurado ako na may alam siya kung bakit gano’n ang inasta ni chef Ronaldo kanina.”

“Hindi pwede. You need to get your head check,” kontra ni Detective Villares sa kasama.

“Detective Villares, ano ka ba?  Ayos lang ako. Ayos na ako,” pagpupumilit naman ni Detective Roxas.

“Hay, hindi ko na alam. Bahala na!” naguguluhang saad ni Detective Villares. Kinatok naman nito ang isang bahagi ng kotse na malapit sa driver ng ambulansya. “Excuse me, sabi ng pasyente ayos na raw ang ulo niya na sa tingin ko ay hindi. Can you take us to the station?”

“Okay, sir,” sagot ng driver at agad na nag-u turn pabalik ng presinto.

Sa interrogation room naman ay kasalukuyan na kinakausap ni Detective Angeles at Detective Portman ang salarin na si Vanessa.

“Vanessa, you need to trust us and talk to us. Para malaman namin kung ano ang nangyari at matulungan ka,” pangungumbinsi ni Detective Portman sa salarin.

“Kung hindi ka magsasalita, isipin mo na lang ang mga mahal mo sa buhay. Ang mama mo, mga kapatid mo. Ang pamilya mo,” Detective Angeles said.

“Don’t be ridiculous. Sinungaling kayong lahat. Nagpapanggap kayong mababait, pero lahat kayo ay mabababa ang tingin sa mga katulad namin.”

“Vanessa—“ magsasalita na sana si Detective Angeles ngunit pinigilan siya ni Detective Portman.

“Hold on,” sabi nito sa kasamahan at saka humarap sa salarin. “The owner of that restaurant did an unspeakable thing to you, right? Tama ako hindi ba?”

“Tumahimik kayong lahat. Mga sinungaling!” sigaw ng salarin sa dalawang detective na nasa kanyang harapan.

“Please tell us. Vanessa, you need to trust us, the police. Para matulungan ka namin,” malumanay na paliwanag ni Detective Portman.

“Hindi ko sinasadya,” natahimik naman ang lahat ng nasa interrogation room ng magsimulang magsalita si Vanessa. “Hindi ko talaga sinasadya na may masaktan sa kanila dahil sa nangyari… Si Vernard! Si Vernard ang may kasalanan ng lahat. Gusto kong parusahan ang hayop na ‘yon.”

“Uminom ka muna para huminahon ka,” sabi ni Detective Angeles at inabutan ng tubig ang salaranin. “Pwede mo bang i-kwento sa amin ang buong nangyari?” lakas loob na tanong niya kay Vanessa.

-Flashback-

“Boss, may papakilala pala ako sa’yo. Ito pala si Vanessa, kaibigan ng kapatid ko. Naghahanap kasi siya ng sideline, baka naman pwede mo siyang mapasok,” pakiusap ni Chef Ronaldo kay Vernard, ang kanilang boss at may-ari ng Bistek Meryenda.

Agad naman na bumaling si Vernard kay Vanessa na nahihiyang nakatayo sa kanyang harapan.

“Vanessa. Ilang taon ka na, Vanessa?”

“T-twenty five po, sir,” mahinang sagot ng dalaga. Pinagmasdan naman ni Vernard ang kabuuan ni Vanessa bago muling nagsalita.

“Okay, sige. You’re hired,” wika nito na ikinatuwa ng dalaga. “Pwede kang magsimula bukas.”

At dahil natanggap sa trabaho si Vanessa bilang waitress ay buong puso niyang pinasalamatan si Chef Ronaldo.

Ilang buwan ang makalipas, nasiyahan sa bagong trabaho si Vanessa, dahil bukod sa mababait ang mga kapwa niya empleyado, mabait din sa kanya ang kanyang amo. Ngunit ang hindi niya alam ay may iba palang motibo sa kanya ang kanyang amo kaya siya nito Tinanggap.

Isang araw, nahuli si Vanessa sa pag-uwi dahil may mga tinapos pa siya na gawain.

“Vanessa, mauna na kami, ah. Ingat ka pauwi,” paalam sa kanya ng kanyang kaibigan sa trabaho.

Paalis na sana siya ng bigla siyang maksalubong ni Vernard at inutusan na pumunta sa opisina nito dahil may sasabihin siya. Agad naman na sumunod sa kanya ang dalaga. Lingid sa kaalaman nito na sa gabi rin na ‘yon may balak gawin sa kanya ang amo.

Pagpasok sa loob ng opisina ay pinaupo siya ni Vernard sa upo habang ang lalaki ay natungo sa pinto upang ito ay i-lock. Napansin naman ni Vanessa ang ginawa ng kanyang amo kaya agad siyang napatayo.

“S-sir, ano pong k-kailangan niyo?” nauutal-utal nitong wika.

“Ssh. Magiging mabilis tayo kung hindi ka na magre-reklamo pa at susunod sa ipagagawa ko,” wika naman ng lalaki.

“S-sir, uuwi na po ako,” sabi ni Vanessa at nagtungo sa pinto upang umalis ngunit agad siyang hinarangan ng amo.

“Hindi pwede! Hindi ka aalis hangga’t hindi ako natatapos,” at walang sabi-sabi, marahas na hinalikan ni Vernard si Vanessa at sinikmuraan upang hindi makapalag.

At nang gabi ‘yon ay nawala ang pinaka-iingatang p********e ni Vanessa.

-End of Flashback-

“Hindi ako matigil sa pag-iyak ng mga oras na ‘yon. I might have put an act of being brave at that time. Pero para akong sira-sira at basag na piraso sa loob-loob ko. There was nothing left for me but hatred. And I wanted him to suffer from the most painful way,” mahabang saad ng babae at hindi nito napigilan na muling umiyak habang inaalala ang lahat ng nangyari sa kanya.

Huminga siya ng malalim bago muling nagpatuloy. “Nagsumbong ako sa mga pulis. Lumapit ako sa kanila para i-report sa kanila ang nangyari sa akin. Pero wala. Walang kayong ginawa no’ng mga panahon na naglakas-loob ako para lumapit at humingi ng tulong. Wala… wala…”

“You actually did well. And you are actually brave. Kasi kung hindi, hindi ka magkakaroon ng lakas ng loob na alalahanin lahat ng nangyaring masama sa’yo sa kamay ni Vernard para lang i-kwento sa amin. And you’re a great woman because of that,” Detective Portman said to motivate Vanessa.

“And on the behalf of all the police. Miss Vanessa, we’re deeply sorry for what have happened to you,” dagdag pa ni Detective Angeles.

Matapos kausapin ang salarin na isa ring biktima ay dinala na siya sa kanyang silid. She was going to be detained in the station for the short period of time after the crime unit teams transfer her to the Prosecutor’s division.

Nang dahil sa pagk-kwento sa karahasan at kalupitan na dinanas mula sa mga kamay ng dating amo, naging magaan ang loob ni Vanessa kahit na alam niyang mahahatulan siya sa kasalanang ginawa.