ตอนที่ 5ชีวิตจริงของเธอน่ะเหรอ?

1254 Words

ใช่...ถ้าเทียบกับเส้นเรื่องเดิมของนิยาย ตอนนี้ยังเป็นเพียงแค่ช่วงที่โรฮานต้องการใช้มาเรียเป็นเครื่องมือแก้แค้นผู้หญิงที่เขาคิดว่าทรยศความรู้สึกเท่านั้น เขายังไม่ได้รักมาเรีย…ไม่ได้มีหัวใจให้เธอแม้แต่น้อย แต่แซนดี้รู้ดี! เพราะไม่ว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกอย่างไร สุดท้ายเส้นเรื่องก็ยังคงจะไหลไปตามที่เธอเคยอ่านมาอยู่ดี อีกไม่นานโรฮานก็จะใกล้ชิดกับมาเรียมากขึ้นจนก่อเกิดเป็นความรัก ที่ทำให้เธอถูกผลักออกไป และจบลงอย่างน่าอนาถอีกครั้ง ไม่...เธอไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้น! “ตอนนี้ฉันหลีกทางให้แล้ว พวกเราสองคนก็จบกันแค่นี้เถอะ” เสียงหวานตัดบทออกมาอย่างชัดเจน เธอออกแรงผลักอกแกร่งของเขาให้ถอยห่าง แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออก “อื้อออ!!” โรฮานพุ่งเข้ามาประกบจูบเธออย่างดุเดือด ปากหยักบดเบียดลงมาราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ ฟันคมกัดลงบนริมฝีปากนุ่มของเธอแรงพอให้รู้สึกเจ็บ แต่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนดิบเถื่อน เหมือนกำลังลงโทษให้สาสมกับคำพูดเมื่อครู่ แซนดี้ช็อกจนสมองว่างเปล่า ชีวิตนี้เธอไม่เคยแม้แต่จะจูบใครมาก่อน แต่ตอนนี้กลับถูกจูบแรกแย่งชิงไปอย่างรุนแรงและไร้การปรานี ลมหายใจเริ่มติดขัด หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาจากอก ร่างกายอ่อนแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ขาคู่สวยสั่นระริก ร่างกายค่อยๆ ทรุดลงอย่างไร้เรี่ยวแรง และก่อนที่เธอจะล้มพับลงไปโรฮานก็ถอนจูบออกมาในจังหวะที่พอดี “แฮ่ก แฮ่กๆ” เสียงหอบหายใจดังระงมในห้องแคบ ใบหน้าสวยของแซนดี้แดงจัด ริมฝีปากอิ่มบวมเจ่อเพราะแรงขบกัด คนตัวสูงใช้มือหนาประคองใบหน้าของเธอ บังคับให้ดวงตากลมโตที่พร่าเลือนจากพิษจูบเมื่อครู่มองสบเข้ากับเขาโดยตรง ดวงตาคมเข้มทอประกายที่ทั้งโกรธ เกรี้ยวกราด และบางอย่างที่เธอไม่กล้าแม้แต่จะตีความ “ใครอนุญาตให้เธอพูดเรื่องถอนหมั้นก่อนฉัน.. ถ้าหายบ้าแล้วค่อยมาคุยกัน” คำพูดกดต่ำเย็นเยียบทิ้งไว้เป็นรอยแผลในใจ ก่อนร่างสูงของโรฮานจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไปโดยไม่หันกลับมามองอีกแม้แต่นิดเดียว ปัง! เสียงประตูปิดลง ร่างบางทรุดฮวบลงกับพื้นทันที ริมฝีปากยังคงชาหนึบด้วยความอุ่นร้อนที่ฝังแน่นจากจูบเมื่อครู่ ตึกตัก... ตึกตัก... หัวใจเธอเต้นระรัวราวกับจะทะลุออกมานอกอก จูบนั้น!!!...จูบที่เธอรู้อย่างชัดเจนว่าไม่ควรจะรู้สึกอะไรด้วยเลยสักนิด กลับทำให้ร่างกายร้อนวูบวาบ ราวกับกำลังถูกดูดวิญญาณออกไปทั้งร่าง “ยัยบ้า แกคิดบ้าอะไรอยู่!” เธอตะโกนใส่ตัวเอง สะบัดหัวแรงๆไล่ความคิดฟุ้งซ่านนั้นออกไปทันที "ไม่...เธอจะไม่หลงไปกับผู้ชายสารเลวอย่างเขา!" "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...เธอจะต้องถอนหมั้นกับโรฮานให้ได้" แซนดี้สูดลมหายใจเข้าลึก หันไปเห็นกระจกบานใหญ่ตั้งอยู่มุมห้อง ความอยากรู้อยากเห็นพลุ่งพล่านขึ้นมา เธอรีบวิ่งเข้าไปหยุดยืนตรงหน้า แล้วเบิกตาโตด้วยความตกตะลึง “โอ้โห... นี่มันบ้าไปแล้ว” ภาพสะท้อนตรงหน้าเผยให้เห็นหญิงสาวในร่างที่เธอสวมอยู่ สวยคมจนแทบหาที่ติไม่ได้ ดวงตาคมเฉี่ยวราวกับมีมนต์สะกด ริมฝีปากอวบอิ่มรับกับโครงหน้าสวยสง่าได้อย่างสมบูรณ์แบบ ผิวเนียนนุ่มขาวผ่องไร้ที่ตำหนิ และเรือนร่าง สมส่วนเย้ายวนจนเธอต้องกลืนน้ำลายอย่างเผลอตัว นี่หรือคือตัวร้ายในนิยายที่ถูกเขียนให้จบอย่างน่าเวทนา? ตลกสิ้นดี! แซนดี้ยกยิ้มกวนๆ ที่มุมปาก ก่อนจะเอ่ยกับเงาสะท้อนตรงหน้าราวกับสาบาน “ฉันไม่รู้หรอกนะว่าตัวจริงของเธอหายไปอยู่ที่ไหน... แต่ฟังไว้นะ แซนดี้คนนี้จะไม่ยอมจบชีวิตอย่างน่าสมเพชอีกต่อไป! ฉันจะพาเธอหลุดออกจากผู้ชายบ้าๆ คนนั้นให้ได้” ดวงตาคู่สวยเปล่งประกายวาวโรจน์ขึ้นในทันที เปลวไฟแห่งการต่อต้านลุกโชนเต็มอก ตั้งแต่วินาทีนี้ไป เธอจะไม่เดินตามเส้นเรื่องห่วยๆ ของนักเขียนอีกแล้ว “ก่อนอื่น...เช็ดปากก่อนดีกว่า...อะแฮ่ม!” พูดเองก็หน้าแดงเอง แซนดี้รีบก้มหน้าก้มตาหากระดาษทิชชูมาซับรอยลิปสติกที่เลอะขอบปากเพราะถูกจูบอย่างดุดันเมื่อครู่ แต่ยิ่งเช็ด ภาพเหตุการณ์ตรงกำแพงก็ยิ่งย้อนกลับมาในหัว ริมฝีปากร้อนผ่าวราวกับยังคงถูกจูบอยู่ เธอส่ายหัวแรงๆ รีบเช็ดปาดๆจนหมดรอย แล้วตัดสินใจเดินออกมาทันที ราวกับหนีทั้งบรรยากาศและความรู้สึกที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น “เอิ่ม แล้วทีนี้เอาไงต่อดีวะ?” เธอบ่นกับตัวเองเบาๆ พลางกวาดตามองรอบๆ ถึงจะยังไม่คุ้นชินกับโลกนี้ แต่ก็โชคดีที่เส้นเรื่องเป็น “โลกปัจจุบัน” ไม่ใช่แนวย้อนยุคหรือหลุดไปต่างโลกแปลกๆ ทุกสิ่งทุกอย่างจึงเหมือนโลกจริงของเธอเป๊ะ มีทั้งมือถือ แสงไฟ ห้างหรู รถยนต์หรู และสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน “ถ้างั้น... ไปทำสิ่งที่อยากทำที่สุดก่อนดีกว่า” รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนใบหน้า แซนดี้พุ่งตัวออกไปยังสถานที่ที่เธอไม่เคยกล้าเหยียบในชีวิตจริง แต่คราวนี้เธอจะไม่พลาดเด็ดขาด . . Noir Club (นัวร์ คลับ) เสียงดนตรี EDM ดังสนั่น เครื่องไฟแสงสีสาดส่องพร่างพราว ร่างบางในชุดรัดรูปสุดเซ็กซี่โยกย้ายไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามันส์ แก้วเหล้าชั้นดีราคาแพงถูกยกขึ้นดื่มอย่างไม่ยั้ง รอยยิ้มกว้างปรากฏเต็มใบหน้าสวย “วู้ๆๆ~” เธอโบกมือไปมา หัวเราะสะใจจนลืมตัวเอง ลืมทุกอย่างเพราะถ้าเป็นแซนดี้ “ตัวจริง” ในโลกเดิม เธอคงไม่มีวันได้มาที่แบบนี้แน่ ไม่ว่าจะผับหรู เหล้าแพง หรือผู้ชายหล่อๆ ที่เหล่มองเธอด้วยสายตาหิวกระหาย… ชีวิตจริงของเธอน่ะเหรอ? ก็แค่มนุษย์เงินเดือนสาวโสดวัยสามสิบกว่าๆ หน้าตาธรรมดา ผมสั้นประบ่า แต่งหน้ายังไงก็ไม่สวยขึ้น ไม่เคยมีแฟนสักคน ใช้ชีวิตแสนเงียบเหงาเหมือนนางเอกซีรีส์ที่ถูกลืม แต่ตอนนี้! เธอได้สวมร่างผู้หญิงที่สวยเพอร์เฟกต์จนผู้ชายทั้งผับหันมามองพร้อมกันแบบนี้แล้ว เธอจะไม่ยอมปล่อยโอกาสให้เสียไปแน่นอน ต่อให้พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าทุกอย่างเป็นแค่ความฝัน วันนี้เธอจะใช้ร่างนี้และเงินก้อนโตนี้ให้คุ้มที่สุด! “ขอเสียงคนโสดหน่อยคร๊าบบบ!!” ดีเจตะโกนออกมาผ่านไมค์ “วู้ๆ โสดค่า โสด! เฟซบุ๊ก ไอจี ไลน์ หรือแม้แต่จีเมลก็ทักมาได้หมดเลยค่าาา~” เสียงแซนดี้ผสานไปกับกลุ่มสาวโสดคนอื่นอย่างเมามันส์ แขนขาโยกย้าย สะโพกเด้งตามจังหวะเพลง หัวเราะเหมือนคนเป็นอิสระเสียที

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more