Aynı günün erken saatlerinde...
Duru için o gün oldukça sıradan başlamıştı. Sabah erkenden kalkmış, önce camı açıp serin sabah havasını içine çekmiş sonra sade kahvesini yudumlayarak güne başlamıştı. İşe geç kalmamak için hızlıca giyinip, aynada saçlarını sıkı bir topuz yapmış, çantasını da alıp evden çıkmıştı.
Kışladaki revire geldiğinde ilaç stoklarını kontrol etmiş, biraz Şule hanımla sohbet etmiş, birkaç küçük pansuman işi, biraz evrak işi derken öğleni etmişti. Öğle arasında her zamanki gibi Burcu ve diğer hemşirelerle birlikte yemekhaneye geçmişler, birlikte yemek yerken sohbet etmişlerdi. Ama Duru’nun aklı ne yemekte ne de dönen sohbetteydi. Onun aklında tek bir kişi vardı ve o da her zamanki gibi yine ortalıkta yoktu.
Komutan Hakan Alparslan.
Yine de bunu kafaya takmamaya kara
