Rewrite The Star

Chapter 12

Koji POV...

"Andito na tayo..."

sabi ni Kuya BrionSi Kuya Brion ang Kuya ni Mirella kung nabasa nyo ang unang Kwento nito....agad naman kaming bumaba ni Art at halos.. mag unahan pakaming dalwa ni ni Art sa pag alalay kay Mirella...Si Art naman.. Ay ang karibal ko ngayon kya Mirella..matapos mawala ang kapatid kong si Taro

"Hay ano ba kayong dalwa.. hindi nyo kailangang mag unahan..."

sabi ni Kuya Brion... habang inaalalayan nya si Mirella...

"Kuya naman kaya ko namang bumaba..."

Si Mirella... Ang pinaka Mahalagang Tao sa buhay Ko....Kalalabas lang ng Hospital ni Mirella Matapos ang isang Taon na Comatose sya...ang tinitirhan nila ng Kuya nya...ay malapit lang sa Tirahan nila Art..si Art ay may Pinsan sya ay si Zita... ang BFF ni Mirella pag pasok na pag pasok namin ng bahay..

"Welcome Home!!!"

sigaw ng lahat ng Tao na nasa lobb ng bahay...Si Mama at papa naandito din...ang mga magulang ni Art na sila Tita Aira at Tito Troy mga nakatrabaho ni Mirella sa Library Cafe na sina Nani at Dion ang May ari ng Cafe at BestFriend ni Kuya Brion na si Kai at si Zita......

"Kayong Lahat!!"

hindi na nya natuloy ang sasabihin nya...dahil naiyak nasya...kaya agad syang inakap ng lahat....Kami dito na nasaloob ng Bahay.. Mahal namin sya... Mahal na mahal....Habang nagkakasiyahan sila sa Loob...lumabas muna ako...at umupo sa hagdanan...hindi pako maka kuha ng tyempo para sabihin ang lahat kay Mirella...

"Bakit lumabas ka?"

paglingon ko...si Mirella... lumabas nadin ng pintuan at umupo sa tabi ko...

"Ikaw bat naandito ka hahanapin kanila sa Loob..."'

"Nagpaalam ako kay Kuya...kaya huwag ka mag alala... nag papalaro sila ngayon kaso sa kondisyon ko hindi pa ako pwede...bawal pako magpagod kahit gustong gusto ko na sumali sakanila.. naiinggit lang ako..."natawa lang ako...magaling na nga talaga sya kasi ang daldal nya na..pero dahil sa ng yaring aksidente sakanya..humina na ang imune system nya..

"Ano nakakatawa sa sinabi ko..?"

"ang daldal mo na kasi...masaya lang ako..."

"oongapala maiba ako..sa Hospital naaalala ko pa ng sabihin mong Marami kapang dapat sabihin sakin...yun ang dahilan kaya sinundan kita dito..."

ngumiti ako sakanya....

"Saan mo ako gusto mag simula...?"

"sigura gusto ko malaman...yung unag araw na nakita mo ako?"

"Nakita kita unang beses sa School... Grade3 kapalang nun at Transfer ka..."

"Teka magkaklase ba tayo nun?"umiling lang ako...

Throwback Batang Koji...

umiiyak ako nun kasi... namimiss ko na ang mama ko.....

"Mama...!"

iyak ko... naiinggit ako sa mga batang sinusundo ng mga magulang nila samantalang ako... yaya lang ang sumusundo sakin...

"Bata nawawala kaba?"

isang batang babae ang lumapit sakin...at nagtatanong...

"Hindi"

"Eh bakit ka umiiyak?"

"Na mimiss ko na kasi ang mama ko..."

"Nasa Heaven na din ba ang mama mo?"

"Wala nasa ibang bansa sya.. para samahan ang kapatid ko na may sakit ang yaya ko lang ang kasama ko sa bahay"

"Buti kapa may mama kapa...ako wala na..nasa Heaven na silang dalwa ni Papa si Kuya nalang ang kasama ko at nag

tatrabaho sya... kaya walang sumusundo sakin.."

"bat hindi kaba nalulungkot na walang sumusundo sayo?"

"Hindi kasabay ko umuwi mga kaibigan ko na kapit bahay lang namin masaya ako kasi pag uwi namin maglalaro kami..."

"Mirella...Tara na!"

sigaw ng isang batang lalaki na medyo matanda samin...may kasama pa itong dalwang bata isang lalaki at babae..

"Naku kailangan ko na umalis uuwi nakami...eto ngapala inumin mo ito at magpakatatag ka ok"

PRESENT TIME.

"Inabutan mo ako ng gatas nun..simula nun.. lagi nakitang binibigyan ng gatas ng palihim..nahihiya kasi ako na iabot sayo yun ng Harapan...masaya ako pag nakikita ko ikaw na tuwang tuwa sa binibigay kong gatas..."

"ikaw ba yung bata nayun...? hindi ako makpaniwala"ngumiti sya....matapos nyang malaman ang tungkol dun...

"Simula nun.. lagi na kitang pinagmamasdan sa malayo... lagi kanga nadadapa na dudulas... madalas ka mag kamali...sa mga ginagawa mo...nag decide ako maglagay ng Facemask para hindi mo kagad ako makilala...kung sakaling makita mo ako na wala nun sa muka ko..."

"Teka nga pinagtatawanan mo ako pag nakikita mo akong nadadapa?"

"Hindi naman pero hindi kasi kumpleto ang araw ko kapag hindi ko nakikita kapalpakan mo"

sabay tawa ko ng malakas...

"Grabe ka...grabe kasakin...."

"tanda ko pa nun nasa Grade11 nako nun at Grade10 ka...nasa isang Convinient Store ako... kumakain.. umuulan nun.. nakita kitang nakatayo sa gilid at nag papatila ang dami mong dalang Harina.. gatas parang meron kang lulutuin may mga lobo pa...hindi mo ko pinapansin nun kasi...tingin ka ng tingin sa orasan mo. Pag tila nang ulan.... bigla ka tumakbo...sa pagtakbo nadulas ka...sa kalsada buti nalang at walang sasakyan nun sa kalsada..ang totoo nyan natawa ako ng makita ko yun kaso nag alala ako ng bigla kang umiyak... madalas naman pag ng yayari sayo yun...tumatayo ka kagad at tumatawa...pero ng araw nayun humagulgol ka ng iyak...kaya agad kitang nilapitan...sumabog ang harinang binili mo at nabasag ang mga itlog..."

Throwback...

"Anong gagawin ko..."iyak ni Mirella...inayos ko muna yung mga gamit na nagkalat at inuupo ko muna sya sa inupuan ko kanina... umalis ako...

"Oh ito... huwag kana umiyak"

inabot ko sakanya yung mga binili nya na nawala sakanya....tumingin sya sakin pero agad akong tumalikod...

"Magiingat ka sa susunod wag kang basta basta tatakbo pag gantong basa ang daan...isapa mag palit kakagad ng suot mo baka magkasakit kanyan..."

"Maraming Salamat...sayo... importante sakin to... Maraming maraming salamat talaga...ano ngapalang pangalan mo"

"Hindi mo na dapat malaman"

PRESENT TIME

"Bat hindi mo sinabi ang pangalan mo sakin ng araw nayun...?"

"Hindi ko pa kaya magpakilala sayo"

"Grabe ka napaka mahiyain mo.... pero hindi ako makapaniwala talaga..na pinagtatawanan moko pag ngyayari sakin yun.. samantalang si Taro..sobrang makapagalala ikaw naman tuwang tuwa kapa"

tumingin sya sakin ng masama at yumuko lang ako...

"May isa pang pangyayari... ang hindi ko malilimutan sa lahat...na nag iwan sayo..ng Trauma..."

tumingin sya sakin na nanlalaki ang mga mata nya...

"Impossible!!"

"Pauwi kana nun galing sa Cafe nila Kai..at nag papart time kana nun... nakaugalian ko na kasi ang sundan ka pag pauwi kana... pero nag tataka ako.. bakit bigla kanalang nawala...tumakbo ako sa daanan kung saan kapalagi nadaan...pero hindi kita makita....sa Dikalayuan narinig ko ang Boses mo humihingi ka ng Tulong.... hinanap ko kagad kung saan ng gagaling ang boses mo....bukod sa boses mo may ibang boses pakong naririnig..."

Mirella Throwback...

bigla nalang ako hinila ng dalawang lalaki... sa madilim at masukal na daan... habang papauwi nako..galing sa Cafe nila Sir.Kai...inihagis nila ako...sa damuhan....

"Tulong!!! HMMMMM----"

agad nilang tinakpan ang bibig ko...

"Muntikan na tayo dun...takpan mong mabuti ang bibig nyan"

nanlaki ang mata ko..ng bigla nilang sirain ang damit ko... OMG anong ng yayari tulungan nyo ko... sinusubukan nila na hubarin ang pantalon na suot ko....nag pupumiglas ako pero agad na nahawakan ng isang lalaki ang mga kamay ko tinakpan nya ang bibig ko ng hindi ko maintindihan.. kung basahan bayun oh ano.....na papanik na ang utak ko...takot na takot nako hindi ko na alam anong gagawin ko masyado silang malakas sakin at namumula ang mga mata nila....para silang mga demonyo...

"Huwag kang maingay saglit lang ito...!!!"

sabi ng isang lalaki..... umiiyak nako...pakiusap HUWAG!!!!!! Pagmamakaawa ko sa isipko... kung saan saan nako hinahawakan ng lalaking isa.....

"Bilisan mo na dyan ng ako naman dali na"

"Eto na nga hawakan mo kasing mabuti... masyado syang malikot"pero bago pa matuloy ng lalaki ang ginagawa nya... may biglang dumating...

"Sino ka!!"

sabay nilang sabi... agad akong binitawan ng isa...at sinugod nya kung sino man ang dumating..... samantalang yung isa nanakahawak sa kamay.. konaman ang papalit sa umalis na isa... pinagsisipa ko sya....sinubukan kong tumakbo..pagkakataon ko iyon para tumakas.. pero nahawakan nya kagad ako sa paa at hinila pababa... pero natigil ang paghila sa paa ko... nakahiga na yung dalawang lalaki... isang lalaki ang nasaharapan ko ulit.. hinubad nya ang suot nyang Jacket.... umiling ako....pero isinuot nya lang sakin yung jacket na suot nya....at tinanggal nya..ang nilagay na busal sa bibig ko....

"Ligtas kana.."

hindi ko makita ang muka nya...masyadong madilim nakafacemask at nakasumblero pa sya.... binalikan nya ulit yung dalawang lalaki at pinaghahampas nya ng tubo....

"Salamat!"

sabi ko sakanya... pero nakatalikod lang sya sakin...nagdudugo ang braso nya....

"Umalis kana dito"

"Pero may-"

"Wala lang ito LAKAD NA!!!!"

Matapos nyang sumigaw agad akong umalis.....sapag takbo ko nasalubong si Kai at sinabi sakanya ang ng yari....

PRESENT TIME...

"Hindi ako makapaniwalag ayoko na maalala pa ang pangyayari nayun pero ang malaman ko na ikaw yung lalaki hindi ko alam pero masaya akong malaman na ikaw iyon...."

sabi ni Mirella...habang nakasubsob sa mga palad nya

"simula nun araw araw kong sinusugurado na makakauwi ka ng ligtas sa bahay mo bukod dun hindi ako umaalis hanggat hindi nakapatay ang ilaw ng kwarto mo pagtulog kana saka lang ako umuuwi...."

"Salamat... Maraming Salamat talaga..."

bigla nyang hinawakan ang braso ko

"Tanda ko pa kung saan yun..."

itinaas nya ang manggas ng jacket ko... at nakita nya ang naiwang peklat ng isangga ko ang kamay ko ng sasaksakin ako ng lalaki na nagsasamantala sakanya....

"Bakit!!! Bakit hindi ko napansin ito ng Araw nayun!!!"

nangingiyak ngiyak na ang tono ng boses nya... hinawakan ko ang buhok nya....

"Syempre naman nilagyan ko ng Conciler...ng malaman kong dadalhin ka ni Koji sa bahay... pinaghandaan ko iyon... nilagyan ko kagad iyon ng Conciler...alam kong mapapansin mo yun....kagad kung hindi ko gagawin iyon..."

nginitian ko sya...

"Puro muntik kanading mapahamak ng araw na iyon...Pano kung nasaksak ka!!"

"Hindi naman diba.. buti nalang at hindi ikaw ang sinaksak nila... nung araw nayun galit na galit ako sa mga walang hiyang yun.. kung nagiwan sayo yun ng Trauma..nag iwan din yun sakin... gusto ko palagi nasusubaybayan kita pero ayoko kasing malaman mo na ako iyon..kaya nilihim ko ang lahat...simula ng araw na iyon naging Close kami ni Kai....lagi kasi syang nagagalit sakin pagnakikita nyang pumupunta ako sa Cafe.. para lang bantayan ka.. pero nag bago pakikitungo nya sakin ng araw nayun kahit hindi ako umoorder dinadalhan nya ako ng pagkain at inumin,... pero nahihiya ako minsan sakanya nako mismo nagbabayad... makikita mo kasi ako kung sa Counter ako magbabayad...."

"Satingin ko hindi muna kailangan pang magsuot ng Jacket.... unti unti na kitang nakikilala... kaya pala pakiramdam ko kilala kita.. pero tumatahimik kalang kapag tinatanong kita kung sino kaba talaga..."

"Hanggat maaari gusto konga lihim lang iyon pero matapos mangyari ang Aksidente satingin ko hindi ko dapat ilihim ang bagay na iyon...gustong sabihin sayo pero paano... napagkakamalan mo akong si Taro...sa tuwing pinupuntahan kita sa Hospital....."

"MagKwento kapa... Makikinig lang ako sayo...."

sabi ni Mirella sakin na ngiting ngiti...

"Hoy kayong Dalwa dyan anong ginagawa nyo dyan... pumasok na kayo dito------"

si Zita biglang lumabas.... hindi na nga nya natuloy ang sasabihin nya... kasi hinila sya ni Kai....

"Pasensya na kayong dalawa alam kong marami pa kayong dapat pag usapan marami pang dapat aminin si Koji sayo Mirella pero kasi... kailangan namin kayong dalwa sa loob"

paliwanag ni Kai samin...

"Yun nga gusto kong sabihin sakanila bat mo ako pinigilan anong dapat aminin maya BFF Kwento mo sakin yan"

hinila ulit ni Kai.. papasok ng bahay si Zita....kasi lumabas uli ito...

"Pano bayan... sa susunod ko nalang ulit"

sabi ko kay Mirella...tumango lang sya ng magsisimula na kaming humakbang sa hagdanan...biglang maysumingit sa gitna naming Dalwa...

Mirella POV...

"Oh Art kanina kapa dyan?...."tumingin sakin si Art at seryosong seryoso ang muka nito....

"OO Lahat!"

hinawakan nya ang kamay ko at hinila na nyako papasok sa loob...sumunod nalang si Koji samin...

"Andito na sila...."

sigaw ni Zita...

"Ano ba yun?"

tanong ko kay Zita pero hinila nyalang ako kaya nakabitaw ako kay Art... hinila naman ni Kai si Koji at pinaupo kami sa Gitna....

"Palaro ba ito? gusto ko yan.. Pinoy henyo ba it???"

tanong ko sakanila pero tumawa lang sila....

"Eto ang regalo namin sa inyo....."

inabot sakin ni Kuya ang isang Brown Envelope.. at inabot naman ng Papa ni Koji sakanya ang isang Brown envelope din...

"Nahirapan kami bago kami makakuha nyan.... buksan nyo na?"

sabi ni Tita Aira....

"Pera kaya ito?"

tanong ko kay Koji...

"Hindi ko alam buksan nalang natin..."

sabay namin binuksan ang Envelope...

"Ano ito?"

tanong ko sakanila....

"form yan para makakuha kayo ng Exam.. katibayan na pwede kayo mag College basta maipasa nyo lang ang Exam dyan...isang taon kayo natigil sa pag aaral... si Koji dapat College na at ikaw naman Mirella dapat... Gagraduate na ngayon kaya napag usapan namin... ng Kuya mo na ito ang Iregalo sanyo ngayong pag kalabas mo ng Hospital...."

paliwana ng Mama ni Koji...

"Oh bat parang hindi ka ata masaya?"

tanong sakin ni Tita Aira....

"Kasi ano...iniisip ko pano ko maipapasa ang Exam alam nyo naman na medyo.. mahina ako"

sabay kamot ko sa ulo ko....

"Hindi problema yan BFF naandito ako... tutulungan kita.. at hihingi din ako ng tulong kay Sir...para lang makapasa ka... ang saya saya ko makakasama parin kita sa pag aaral ng Kolehiyo....Hindi kaba masaya dun..."

tuwang tuwa si Zita....hawak nya pa dalwang kamay ko...

"Tama ka..masaya yun...sama sama ulit tayong papasok.. sa Kolehiyo!!!!"

sigaw ko.....

"Huwag mo kalimutan bago ka makapag College kailangan nyo muna yan maipasa...."

sabi ni Kuya sakin...

"Gagawin natin ang lahat diba!!!!"

sabay tingin ko kay Koji....ngumit lang sya....

"Napag isipan nyo naba kung anong Course ang kukunin nyo??"

tanong samin ng Mama ni Koji...

"Opo... Culinary major in Bake and Pastry"

sagot ko...

"Eh ikaw Koji?"

tanong sakanya ng Mama nya...

"Hindi ko pa alam..."

"Hindi mo pa alam??? bakit? wala kabang pangarap na maging pagdating ng Araw?"

bulong ko sa kanya pero tumingin lang sya sakin... at hindi nag salita...

"Ok lang iyan anak... malalaman mo din yan sa ngayon mag focus muna kayo.. sa pag Seself Study... tutulungan namin kayong lahat.. para makapasa....kayo"

sabi ng Papa ni Koji...lumapit si Kai sakin..

"GoodChoice yang Course na napili mo.. magiging Buisness Partner tayo pagdating ng panahon"

tumango ako at ngumiti kay Kai...

"Kung ganun... Akong bahala sapag aaral mo"

sagot nya na punong puno ng saya...

"Huy Kai..wag kanga mang agaw Responsibilidad ko yun"

sabi ni Kuya kay Kai.....

"Teka nga may tanong ako...akala ko sakin lang ang Welcome party bat pakiramdam ko pati kay Koji ang party na ito..."

"Ano kaba Mirella syempre... Dapat ngat ikaw pa magpasalamat.. kay Koji.. isang Taon kanyang binantayan at inalagaan"sabi ko kay Kuya..

"Nagawa ko na sakanya yun kanina nag pasalamat nako.. pero hindi ba dapata... hindi lang para saming dalwa ito.. para sa inyong lahat din ito.. kasi... hindi nyo ako iniwan.... Maraming salamat sa inyong lahat...sa pag tutulungan para lang alagaan at bantayan ako.. Pasensya na kung naging pabigat ako sa inyo sa loob ng isang taon.."

"Ano kaba Mirella.. hindi ka pabigat samin... Mahal kanaming lahat kaya namin nagawa yung mga bagay nayun"

sabi ni Tita Aira sakin..

"Tama sinabi ng Tita mo..buti pa ipag patuloy nalang natin tong Party na ito at baka magkaiyakan pa"

sabi ni Tito Troy......muli ulit silang nagsaya.......ang mga taong ito.... Wala ako kung Wala sila.... napaka Palad ko.matapos ang araw na iyon.... nag simula nakaming mag Review ni Koji...tulungan kami hanggang sa maipasa namin ang Exam...at sawakas sabay kaming makakapag Kolehiyo.....Kahit wala na si Taro pakiramdam ko Kasama ko padin sya...Matapos ko malaman ang lahat kay Koji... mas lalo kong gusto malaman ang tunay na sya.... at Si Art masaya ako...dahil sinuportahan nya kami ni Koji akala ko makikipag compitensya pasya kay Koji buti nalang at hindi na nya ginawa iyon...samantalang si Zita at Kai.. hindi namin namalayang nagkakaigihan napala....

The End

Soon to Released "Watching You Art&Yuki Part2"