Episode 2
1233 Words
NAPAHIGA ako sa sarili kong kama sa condo ko. Kakauwi ko lang mula sa bahay ng naka-one night stand ko. Of course, I still need to have fun despite of my busy schedule of managing my business. You can probably say that bad habits damn die hard.
I let out an exhausting sigh. This has been my life since I graduated, and took over our family business. I will do the managing, buy cars, mess up with wh*res, and enjoy my bachelor life for at least five years. And now I am suffering with this problem again.
Pinipilit na akong magpakasal ng mga magulang ko, at para rin makapag-settle down na. I am still enjoying my freedom, so why should I let myself tied down with a one single woman, when I can have everyone that I want.
Napaungot naman ako nang mag-ring ang cellphone ko. I saw that it is my mom who is calling again. I have no choice but to answer her call.
“Yes, mom?” I answered with the same lifeless tone. It is always a bad news whenever she is calling.
“Good morning too, son,” she remarked with sarcasm, here we go again. “About sa blind date mo anak, bakit mo naman tinanggihan ang anak ni Mr. and Mrs. Sarmiento? She is a fine and beautiful lady, ano pa bang ayaw mo kay Bianca?” she asked in her soft tone, but danger is actually hiding in her voice.
I groaned-- I really hate explaining again, when they would not give me time to listen. Mom? Can you stop doing this again? Bianca is a great girl, but I do not think that she is suited for me. She cannot be match by my personality. Mom, please, stop setting me up in a blind date. Wala pa po sa isip ko ang ganyang mga bagay.” I calmly aforementioned over the call.
I heard the ear breaking nagging of my mom. "Jake, anak, you are not getting younger and you should start taking your life more seriously. Anak naman, gusto rin namin maranasan ang apo. Gusto ka na rin namin na lumagay na sa tahimik. You need an heir; you need a family. Jake, we are just worried about you.”
“Then stop worrying about me, mom. Dahil hindi ko pa kailangan ng asawa at anak. I still want my freedom," frustrated ko ng saad sa kanya. Why can't they just leave my decision at peace?
I heard mom sighing heavily on the other line. “Then you leave us no choice. Napag-usapan na namin ito ng dad mo. If hindi ka pa nag-settle at nakahanap ng matinong mapapangasawa sa loob ng anim na buwan, I am telling you naibibigay na namin ang company at ang iba mo pang mana sa pinsan mo.”
Hindi naman ako makapaniwala sa narinig ko. They are desperate! “Mom! You can’t do this to me!” I said in a hysterical voice.
“Sorry son, we can do what we want, at alam mo iyan.”
Namatay na ang tawag pero naiwan pa akong tulala. Napatayo ako mula sa kama at napasabunot ng buhok ko. This is insane…
A MONTH had passed, at wala pa akong mahanap na solusyon sa problema ko. I am so anxious with that deal.
Pinaghirapan ko ang kompanya na iyon, at hindi ako makakapayag na mapunta kay Lucas ang kompanya ko! Akin lang iyon! I will never let my hard-earned company go on the other people’s hand.
At sa loob din ng isang buwan ay ngayon na lang ulit ako nakarating sa bar. I miss spending my night in other woman’s bed. Hindi ko nga maisip kung paano ko natiis na walang nai-kama sa loob ng isang buwan.
Agad na akong nagtungo sa VIP table namin at nandoon na nga si Rigo, ang kaibigan kong Doktor, he is sipping his beer nang makarating ako roon. Siya ang pinakababaero sa aming magkakaibigan noon, pero siya pa ang unang nakasal sa amin, at sa isang lalaki pa, weird, pero tinanggap din namin.
Kami pa ba, solid ang samahan namin. We are teammates on our basketball team sa Agustin University, kaming lima nina Damon, Uno at Brix. We have the same interest even though we have different course and in different field.
Umupo naman na agad ako sa tabi ni Damon. “Nasaan ang mga loko?” tanong ko sa kanya.
He cackled. “Paparating na ang mga iyon, balak nilang tingnan kung kulay blue na ba ang balls mo," asar niya sa akin.
Pabiro ko naman siyang sinapak. “Lol, ikaw kaya mamroblema nang ganito? I really hate that when my parents forcing me to do something that will harm my bachelor life. Pinapakialaman na naman nila ang buhay ko. I don’t want to be their puppet again, bwisit!” sabay tungga ko ng alak.
“Because we are not getting younger. Takot lang silang bumaho ang semilya mo habang hindi ka pa nagkakaanak.”
“Aanhin ko ba ang asawa? Ang daming babae diyan na gold digger, baliw, possessive, moody at hindi mo mabasa ang ugali. Why should I want to suffer with that kind of fate, if I can enjoy myself with a one nights stand.” Napailing naman si Rigo.
I just can't see myself in a relationship yet.
Sa maingay at crowded na bar na ito madalas kami naglalabas ng stress sa kanya-kanya naming trabaho at business. It is always been like than.
Dumating na rin paisa-isa sina Uno, Brix at Damon. Pormang-porma ang mga gunggong, palibhasa ay balak na namang mang-chicks ngayong gabi. There are things that cannot be changed
Tinawanan ako ni Brix ng marinig ang problema ko. “Karma iyan, pare. Puro ka kasi pambababae e,” sabi niya sa akin. Palagan ko kaya ito?
“Nagsalita ang hindi babaero, tigilan mo ako, gunggong!” Natawa naman kaming lahat. Wala namang matino sa grupo namin e. Kung hindi pa nag-asawa si Rigo ay babaero pa rin iyan hanggang ngayon.
Bigla naman akong pinayuhan ni Uno. “Bakit hindi ka humanap ng babaeng hindi attracted sa iyo. Magbudol ka ng babae na willing magpakasal sa iyo ng 3 years, no strings attached?” suhestiyon niya na pang-out of this world.
Maganda sana ang suggestion ni Kolokoy, pero tunog imposible naman iyon. “Saan naman ako makakahanap na hindi attracted sa akin? Baka mapikot lang ako.”
Uminom na lang kami ng alak. May mga babaeng lumapit sa amin maliban kay Rigo na hinanap na ang asawa niyang si Klint. Basta ako ay susulitin ko na ang mga natitirang araw ko. Ayaw ko pang matali, pero mas takot akong mawalan ng mana. Umiinit na naman tuloy ang ulo ko.
Sumayaw ako sa dance floor, nakipag-hook up sa ibang babae. Nang makaramdam ako ng pamimigat ng pantog ay pumunta na ako sa banyo, at saka nagbawas ng dapat ibawas.
Paglabas ko ay hindi sinasadyang may mabangga ako. Lasing na babaeng mukhang sabog ang buhok. Napangiwi naman ako sa itsura niya.
"Hindi ka ba tumitingin sa dinaraanan mo, Miss?!" galit na bulyaw ko sa kanya, wala ako sa mood ngayon.
"Bakit? Ako ba nakita mo? Ungas na 'to!" inis na sabi naman niya sa akin. Aba at matapang ito a?
Pag-angat niya ng tingin ay naging pamilyar ang itsura niya sa akin. Parang nakita ko na ang babaeng ito, ah?
- Writer
