KABANATA 10.

1586 Words
Red, who is not in his usual self, intoxicated, and under the influence of liquor, grabbed Serena by her waist with one arm, and his other hand was grabbing her by her nape while kissing her passionately and intimately. Walang pagtutol mula kay Serena, bagkus ay tumugon siya ng buong puso at wala ni konting pag-alinlangan. In a blink of an eye, ay naihiga siya ni Red sa papag. Kinambabawan siya nito. Ang dalawang palad ay marahan na dumapo sa magkabila niyang pisngi at marahan na humahaplos habang ang luha ay pumapatak diretso sa gitnang mukha niya. “Buttercup…kunin mo na ako. Gusto na kitang makasama…hirap na hirap na ako…” Walang salitang lumalabas sa bibig niya. Tanging hikbi lamang ang kanyang naging tugon. Red again thought that she was a dream. Hirap na hirap na rin siya. Sa bawat araw at gabi na kasama nito ang asawa nito ay parang paulit-ulit siyang pinapatay. Walang kapantay na sakit at hirap ang kanyang nararamdaman. Ang isipin na kaniig nito ang ibang babae, kahalikan at laging kayakap ay isang mahirap na parusa na araw-araw niyang nararamdaman. Parusa na hindi niya alam hanggang kailan niya kayang tiisin at kailan na magwawakas. “Hirap na hirap na ako, buttercup…sobrang nahihirapan na ako…” Ang mga hikbi ay naghari sa loob ng kubo. Ngayong gabi ay gusto niyang palayain ang matinding pananabik sa pagkatao niya. Pananabik na hindi na niya kaya pang pigilan. Kinabig niya sa batok si Red at hinalikan ng mariin. Kapagkuwan ay muling bumitaw. Malalim ang mga paghinga na inangat niya ang mukha ni Red at tinitigan ito. Ang luha ay walang patid sa pagdaloy. Red closed his eyes and his face filled with tears. Pinahid niya ang pisngi nito gamit ang kanyang hinlalaki habang nanginginig dahil sa matinding emosyon na bumabalot sa pagkatao niya. “P-Pula, buksan mo ang mga mata mo…” “No. No, no, buttercup. The moment i open my eyes again, sigurado na mawawala ka na naman…” “Buksan mo… gusto kong makita ang mga mata mo. Mga mata mo na walang ibang nakikita kundi ako…mga mata na puno ng pagmamahal sa tuwing nakatitig sa ‘kin. Pakiusap… pula…” Marahan na iminulat ni Red ang mga mata kasabay ng pagpatak ng luha nito sa kanyang pisngi. “Buttercup…” umangat ang isang kamay ni Red at saka masuyo na hinaplos siya nito sa kanyang pisngi. “I know that this is just a dream. Another dream. If only I could live in this dream and not wake up again. If only I could…” “This is not a dream anymore, Red…nandito na ako sa tabi mo at hindi na muling aalis pa. Hindi ko na kayang mawala ka pa. Hindi ko na kaya pa na malayo sa’yo.” Ang hikbi ay lumakas kasabay ng mga pag-iling habang walang patid na lumuluha na nakipagtitigan sa lalaking mahal niya. “Serenity…” “Pula…” Muli ay kinabig niya si Red. Hinalikan sa mga labi. Walang sinayang na sandali. Sumiklab ang mga damdamin. Ang kanyang kamay ay agad na kumilos. She unbuckled Red belt, then unzipped his pants. Umalingawngaw sa loob ng kubo ang tunog ng pagbaba niya ng zipper nito. Kung gaano ka abala ang mga kamay ay ganun din ang mga labi. Ang tunog ng kanilang nagsisipsipan na mga labi, langitngit ng papag na likha ng kanilang marahas na galaw ang siyang naghahari sa loob ng kubo. Seven years had passed, but his every touch still brought the same intense heat. Years of longing and grief. Sapat na ang maraming taon ng paghihirap; panahon na upang palayain ang sarili. She tried. She tried to bury everything but not her love for him—a love that kept crawling back to her no matter how she tried to escape. Panandalian na tila tumigil ang mundo. Tuluyan na niyang tinibag ang pader na nakapagitan sa kanila. Tinibag ang ilang taon na pagkawalay sa isa’t-isa. The only thing that remained at the moment was the echo of their voices and the heat that had never truly died. Their intense kissing and touch were like fire that once again ignited their souls, which had once felt dead. Binuhay ng bawat haplos ng isa’t-isa ang bawat himaymay ng kanilang mga pagkatao. In a blink of an eye. They were fully naked. Tumigil si Red sa paghaplos sa katawan niya. Inangat nito ang katawan at mataman na tumitig sa kanyang kahubdan. “This is not real. This is another dream. A sweet dream that keeps on haunting me…” a drop of tears again escaped from his eyes and a bitter smile painted on his lips. “Haunting you? Then I am here now, Red. I stopped hiding, and I am now ready to chase you…to have you..” mariin na lumunok siya. “Sa mga sandaling ito. Ako na naman ang taya, ako na naman ang maghahabol sa’yo at susuungin ko ang kahit anong panganib mapasakin ka lang muli.” “Serenity….” He whispered her name. Her heart almost burst out against her chest. Napapikit siya kasabay ng hikbi at pag-agos ng mga luha. Oh, it’s been a long, long, long years since she heard him whisper her name again. “Say my name again, Red…say my name again…” But instead of whispering his name, silence filled the air. Marahan na iminulat niya ang mga mata. Mukha ng lalaking mahal niya ang sumalubong sa kanya. Her heart pounded hard. Wala na siyang ibang naririnig kundi ang malakas na pagtibok ng puso niya. Tumatama sa kanilang mukha ang sinag ng araw na tumatagos sa siwang ng dingding na gawa sa kawayan. Ang mainit nitong hininga ay tumatama sa kanyang mukha; naaamoy niya ang amoy ng iniinom nitong alak. It was the familiar scent of cedar that he used to drink; oh! Here they are again. It felt so real. She felt so alive. Hinawakan siya sa baba ni Red, at kapagkuwan ay mas lalo nitong inilapit ang mukha sa kanya hanggang sa tuluyan na tinawid ang pagitan. Muling nagtagpo ang kanilang mga labi. Mariin na magkahugpong. Ang paghinga ay tila naging isa. Humaplos ang kanyang mga kamay sa kahubdan ni Red. Dinama ang init na muling bumuhay sa pagkatao niya at pagkababaé niya. Hinawakan siya ni Red sa batok at ang isang braso ay yumakap sa katawan niya saka siya nito muling inihiga. Sa paglapat ng mga hubad na katawan ay tuluyang tinupok ng init ng matinding pagnanasa at pananabik ang kanilang mga katawang lupa. Bumitaw ang labi ni Red sa labi niya at naglakbay iyon tungo sa kanyang pisngi, punong tenga at pababa sa kanyang leeg. Ang isang kamay dumapo sa kanyang isang dibdib saka marahan at masuyo na minomolde nito iyon. Tila na sinisilaban ang katawan niya. His pula, ang asawa niya. Pag-aari niya si Red, asawa niya ito. Wala siyang pakialam sa iba. Ang mahalaga lang sa kanya ay ang makapiling muli ang lalaking mahal niya. Umangat ang kanyang mga braso. Ang mga kamay ay naghahanap ng makakapitan. Nang sinubo nito ang nipplè ng isa niyang dibdib ay napaliyad siya. Ang mga hita ay kusang bumuka kasabay ng pagsambit ng pangalan nito. “Red…Red…” Red erotically svcking her nipplès alternately, while his left hand kept on molding her breást, at ang isang palad ay marahan na humahaplos sa kanyang kanan na tagiliran, pababa ng pababa sa kanyang hita saka nito marahan na mas lalong ibinuka ang hita niya. “Pula… pula…” Umihip ang hangin, maririnig ang tunog ng bawat pagaspas ng mayabong na mga dahon ng matayog na mga puno. Ang pinto ay kumalampag dahil sa malakas na pag-ihip ng hangin. Ang tunog na likha ng kalikasan ay tila isang maganda at masarap na musika sa pandinig na sinasabayan ng kaniyang mga halinghing. Umihip ang hangin papasok sa loob ng kubo. Nararamdaman niya ang pagtama ng malamig na hangin sa kanyang kahubdan. ganun pa man ay tila mas lalo pa iyong dumagdag sa pag-igting ng nararamdamang init ng kanyang katawang lupa. Hinawakan ni Red ang kanyang magkabilang tuhod kasabay ng lalong pagbuka ng mga hita. Hinalikan siyang muli sa labi at itinuon ang simbolo sa kanya. Both their genitalia pulsated, na maging ang mga ito ay napuno ng pananabik sa isa’t-isa. Yumakap ang mga braso niya sa leeg ni Red kasabay ng malalim na mga pagsinghap. His hard as rock manhood in her silken slit felt so damn electrifying. Electrifying tingling sensation that ran in every fiber of her flesh. Bumitaw ang mga labi ni Red sa kanya at kapagkuwan ay pinagdikit nito ang kanilang mga noo. Malalim ang mga paghinga na sinambit ang pangalan niya. “Serenity, buttercup…mahal kita…mahal na mahal kita….” Kasabay ng pagsambit ng katagang pagmamahal ay ang marahan na pagsagad nito ng sarili sa loob niya. “Red, Red…” hinaplos ng isang palad niya ang kanan nitong pisngi. “Mahal—ahh!!” Nakaramdam siya ng sakit sa pagsagad nito ng sarili sa loob niya dahilan upang mapalakas ang pag-ungol niya. It’s been a long years. Tanging ito lang ang lalaki sa buhay niya. Ang lalaking una at huli. Gad knows what she did in the past to protect herself against Andres, against every man who wanted to touch her. She reserved herself just for one man. Just for the man she truly love. Ang kanyang Pula. Sa muling pag-iisa ng kanilang mga katawan ay tila naging buo muli ang kaniyang pagkatao. Ang matinding pangulila sa nakalipas na maraming taon ay tuluyang naibsan.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD