CHAPTER SEVEN
1227 Words
Chapter 7: Isinabay
Pumayag nga ako sa gusto ni Isang kahit napipilitan lang kasi alam ko naman na tama naman ito wala na talaga kaming masasakyan pauwi kasi gabi na kong meron man baka abutan pa kami ng isang oras sa daan kaaantay.
“Doon ka sa passenget seat Anna,” sabi sa akin ni Isang.
“Ikaw na roon,” sagot ko naman sa kanya.
“Ano ba iyan ikaw na dapat roon sa likod na ako,” pilit talaga nitong sabi.
“Kong tayo na lang kayang dalawa dito sa likod,” sabi ko sabay bukas sa pintuan ng sasakyan.
“Sige na nga bruha.”
Pipilitin pa talaga akong roon umupo kong gusto naman niya edi siya na roon tumabi kay Anton ewan ko dito sa kaibigan ko may saltuk yata tong utak niya or nasobraan lang sa kain kanina. Nakapasok na kami sa loob ng sasakyan saka naman sinimulan ni Anton sa pag andar ang kanyang sasakyan.
“Okay na ba kayo diyan?” tanong muna nito.
“Oo sir ayos na po,” si Isang na ang sunnagot sa kanya.
“Sige,” ani naman ni Anton sabay maneho nito sa kanyang kotse.
Nag uusap ang mga ito maraming tanong si Anton kay Isang ito namang kaibigan ko ay aktibong nakikinig at nakikipag usap sa kanya habang ako ay nakaupo lang sa tabi nito na tahimik at ang mga tingin ay nasa labas ng sasakyan.
“Mag kaibigan pala kayo ni Geraldine, Jessa?” tanong nito sa kaibigan ko
“Oo sir magkaibigan po,” sagot naman ni Isang.
“Buti at nakadalo kayo.”
“Oo nga po sir ehh pinipilito ko nga itong si Anna sumama mabuti namam at sumama napilit mo rin siya kasi wala akong kasama.”
“Naimbitahan kasi ako kaya nakakabagot naman kong wala akong kasama kaya sinama ko na ito,” dagdag niya pang sabi.
Tumingin sa salamin sa akin si Anton kaya nabaling rin ang mga tingin ko roon wala naman itong sinabi at pagkatapos ay itinoon na ang mga tingin sa daan. Iilan na lang ang tumatakbing sasakyan sa daam dahil gabi na kasi kaya wala ng masyadong mga tao.
“Sir?” tawag ni Isang kay Anton.
“Oo bakit Jesss?”
“Magtatagal po kayo sa pagtuturo doon sa paaralan?”
“Hindi ko pa alam Jessa depende kong may makita silang bagong guro na papalit sa akin hindi ko naman kasi iyan larangan kaya hindi talaga ako magtatagal diyan depende na lang,” sagot naman ni Anton.
“Diba sir gym instructor kayo?” usisa pa ni Isang.
“Oo,” sagot naman ni Anyon.
“May gym po ba kayo?”
“Oo.”
“Seryoso po?” ani ni Isang.
“Oo nga meron kaya nga gym instructor ako maliit lang namang yung gym ko hindi din siya gaano kalaki sakto lang Jessa.”
“Kong ganun sir puwede bang makapunta at turoan mo kami kong sakaling makapunta kami roon?”
“Oo namam puwedeng puwede.”
“Talaga sir hah.”
“Oo naman hanapin niyo lang ako roon kasi may iba rin namang coach na inassign ko pag naging busy ako,” ani pa nito.
May plano baa itong kaibigan ko na mag gym pauatin na nga may gana pa talaga itong magym hindi na naawa sa katawan o sadaang iba lang talaga ang hanap niya roon. Nagtatanong kasi ito at alam kong intetesado talaga ito sa gym nitong Anton ehh hindi ito magtatanong kong wala itong balak naa pupunta talaga roon.
“Magkapit bahay lang ba kayo ni Anna, Jessa?” tanong niti pagkalaunan.
“Oo sir magkapit bahay lang po,” sagot naman nitong kaibigan ko.
“Mabuti naman kong ganun malapit lang din yung bahay namin sa inyo parang magkapit bahay na rin tayo.”
“Ganun ha sir taga roon ka rin?”
“Bago pa lang ako roon lumipat.”
“Ah ganun ba Sir mabuti naman kong ganun.”
Lumipas ang ilang minuto ay natahimik rin ang mga ito at hindi na nag usap kasi malapit rin naman kasi kami mas maunang bababa si Isang kaysa sa akin kasi mas nauna ang kanilang bahay sa amin ng ilang bahay lang.
Nang makaliko na kami sa barangay namin at pagkaraan ng ilang minuto ay malapit na kami sa kina Jessa kaya nagsalita na ito na ipapahinto na niya ang sasakyan para bumaba.
“Sir dito lang po ako,” ani nito.
“Dito lang?” tanong naman ni Anton.
“Oo sir.”
Inihinto naman ni Anton ang sasakyan niyaa gaya ng sabi ni Isang saka soya nagpasalamat nito.
“Sir labas na po ako diyan na po bahay namin mauna na po ako sa inyu,” sabi nito kay Anton.
“Sige Jessa,” sagot naman ni Anton.
“Maraming salamat po sir,” wika ni Isang sabay bukas ng pinto at lumabas siya ng sasakyan.
“Briha mauna na ako sayo hah ikaw na bahala kay Aleng Alana,” sabi pa nito sa akin.
Bago pa man ako makasagot ay nagsalita na ito ulit saka bumaling kay Anton.
“Sir kayo na po bahala na humatid nitong Anna saka magsabi sa kanyang Inay.”
“Oo Jessa ako na no problem.”
“Sige ho salamat sir,” sagot naman ni Isang.
“Bruha mauna na ako,” ani niya sa akin sabay sara ng pinto ng sasakyan.
Hinatid ko na lang siya ng tingin hannggang sa nakapasok na sa bahay si Isang doon na rin sinimulan paandarin ni Anton ang kanyang sasakyan. Nang makarating kami sa bahay ay hukinto na rin ulit ang sasakyan nito.
“Maraming salamat,” pagpapasalamat ko sa kanya.
“Your welcome,” sagot naman nito.
“Sige mauna na ako,” ani ko.
“Ihahatid na kita,” wika naman nito.
“Huwag na ako ng bahala kay Inay isa pa baka tulog na iyon ngayon.”
Akala ko pakikinggan nito ako ngunit nagkamali ako ng lumabas rin ito ng sasakyan niya at hinarao ako sabay sabing,
“Ihahatid na kita para makausap ko ang iyong Inay.”
May magagawa pa ba ako kaya hinayaan ko na lang ito na sumabay sa akin sa paglalakad patungo sa bahay. Nang makarating kami ay bukas pa ang mga ilaw hudyat na gising pa yata ang kapatid ko baka nanonood ito ng telebisyon kukatok ako nh isang beses sa pintuan saka nag antay na pagbuksan. Hindi yataa nito narinig ang naging katok ko kaanina kaya kumatok ako ulit ng malakas.
“Sino yan,” tanong ng aking kapatid sabay bukas ng pinto.
“Ate!,” ani nito.
“Ikaw pala iyan,” dagdag pa nito.
“Oo bat ang tagal mo buksan?”
“Hindi ko kasi narinig ate kaya pasesnya,” ani nito.
“Ohh sige nasan ba si Inay?” tanong ko sa kanya.
“Tolog na si Insy ate.”
“Good evening,” bati ni Anton sa aking kapatid.
“Magandang gabi rin sir,” sagot naman ng aking kapatid.
“Pasok na muna kayo,” sabi ng aking kapatid.
“Huwag na aalis rin naman ako tulog na pala Inay niyo inihatid ko lang si Anna nakisakay kasi sila sa akin pati si Jessa galing birthday kaya nagabihan itong si Anna,” wika ni Anton.
“Ayos lang po sir.”
- Writer
