You really important to me : คุณน่ะเมียผม [มาร์ค+เกล]

มาร์ค ตอนนี้ผมกำลังนั่งโง่ๆอยู่ที่ผับกับเพื่อนรักที่โง่กว่าทั้งสามตัว ผมขอแนะนำตัวอีกทีก็แล้วกันเผื่อใครยังไม่รู้จักผม ผมชื่อมาร์คครับผมเป็นคนฉลาดที่สุดในกลุ่มและเป็นผู้เป็นคนกว่าเพื่อนรักของผมด้วย "ถ้ามึงจะเหงาขนาดนี้นะมาร์ค"เสียงไอ้เจฟบ่นผมยกใหญ่ "มึงไม่หาใครสักคนวะมันไม่มีเลยหรอที่ถูกใจมึงอ่ะ"ไอ้ดีซีถามผม ใช่ครับผมยังโสดในขณะที่เพื่อนๆของผมมีเมียและมีลูกกันหมดแล้ว แต่ผมไม่ได้เหงาอย่างที่ไอ้เจฟบอกนะเพียงแค่วันนี้มันเป็นวันที่พวกมันต้องออกมาเจอผมอยู่แล้ว "นั่นดิไม่มีสักคนเลยหรอมึงคนที่มึงถูกใจน่ะ"ไอ้ฮาร์เปอร์ถามผมย้ำอีกรอบ "ไม่รู้สิกูแค่รู้สึกว่ากูยังไม่เจอคนที่ใช่หรือกูเหมาะที่จะอยู่คนเดียววะ"ผมถามเพื่อน ทุกวันนี้ผมก็ทำงานกินเหล้าเลี้ยงหลานแค่นี้แหละชีวิตผม แต่ผมก็ไม่ได้โหยหาหรอกนะไอ้ความรักน่ะผมยังไงก็ได้ผมไม่ใช่คนเรื่องมากนะ เรื่องผู้หญิงผมไม่มีสเปคหรอกถ้าเจอแล้วรู้ว่าใช่ผมก็พุ่งชนเลย "มึงนี่ก็แปลกคนเนาะผู้หญิงเข้าหามึงตั้งมากมายกลับไม่สนใจ" ก็จริงอย่างที่ไอ้ดีซีบอกผู้หญิงเข้าหาผมจนนับไม่ถ้วนแต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ จะว่าผมหวงความโสดมันก็ไม่ถึงขั้นหวงมากขนาดนั้นนะเว้ย "แล้วพวกมึงจะให้กูทำยังไงหรือเนื้อคู่กูยังไม่เกิด แต่ถ้าจะให้กูไปวิ่งตาความรักกูก็ไม่เอาด้วยหรอกนะถึงไม่มีกูก็อยู่ได้"ผมบอก ถ้ามีแล้วไม่มีความสุขผมเลือกที่จะอยู่คนเดียวดีกว่าอย่างน้อยผมก็มีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบนี้ และอีกอย่างผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของผมมากเกินไปผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูงถ้าใครจะเขามาในโลกของผมคนๆนั้นต้องสุดจริง "ตามใจมึงแล้วกันรอให้ห้าสิบแล้วมึงค่อยวิ่งหาไอ้เวร"ไอ้เจฟบอกผม "ก็คงงั้นแหละครับเพื่อนรัก" ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ถึงผมจะชอบปาร์ตี้ก็ตามเถอะส่วนเรื่องผู้หญิงก็มีบ้างตามประสาคนโสดซึ่งมันก็ไม่บ่อยนักหรอก ผมนั่งกินเหล้ากับเพื่อนตอนนี้ก็จะสามทุ่มและพวกมันก็ต้องกลับไปหาเมียสุดที่รักแล้วด้วย "กูต้องกลับแล้ว"ไอ้ดีซีบอก "กูก็เหมือนกัน"ตามด้วยไอ้เจฟ "ขับรถดีๆนะเดี๋ยวกูจะเข้าไปหาหลานกูนะเจฟพรุ่งนี้อ่ะ"ผมบอกไอ้เจฟผมรักอัญชัญเหมือนเป็นลูกของตัวเองเลยนะรักจนโดนหนูพุกด่าว่าตามใจจนเกินไป "มึงก็อย่าแดกมากไอ้สัสอายุก็ไม่ใช่น้อยๆ"ไอ้ดีซีบ่นผม หลังจากที่ไอ้เจฟกับไอ้ดีซีเดินออกไปตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับไอ้ฮาร์เปอร์แค่สองคน ผมมองหน้าเพื่อนรักตัวเองก่อนจะยิ้มให้มัน รู้มั้ยที่มันยังไม่กลับน่ะเพราะอะไร "อลิซงอนมึงสินะเปอร์"ผมถาม "กูรอไปส่งมึงไงไอ้เวรมึงจะกลับหรือยังกูไม่อยากโดนเมียกูบ่นหรอกนะ"ผมยิ้มให้มันอีกรอบก่อนจะยกแก้วเหล้าเข้าปาก "มึงกลับเถอะกูกลับเองได้หรือไม่กูอาจจะนอนนี่เลย"ผมบอกมันไปเพราะผับนี่ผมเป็นเจ้าของ "กูถามจริงนะมาร์คมันไม่มีเลยหรอวะผู้หญิงคนนั้นน่ะกูว่ามันต้องมีสักคนดิ มึงหาดีหรือยัง"ไอ้ฮาร์เปอร์พูดเสียงจริงจัง "ก็มันไม่มีไงมึงจะถามเอาอะไรถ้ามีกูมีนานแล้วมั้ยวะ"ผมตอบมัน "ไม่มีหรือมึงไม่หา"และมันก็ยังไม่จบ "ถ้ามันจะมาเดี๋ยวมันก็มาเองแหละไมต้องหาหรอกกูเหนื่อย"ผมบอกมันไป "หรือมึงชอบผู้ชาย"ตอนนี้ผมอยากจะถีบไอ้เวรนี่ตกเก้าอี้มาก "ไอ้สัสเปอร์มึงหยุดพูดได้หรือยังไอ้เวรนี่ กูบอกว่าถึงเวลาเดี๋ยวมันก็มาเองมึงไม่เข้าใจ"ผมหันมาตะคอกไอ้ฮาร์เปอร์ "ก็ไม่แน่นะมาร์คความรักอาจจะรอมึงเดินไปหาก็ได้"ผมกลอกตามองบนใส่เพื่อนตัวเอง "กลับบ้านไปกินนมเมียไปไม่ต้องห่วงกู"ผมไล่มันเพราะไม่งั้นไอ้เวรนี่แม่งไม่จบหรอก "ลองคิดดูนะมาร์ค" "เออ ถ้ากูมีกูคงเอาให้ท้องเลย" . . ตอนนี้จะเที่ยงคืนผมก็ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะเดิมและไอ้เวรฮาร์เปอร์ก็ยังอยู่คือผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะอยู่ทำไมเพราะเมียแม่งก็รออยู่บ้าน "เมา"มันถามผมสั้นๆ "ไอ้สัสแดกตั้งแต่สองทุ่มจนตอนนี้จะเที่ยงคืนมึงไม่เมาเลย"ถึงผมจะเป็นพวกคอแข็งแต่มันก็ยังไม่แข็งพอหรอกเป็นใครก็เมาป่ะวะ "เมาแล้วก็กลับ"มันบอกก่อนจะพยุงผมขึ้น "กูจะขึ้นไปนอนข้างบน"ผมบอกมันไปเพราะที่นี่ผมเป็นหุ้นส่วนอยู่ห้องพักข้างบนของผมก็มี "งั้นกูกลับนะ" "มึงน่าจะกลับตั้งนานแล้วมั้ยเปอร์"ผมบอกมันก่อนที่มันจะยกยิ้มให้ผม หลังจากที่ไอ้ฮาร์เปอร์กลับไปตอนนี้ผมก็ต้องพยุงร่างตัวเองขึ้นมาบนห้องพัก เพราะขืนกูกลับไปในสภาพนี้มีหวังครอบครัวและเพื่อนผมได้มาเก็บศพผมแน่ "อ้าวเฮียวันนี้ค้างนี่"เสียงลูกน้องในร้านถามผม "เออ...มึงมาช่วยพากูขึ้นไปทีกูไม่ไหวว่ะ"ผมบอก "หาเมียได้แล้วมั้งเฮีย"ไอ้ห่านี่ก็อีกคน "ไอ้สัสอยากโดนไล่ออกหรือไง"ผมหันมามองลูกตาขวาง ลูกน้องพาผมมาส่งที่ห้องพักกว่าจะขึ้นมาถึงแม่งเหมือนแผ่นดินไหวผมเองก็ลืมไปว่าไม่ใช่วัยรุ่นแล้วที่จะมานั่งแดกเหล้าเหมือนน้ำเปล่า "ไม่เอาเด็ก"เฮ้อ...ผมถอนหายใจใส่ไอ้ลูกน้องเวร "ไอ้ยูกูง่วงกูจะนอน มึงเห็นกูเป็นพวกบ้ากามหรือไง"ผมถามมัน "ก็ถามดูไงไฟหลอดนึงไม่ติดนะเดี๋ยวให้คนมาเปลี่ยนให้"ผมมองเข้าไปในห้องที่มืดสนิท "เปลี่ยนวันหลังวันนี้กูจะนอน"ผมบอกก่อนจะปิดประตูใส่หน้ามัน ผมค่อยๆเดินเข้ามาในห้องก่อนจะทิ้งตัวลงที่เตียงนอน และไฟที่ไอ้ยูบอกสงสัยไฟในห้องนอนผมสินะห้องถึงได้สลัวแบบนี้ "ฮึก ไอ้คนเลว ฮือ........" หื้ม ผมรีบหันมองรอบห้องเสียงใครแม่งร้องไห้วะหรือผมเมามากจนหูฝาดไปเอง "ฮือ....ไอ้บ้าเอ้ย"กูว่าไม่ใช่แล้วว่ะเพราะเสียงมันอยู่ใกล้ผมแค่นี้เอง "ใครวะ"ผมถามออกไปก่อนที่เสียงจะเงียบลงไอ้ห่าเอ๊ยกูบอกว่าไม่เอาพวกมึงก็หวังดีกันจริงๆ "ฮึก...ใครน่ะ"เสียงย้อนกลับมาถามผม "เจ้าของห้องแล้วเธอเป็นใครถึงได้มาอยู่ที่ห้องนี้"ผมถามก่อนจะลุกแล้วเดินลงจากเตียงเพราะเสียงมันอยู่แค่นี้เอง "ปล่อยนะ ฮึก........" ผมลากคนที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ข้างเตียงออกมาคือกูรู้ว่าเป็นผู้หญิงแต่กูเห็นหน้าเธอไม่ชัดเพราะแสงไฟในห้องมันไม่สว่างมาก ไหนๆลูกน้องก็หวังดีแล้วเอาสักหน่อยก็ได้มั้ง "มารอฉันไม่ใช่หรือไง"ตุ้บ!! ผมถามก่อนจะผลักเธอลงที่เตียง "มะ...ไม่ใช่ฉันเข้าห้องผิดอย่าเข้ามานะ"หึ...แม่สาวน้อยเล่นตัวเก่งจริงผมยกยิ้มก่อนจะบอกเธอไป "ชั้นนี้มีแค่ห้องเดียวว่ะ จุ้บ" ผมก้มลงจูบปากเธอทันทีก่อนจะหยุดชะงักเพราะเธอไม่ได้เหมือนผู้หญิงที่ผ่านมาของผมและเธอจูบไม่เป็น "อื้อ....อืมมมมม" "อย่าเล่นตัวฉันไม่ชอบ"ผมถอนจูบแล้วบอกเสียงดุ "คุณเข้าใจผิดนะฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น อืม......" "เดี๋ยวก็เป็นจะเล่นตัวทำไม" แคว่ก!!!! ผมฉีกเสื้อของเธอออกที่จริงแม่งอยากจะเห็นหน้าแต่เพราะตอนนี้อารมณ์กูแม่งจะทะลุเพดานแล้ว ผมค่อยเล้าโลมสาวน้อยที่อยู่ใต้ร่างของผมถึงแม้ว่าเธอจะต่อต้านแต่ร่างกายของเธอมันกำลังต้องการผม "เรามาสนุกกันดีกว่า จุ้บ" "มะ...ไม่นะคุณ" สวบ!!!! "กรี๊ด เอามันออกไปนะเอาออกไป" ไอ้เชี้ยเอ๊ยยังบริสุทธิ์ด้วยหรอวะเนี่ย ผมกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดก่อนจะหยุดเพราะเสียงกรี๊ดไอ้ยูพรุ่งนี้กูมีเรื่องต้องคุยกับมึง "ซี๊ด อย่าดิ้นดิยิ่งดิ้นมันยิ่งเจ็บ"ผมบอกยิ่งเธอดิ้นผมยิ่งใจจะขาด "เอาออกไปนะ ฮึก ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น" "เข้าแล้วออกไม่ได้ถึงไม่ใช่ตอนนี้ผมก็เอาออกไม่ได้แล้ว ซี๊ด"ผมบอกก่อนจะค่อยๆขยับ "อ๊ะ อย่าขยับนะฉันเจ็บ"ผมยกยิ้มเมื่อเธอหลุดครางออกมา "หึ....เดี๋ยวจะเสียวแทน จุ้บ" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ ผมค่อยๆขยับเข้าออกเพื่อให้เธอปรับตัวก่อนจะเพิ่มความเร็วเพราะตอนนี้ผมไม่ไหว พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "อ๊ะ อ๊ะ จะ...เจ็บ อืมมมมม" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "เจ็บหรือเสียวครับสาวน้อย อืม ซี๊ด" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "อ๊ะ อ๊อยยย พะ...พอแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อืมมมมม" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ ผมไม่สนใจคำพูดของเธอหรอกเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอมันตอบสนองผมเต็มที่แล้ว พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "โอ้ววว เสียวว่ะ อืมมม" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา แรงไป ซี๊ด!!!" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "ฉันจะฉี่คุณ อ๊ะ อ๊ะ หยุดก่อนได้มั้ย อ๊าาาา ซี๊ด" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "ปล่อยมันออกมา อืมซี๊ด ปล่อยออกมา เสียวสัส ซี๊ด" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ ผมเร่งจังหวะเมื่อรู้ว่าเธอจะเสร็จและผมเองก็จะเสร็จเหมือนกันเอาจริงนะตอนนี้ผมหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ "อ่าส์!!!! / อร้ายย!!!" สุดท้ายเราสองคนก็เสร็จพร้อมกันผมปล่อยน้ำรักของตัวเองเข้าร่องรักของเธอก่อนจะทิ้งตัวลงทับตัวเธอที่นอนหอบอยู่และตอนนี้แผ่นหลังของผมเริ่มรู้สึกแสบเพราะรอยเล็บจากเธอ "อ๊ะ ปล่อยฉัน" "เสียใจพอดีพี่ขึ้นแล้วลงยากครับน้อง" พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ หลังจากนั้นไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ผมกับเธอร่วมรักกันและผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าผมจะหยุดตัวเองได้ตอนไหน อือ!!!! ผมค่อยๆปรับสายตาก่อนจะควานหาคนที่ผมนอนกอดเมื่อคืนแต่กลับเจอแค่ความว่างเปล่า ผมหยิบนาฬิกามาตอนนี้จะบ่ายสองไอ้เวรเอ๊ย เมื่อคืนผมไม่รู้ว่าผมหลับไปตอนไหนและเธอออกไปเมื่อไหร่แม่ง ผมรีบลุกจากเตียงก่อนจะสะดุดกับรอยเลือดและรอยน้ำรักของเราสองคนที่ติดอยู่บนผ้าปูที่นอน "แล้วทำไมกูต้องหงุดหงิดวะ"ผมพูดกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ ผมรีบจัดการกับตัวเองก่อนจะรีบลงมาจัดการกับไอ้ยู หน้าเธอผมยังไม่เห็นเลยด้วยซ้ำผมจำได้อย่างเดียวคือกลิ่นตัวของเธอมันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมด้วย ถึงผมจะเมาแต่สติผมก็ยังมีและตอนนี้กลิ่นตัวของเธอมันยังติดจมูกผมอยู่เลย "ไอ้เชี้ยยู"ผมเรียกมันเสียงดังจนลูกน้องรีบวิ่งเข้ามาหาผมกันหมด "เรียกทำไมเฮียพักผ่อนไม่เพียงพอหรอ"ไอ้ยูถามผม "เมื่อคืนกูบอกมึงว่าไง"ผมถามมัน "เฮียจะนอนไง" "แล้วมึงเอาผู้หญิงเข้าไปในห้องกูทำไม" "ผู้หญิงอะไรก็เฮียบอกไม่เอาผมก็ไม่ได้หาไปให้นะเว้ย อีกอย่างห้องนอนเฮียใครจะกล้าเข้าไปวะ"ไอ้ยูรีบบอกผม คือตอนนี้กูกำลังงงกับตัวเอง "มึงแน่ใจนะยูถ้ามึงโกหกกูจะเอาตีนให้มึงกิน"ผมถามย้ำมัน "ก็เออดิ"ไอ้ยูตอบผมด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ "แล้วเมื่อคืนกูเอากับใครวะ"