False Hope

III

Happiness is not out there, it's in you.

NAKAKAILANG subok na akong tumayo pero hirap pa rin ako dahil sa lintik na sapatos na pinasuot sa akin ni Ambrosio. Para akong poste na hinahangin dahil hindi ako makatayo ng maayos. Poste na mataba pero ang liit naman ng parteng pinagpapatongan kaya hindi ito rin stable. Sa dami naman kasi ng sapatos na pwedeng isuot ito pa ang biniga sa akin.

"Hey, Babe bilisan mo. Ang kupad te? Late na tayo oh!" asik ni Amber habang kumakaway sa driver seat.

Papunta kami ngayon sa club na pag-aari ng best friend naming si Zia isa sya DJ so its her life too. Pero madalas naman s´yang wala dito sa Pinas at iba ang namamahala nito para sa kanya. Kami ang madalas na bumisita sa club niya lalo na kapag wala s’ya. Pero ngayon ay umuwi ang malandi kaya nandito na naman kami.

"Ikaw ba naman pagsuoting ng killer heels kahit ayaw mo. Sinong  bibilis lumakad ng ganito aber?" taas kilay ko pang tanong ko dito habang pababa ng kotse.  

"Tsk! Reklamador sinuot mo pa din naman!" irap nya at nauna ng maglakad papasok ng bar.

Hindi man lang ako tinulongang maglakad. Bawat hakbang ko ay kailangan ko pang balansehin para lang huwag akong plumakda sa semento. Marami ng tao kahit alas one palang ng gabi pero dagsa na sila dito. Sabagay it’s safe in here yun ang number one agenda ni Zia ang maging safe para sa lahat kahit over doze party itong bar n’ya.

"Hey, babe your late na already why so tagal?" maarteng lapit sakin ni Saffy. She's a friend too actually her boyfriend is also the only guy in our group.

Me, Zia, Amber and Duke but me and Amber is the only one who choose to stay here in the Philippines.

"Why so conyo, babe?" maarte ko ding balik na tanong sa kanya. Napaingos naman s’ya sa ginawa ko. Angn maarte daw ay galit sa kapwa maarte.

"Not so bagay. And stop bullying me I'll make sumbong you to Duke," maarte n’yang sabi habang inaayos ang kulot-kulot n’yang buhok.

"I don’t care! Duke is my best friend not you Ms.Conyo,” inirapan ko sya habang nakangiti sabay kuha ng shot para sakin.

"Awww so taray of you, Babe.. I hate you because of that,” singit ni Zia sabay tawa ng malakas. Akala mo di babae makatawa wagas eh! Sabagay ang pino lang yata sa amin kumilos ay si Amber na hindi naman talaga tunay na babae.

"So how's the breakup? I heard a lot already.." singit din ni Duke na umupo sa pagitan namin ni Saffy.

"Narinig mo na pala so why bother asking? Tsaka buti sa dami nang narinig mo dipa sumabog ‘yang tenga mo?" mataray na tanong ko dito habang patuloy na tinutungga ang inumin ko.

"Kaya nga, gather more to spread more!” tawa nitong sagot sakin habang inaakbayan ako.

Mga kaibigan ko sila pero sila rin mismo ang unang lalait at magpapa-iyak sa akin. Ayos na ako doon kasi madalas iyon din ang paraan nila para mapaglabas ako ng sama ng loob. Madivert ang atensyon ko sa kanila at sa ibang bagay.

"Alam mo babe, whatever happen we’re always here for you! Isang tawag lang buo agad kami. You know that, right?" seryoso nyang baling sakin habang ginugulo ang buhok ko.

"Yeah one call away so shut up, babe! Besides this is not the first so why bother to call?" baliwala kong sagot dito at inubos ang pang ilang shots ng JD na nasa harap ko.

Inisang tungga ko ang alak na hawak bago gigewang-gewang na tumayo at naglakad papunta sa gitna ng dance floor. Ngayon ko lang naramdaman yung ininom ko naparami na ata. Narinig ko pang tinawag nila ako pero hindi ko na pinansin hahaba na naman ang usapan tungkol sakin.

Gusto ko ang isiping nandito sila para sa akin. Pero bawat ay pinapaalala rin sa akin kung gaano kasakit ang lahat ng bagay na nangyayari sa buhay ko.

Nakisabay ako sa mga taong sumasayaw sa gitna na parang walang bukas. Sayaw na parang ako lang ang tao sa mundong ako lang ang may alam. Sinasabayan ko bawat indak ng kanta ni Bruno i wish Bruno was here he's good i think he can make me forget like its a magic. I hope all the pain and f*****g what if’s in my life will be gone, like it didn’t happen.

"Hey, easy!" saad ng isang baritonong boses sa likod ko. Nabangga ko na ata s’ya ng hindi ko namamalayan hindi talaga ako magaling pagdating sa alak.

"Sorry!" Paghingi ko ng paumahin dito habang nakahawak sa ulo dahil nararamdaman ko ng umiikot ang paningin ko.

Aalis na sana ako pero biglang gumalaw ang paligid ko kaya agad akong natigilan. Akala ko babagsak ang mukha ko sa sahig. Pero naawa pa yata sa akin si Lord kasi niligtas niya pa ang nag-iisang parte na maganda sa akin. Pero napangiwi nalang ako ng marealize angn sitwasyon ko ngayon. Hindi ako bumagsak kasi salo ng lalaking nasa harap ko ang mukha ko habang nakahawak ako sa braso n’ya.

Umayos lang ako ng tayo bago iniwan ang lalaking sumalo sa akin. Pero napagod lang ako at naupo saglit bago muling pumunta sa gitna ng club at sumayaw.

“Hey, you’re drunk stop grinding on me!” Someone hissed from my behind.

"Alangan nasa bar ka tapos dika uminom, hik? Ano ako dito dekorasyon? Tsk, tabi nga dyan, hik!" Asar kung waksi ng kamay nya sa bewang ko. Pero bago pa ako makalayo nahila nya na ako pabalik sa kanya.

"Oh God! Pakshit ka! Ibaba mo ako ditong hinayupak ka nahihilo ako," muling sigaw habang hinahampas anng likod n’ya. Pero parang binig ito na wala man lang naririnig.

"Easy, baby baka mahulog ka. Isa pang bastos na salita ang lumabas diyan sa mga labi mo pamamagain ko yan nang halik," sagot n’ya sabay hampas sa puwet ko.

"f**k! Ang bastos mo! Abusado kana ah karga na may hampas pa sa puwet hindi ako sako noh! Manyak kang kumag ka idedemanda kita pagnakaalis ako dito," sigaw ko nalang ditto. Hindi na ako masyadong kumilos dahil nahihilo ako lalo.

Mabilis n’ya akong naipasok sa kotse n’ya akala mo ang gaan-gaan ko kung ibalibag ako ng kumag na ‘to. Ipatokhang ko kaya ‘to ng mabawasan ang maaangas na tao sa mundo sama n’ya na yung hayop kung ex. Alam mo ‘yong ayokong magpakabitter pero sa tuwing naaalala ko kung paano nila akong pinagmukhang tanga. Ay gusto ko nalang batukan ang sarili ko, dahil sa masyado kung pagiging tanga pag-dating sa pag-ibig.

"Wag kang gagalaw dyan makakatikim kana talaga sakin!”

Muling babala ng lalaking ito bago isara ang kotse irap lang ang iginanti ko dito. Dahil talagang nanghihina ang mga tuhod ko sabayan pa ng hilong nararamdaman ko kaya paano ako makakaalis dito?

Nang maramdaman ko yung lamig ng aircon parang biglang hinihila yung mga mata ko papikit pero kapag pumipikit ako ay umiikot ang paligid ko. Parang konti lang naman ata yung nainom ko nakakainis kasi yung mga walang hiya kung kaibigan di man lang ako inawat. Hinayaan lang nila akong tunggain ang mga alak na ‘yon

"Tsk! Lalasing-lasing di naman pala kaya," narinig kung bulong n’ya.

"H-hoy naririnig ko yun ah! Maka-akusa ka naman hindi ako lasing, nakainom lang. Hik! Mapambintang ka!" sabat ko habang nakapikit padin ayokong dumilat parang naduduwal ako.

"Tskk!"

Napasinghap ako ng bigla itong yumukod sa harap ko. Hindi ko na s’ya pinansin naramdaman ko nalang na may inaayos sya sakin. Napaawang nalang ang labi ko sa ginagawa niya sa akin. Masyado namang demanding ang lalaking ito. Pero sa sobrang lapit ng posisyon namin ngayon ay amoy na amoy ko ang pabango niya at ang paghinga niya na may halong alak.

“Huwag mo akong titigan ng ganyan dahil wala akong balak na halikan ka,” bulong niya na seryoso pa rin sa pag-suot ng seat belt ko.

Umingos lang ako sa kanya bago ito muling naupo sa drivers sea. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin pero talagang nahihilo ako at parang babaliktad na ang sikmura ko sa tuwing gagalaw ako.

Nagising akong parang bumabaliktad ang sikmura ko. “Stop the car,” I shouted. At sa gulat n’ya bigla s’yang napapreno dahil sa sigaw ko.

"What the f**k! Stop shouting were in the middle of the road at the middle of the night so shut the f**k up!” He hissed. Nagulat pa ako nang hampasin n’ya ang manibela niya.

Pero ‘di ko sya pinansin binuksan ko ang pinto nasusuka na talaga ako. "Holy s**t! What are you doing? Magpapakamatay ka ba? Wag mo akong idamay anak ng tokwa naman oh!" hila nya sakin papasok ulit.

"Urrrgghhh! T-tangene ka n-nasusuka na ako. You brute stop over reacting all I want is to p**e!" Inis kung hampas sa kanya habang hawak pa din ng isang kamay ko ang bibig ko.

"Tsk! Sabihin mo kasi ng maayos. Ayan sumuka kana,” dali-dali akong tumakbo palabas ng kotse. Iinom inom kasi di naman pala kaya. Tsk!” sabi nya habang tinatabi ang sasakyan.

"Tengene ka! Sinong nasusuka ang makakapagsalita pa huh?" singhal ko dito bago nagmamadaling bumaba ng maigilid n’ya ang kotse.

“Kahit anong sabihin mo lassenggera ka pa din!” Dinig kung ingos niya habang tumatakbo ako palayo.

Mabilis akong tumakbo palabas at binuhos lahat ng sama ng loob ng tyan ko. Kahit nakakahiya kasi naririnig at nakikita nya akong sumusuka at nagtatawag ng uwak. Bahala na s’ya mag adjust. Kailangan kung ilabas ‘to kung hindi talaga matatahimik ang katawan ko.

"Urrgghhh! Ba’t ba kasi hindi ka maubos konti lang naman ininom ko ah?"

Kanina pa ako sumusuka pero parang ang dami pang gustong lumabas sa loob ng tiyan ko. Maya-maya pa ay naramdaman ko nalang ang kamay na humihimas sa likod ko habang nakayuko sa mahiwagang damuhan.

"Here. Drink these and stop blaming the alcohol it’s your fault actually. Hindi mo naman pala kaya ang sarili mo. Pero kung makainom ka kala mo dika babae." Malumanay nyang sabi pero tunog mayabang pa din.

"I know. Sinisisi ba kita? Hindi naman di’ba? Tsaka ba’t ba angal ka ng angal sinabi ko bang tulungan mo ako? Saktan kita dyan ei! Doon ka na nga!" Angil kung baling dito at kinawayan na s’ya paalis sa pwesto ko. Napanguso ako marealize ko na naaamoy n’ya na pala ako. Bigla naman akong nakaramdam ng hiya para sa sarili ko.

"Tsskk! Mataray ka pa rin kahit lasing na,” dinig kung bulong n’ya. “Magpasalamat ka kaya ng matuwa naman ako sayo. Tsk!” naririnig kung bulong n’ya palayo sakin.

Bigla naman akong sinundot ng konsensya ko sa narinig. "Nakakainis ka naman kasi alak ba’t nilasing mo ako ng husto?"

Ininom ko ang tubig na iniwan niya kasama ang towel na nasa tabi ko din. Alam kung mali ang ginawa kung pagtrato sa kanya. Hindi ko s’ya dapat trinato ng ganoon lalo na at nagmamagandang loob lang s’ya sa akin.

"Salamat!" mahinang bulong ko ng makalapit ako sa inuupuan n’ya.

"Huh?" nakakunot noo n’yang baling sakin.

"Tsk! Sabi ko salamat kasi andyan ka ikaw ang tumulong sa akin. Thank you!" Pagpapasalamat ko sa kanya habang nakatingala sa langit.

"Marunong ka palang magpasalamat?” napasimangot ako ng marinig ang sinabi n’ya. “Its okay, as long as your okay. Let's go?"

"Pwedeng magpahinga muna tayong sandal? Gusto ko lang munang panoorin ang langit. Sa city kasi wala akong makita na ganito hangga’t hindi ka pupunta sa taas ng building.”

"Hindi lang Tagaytay ang may ganitong lugar na makakakita ka ng ganitong langit? Madami pa naman ah!" tingala nya din doon.

"Yeah, sana marating ko din yan, someday. Let's go?" aya ko na sa kanya.

Nauna na akong sumakay sa kotse n’ya. Tahimik lang ang naging byahe namin sa diko alam kung saang lugar. Walang kaming imikan seryoso lang syang nagdadrive habang ako hinihila na naman ng antok. Hindi ko nga alam bakit kampanti ako na sumama sa lalaking  ito kahit ang totoo ay hindi ko naman talaga s’ya kilala.

Naalimpongatan ako na may bumubuhat sa akin. Sinubokan kung iwaksi ang kamay niya pero parang

Nagising ako na masakit ang ulo, naduduwal at parang may mga bubuyog sa tabi ko na nagbubulongan. Hindi muna ako dumilat at bahagyang pinakinggan sila. Nagbubulongan sila ramdam kong nasa malapit lang naman sila at dinig na dinig ko pa.

"Oww, Mom, she's so cute. Can she be my Ate? Please, Mom…" dinig kong tanong ng maliit na boses.

"Quite Baby, you might wake her up. And don't ask me that you should go to your brother coz I want her to be my daughter in law too," naririnig kong sagot ng isa pang boses na para bang nagtatalo sila habang nakapikit ako kong pag-usapan nila ako ay parang wala ako sa harap nilang dalawa.

"She's so cute. I’m excited," hagikhik ng mas maliit na boses.

Pinilit kung idilat ang mga mata ko pero masyadong maliwanag kaya muli akong pumikit. Ilang beses akong kumurap-kurap bago muling dinilat ang mata ko. Bumungad sa akin ang dalawang hindi pamilyar na mukhang nakadungaw. Pagdilat ko ibang kisame ang nakikita ko kaya mabilis akong napabangon. Pero maling-mali ang ginawa ko biglang kumirot ang ulo ko kaya muli akong napabagsak.

Shit! Hangover gaano ba karami ang nainom ko? And where the hell am i? s**t! wala akong maalala kagabi. 

"Omg! Mom, she's waking up na." Tiling sigaw nong batang malapit sa akin.

"Ayos ka lang, iha?" tanong ng babaeng maganda sa akin. Pinilit kong umayos ng upo ng subokan n’yang lumapit sa akin.

"Opo, salamat po.”

Magalang kung sagot habang palinga-linga sa silid na di talaga pamilyar sakin. Actually pati ang dalawang tao na nasa harap ko ay ngayon ko lang nakita. Na kidnap na ba ako? Pero mukhang hindi naman sila mukhang masamang tao. Ang naalala ko ay lalaki ang kasama ko kagabi bakit may bata na?

"Mabuti naman. Wala ka bang hangover? Lasing kana ng makauwi kayo ng anak ko kagabi? Do you need anything?" nag-aalala nitong tanong sakin. Napailing nalang ako sa tanong nito hindi pa kasi talaga mag-function ang buong pagkatao ko tapos ang dami n’yang tanong. 

"Hello Ate, is kuya making you pagod? You look so pale and exhausted actually," napangiwi ako sa tanong nito. Hindi ko nga kilala ang kapatid mo kaya paano akong papagorin nito? Napayakap tuloy ako sa sarili ko ng wala sa loob.

"No, I'm fine. Thank you, and I'm actually—Oh s**t, I forgot sorry mam but thank you for accomodating me and sorry po at naistorbo ko kayo.” Nagmamadali kung bangon bago nagpalinga-linga para hanapin ang mga gamit ko. But I can’t find any of my things.

"Oh, is everything okay, dear? I can help you if you’re looking for something. Is there a problem?" Nag-alala nitong tanong habang busy ako para ayusin ang sarili ko at ipunin ang mga gamit ko na binigay sa akin.

"I’m fine po. Pasensya na po talaga may emergency pala ako ngayon. Salamat po sa pagpapatuloy sa akin babawi po ako next time. Pasensya na po ulit,” hingi ko ulit ng paumanhin dito habang yumuko-yuko pa ako sa harap nila.

At dali-daling lumabas ng kwarto na ‘yon. Madami pa akong nadaanang kasambahay paglabas ko ng silid at mukhang nagtataka sa itsura at inaasal ko. Ngayon palang ay hiyang-hiya ako walking on this house as an alien and walk like I did something wrong.

"Oh, sorry po... Salamat po ulit,” sigaw ko sa mga ito ng may muntik na akong mabangga. 

"Oh take care iha… Your very welcome here anytime. " Narinig ko pang sigaw ng matanda bago ako nagmamadaling pumara ng taxi pagkalabas ko ng bahay. 

Kailangan ko nang makauwi dahil siguradong nag-aantay na sa akin ang mga kaibigan ko. Baka pagdating ko sa bahay ay baka pinalayas na nila ako. Magdamag pa naman na akong nawala at baka nasa pinto palang ako ay wala ng tigil ang mga tanong nila sa akin. Para akong menor de edad na kailangan na lagi nilang imonitor pa.

Hindi ako makapaglandi ng dahil sa kanila sa totoo lang.