Bölüm 22: Köklerin Sessiz Çığlığı
Devran'ın odadan çıkışı, arkasında karışık duyguların ve gerilimle çizilmiş bir sessizlik bırakmıştı. Sahra, o geceyi kapıyı her an yeniden açılacakmışçasına, tetikte bir halde, yatağın kenarında geçirdi. Onun 'zor' olarak nitelendirdiği şey, aslında hayatta kalma içgüdüsüyle yoğrulmuş bir onur mücadelesiydi. Devran'ın gözlerinde gördüğü o karmaşık ifade, bir umut ışığı olabilirdi, ancak Sahra bunun ne kadar süreceğinden veya derinliğinden emin değildi.
Ertesi sabah, ormana yapılacak gezi için hazırlandığında, içinde hafif bir heyecan vardı. Bu, kızlar ve diğer kadınlar için bir öğrenme deneyimi olmanın ötesinde, kendi ruhu için de bir nefes alma fırsatıydı. Ama bu özgürlük anının gölgesinde, Devran'ın gönderdiği iki muhafız, Bülent ve Cemal, onları bekl
