“แกคิดว่าเพทายเป็นผีเหรอ?”
“…” คำถามของเพื่อนรักทำให้มะนาวชะงักไป เธอไม่รู้เลยว่าที่มัดหมี่พูดออกมาแบบนั้นเพราะรู้ว่าเพทายเป็นผีอยู่แล้วหรือกำลังพูดเล่นกับเธอกันแน่ หากแต่เพียงแค่ได้ยินชื่อของบุคคลอันตราย หัวใจดวงน้อยก็กระตุกวูบราวกับตกจากที่สูง ดวงตาคู่สวยสั่นระริกด้วยความหวาดกลัวขณะกวาดตามองไปรอบห้องด้วยความหวาดระแวง “แกไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม” เสียงหวานสั่นเครือเอ่ยถามผู้เป็นเพื่อนก่อนจะขยับเข้าไปนั่งใกล้ ๆ เพียงแค่นี้มัดหมี่ก็รู้แล้วว่าเพื่อนของเธอกลัวเพทายมากแค่ไหน หากพูดถึงเรื่องแต่งงานขึ้นมาเธอต้องไม่ยอมแน่
“แกเล่าเรื่องที่แกจะเล่ามาเถอะ เดี๋ยวเรื่องอื่นค่อยว่ากัน” มัดหมี่รีบบอกเมื่อเธอยังไม่อยากตอบคำถามของมะนาวตอนนี้ หากอยู่ดี ๆ บอกเพื่อนไปว่าเพทายและสามีของเธอเป็นผีก็กลัวว่ามะนาวจะเป็นลมไปอีก
“คืองี้นะแก เรื่องมันเริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่คืนวันแต่งงานแก ที่พวกเรากินเลี้ยงรอบกองไฟหน้าบ้า
