Wilson’s pov
NAGULAT AKO sa biglang pagsulpot ni Gean sa aking opisina. Hindi ko inaasahan ang pagdating nito dahil simula nang bumalik ito ay hindi ko na muling nakita. Hindi ko rin kasi alam kung paano ko kakausapin ang aking anak.
“Gean?” tanong ko. Napatitig ako sa kanyang mukha at napaderetso ng upo. Her eyes tend to be narrowed, giving her a strong, piercing face. Hindi ko mapigilang hindi mapalunok. Her forehead has deep, straight lines and furrows as a result of strong facial muscle scrunching.
“I will tell you straight, knowing that you already know the truth,” taas noong sagot sa akin ni Gean.
“About?” kunwari ko pang tanong.
“Stop acting like you don’t know everything. Oo, ama kita pero hanggang dun lang yun dahil hindi mo pa rin mababago ang katotohanan na tinanggihan mo
