Episode 5

1300 Words

คอนโดมิเนียมของเฟย์ เฟย์กลับมาถึงคอนโดก็รีบโทรเล่าให้ณิชาฟังว่าวินยอมตกลงแล้ว และเธอกำลังจะย้ายเข้าไปอยู่คอนโดของเขา ณิชาจึงบอกว่าเดี๋ยวจะมาหาเฟย์ที่คอนโดเพื่อช่วยเก็บของจำเป็น แล้วค่อยเล่าทุกอย่างอย่างละเอียดตอนไปถึง ซึ่งเฟย์ก็ตกลง ณิชามาถึงคอนโดเฟย์ก็ช่วยเฟย์เก็บของไป พลางฟังเฟย์เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่ห้องสมุดให้ฟัง “ตอนแรกกูนึกว่าไอ้วินมันจะไม่ช่วยกูซะละ” “แล้วมึงไปพูดยังไงมันถึงยอมช่วยมึง” “เออน่า กูก็มีวิธีพูดของกูก็แล้วกัน” “บอกหน่อยก็ไม่ได้” เฟย์ไม่ลืมที่จะบอกณิชาว่าวินทำหน้าตาตลกแค่ไหนตอนเธอขอให้ช่วยและขอไปนอนที่คอนโด “อ้อ! ตอนที่กูขอไปนอนที่คอนโดมันนะ มันทำหน้าตกใจมากอ่ะ โคตรตลกอ่ะมึง กูยังแทบจะอดหัวเราะไม่ได้” ณิชาที่ได้ยินแบบนั้นก็ดีใจ แถมยังแอบอมยิ้ม เพราะเธอรู้ความลับบางอย่างของวินที่เฟย์ไม่รู้ “การที่มึงไปอยู่ด้วยกันแบบนี้อาจจะทำให้พวกมึงสองคนตกหลุมรักกันก็ได้นะ” ณิชาเอ่ยแซวออกมา เฟย์ก็รีบหันมาทำตาโต เพราะไม่คิดว่ามันจะสามารถเป็นไปได้ “มันจะเป็นไปได้ไงก่อน?” “มึงลองอ่อยหรือยั่วให้วินหันมาสนใจดูสิ” จริงๆ ณิชาก็แอบเชียร์คู่นี้อยู่แล้ว “มันจะดีเหรอมึง?” “จริงๆ พวกมึงสองคนก็ดูเข้ากันดีมากๆ เลยนะ ตอนมัธยมนะ ถ้าไม่บอกว่าเป็นเพื่อนกัน กูก็คิดว่าเป็นแฟนแน่ๆ” เฟย์ได้ยินแบบนั้นก็นึกสนุก เพราะอยากรู้ว่าเนิร์ดๆ แบบนั้นถ้าตบะแตกขึ้นมาจะทำยังไง “โอเค งั้นกูจะลองยั่ววินดู” คอนโดมิเนียมของวิน เขากำลังเก็บห้องให้เรียบร้อยเพื่อเตรียมให้อีกคนเข้ามาอยู่ด้วย วินเก็บทุกอย่างอย่างมิดชิด เพราะเผื่อว่าเด็กซนคนนั้นจะเผลอมือบอนเปิดเจออะไรเข้า โดยเฉพาะถุงยางอนามัยในลิ้นชักหลายกล่องนี่ รวมถึงเจลหล่อลื่นด้วย จริงๆ แล้ว วินเรียกได้ว่าเป็นเสือผู้หญิง เพราะหิ้วสาวมาไม่ซ้ำหน้าตั้งแต่ขึ้นมหาวิทยาลัยมา แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอกนอกจากพอร์ชกับคิมเพื่อนสนิททั้งสองคนของเขา และเขาจะออกไปผับหรือร้านเหล้าในตอนดึกๆ เท่านั้น และก็ได้สาวกลับมาด้วยทุกที พอเก็บห้องเสร็จวินก็มายืนดูรอบๆ ห้องด้วยความตื่นเต้น ความกังวล และความคาดหวังในใจ ว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี โดยที่เขาไม่ตบะแตกไปซะก่อน เช้าวันเสาร์ เฟย์มาถึงคอนโดของวินในตอนเช้า พร้อมกับกระเป๋าเดินทางหลายใบและลังสัมภาระขนาดใหญ่ “มอร์นิ่งค่ะ…ที่รัก” เฟย์ทักวินอย่างร่าเริง “…” และวินก็ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ ไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ “ของเยอะแยะมากมายจนขนไม่ไหวแล้วเนี่ย” “มา เดี๋ยวกูช่วยขนเอง” “ขอบคุณนะคะ…ที่รัก” วินถึงกับอึ้งเล็กน้อยกับคำพูดแบบนี้ของเฟย์ เมื่อขึ้นมาถึงห้อง เฟย์ถึงกับบ่นออกมา “ทำไมคอนโดมึงถึงได้เงียบขนาดนี้เนี่ย?” “ก็อยู่คนเดียวนี่ จะไม่ให้เงียบได้ยังไง” วินยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบออกมา เฟย์เดินสำรวจห้องต่างๆ ในคอนโดอย่างสนอกสนใจ โดยเฉพาะห้องนอนที่จะเป็นของเธอ แต่เธอกลับพบว่า เธอต้องนอนห้องเดียวกับเขา นั่นทำให้เฟย์รีบหันขวับมาด้วยความตกใจ “นี่กูต้องนอนกับมึงเหรอ?” แต่คำตอบที่ได้กลับตกใจกว่า เมื่อวินตอบกลับมาอย่างหน้าตาย “ก็ห้องมีห้องเดียว ไม่นอนด้วยกันแล้วจะไปนอนไหน” นั่นทำให้เฟย์ถึงกับอ้าปากค้างแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พอสำรวจห้องจนพอใจ วินก็มาช่วยเฟย์จัดของ เฟย์นำของตกแต่งส่วนตัวที่มีสีสันสดใสมาวาง ทำให้ห้องที่เคยเรียบๆ ของวินเริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้าง วินแอบมองการกระทำของเฟย์ด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ เขาพอรู้อยู่ว่าเฟย์เป็นคนชอบสีสันสดใส แต่ไอ้ตุ๊กตาหมีหลายสีบนเตียงเขาที่วางอยู่จนแทบจะไม่มีที่นอนนี่มันอะไรกัน? วินได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ หลังจากที่จัดของเสร็จแล้ว ทั้งสองก็มานั่งในห้องนั่งเล่น วินกับเฟย์นั่งคุยกันเรื่อง “กฎร่วมกัน” เพื่อให้การอยู่ร่วมกันราบรื่นขึ้น วินเป็นคนเสนอให้ตั้งกฎ ซึ่งตอนแรกเฟย์ค้านเพราะรู้สึกว่ามันค่อนข้างเคร่งครัด “กูว่าเราควรมีกฎในการอยู่ร่วมกันนะ” “แต่กูว่าไม่ต้องก็ได้มั้ง” “ในเมื่อเราต้องอยู่ด้วยกัน...กูคิดว่าเราควรมีกฎบางอย่างนะ” “อะไรจะจริงจังขนาดนั้นไอ้แว่น! นี่ไม่ใช่หอในนะ” เฟย์บ่นออกมาพร้อมกับหันไปมองหน้าวิน ที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเครียดอยู่ เฟย์เห็นดังนั้นจึงต้องยอม “เออๆ ก็ได้ กฎอะไรบ้างบอกมาสิ” “ห้ามนำคนนอกเข้ามาในคอนโด” วินพูดถึงกฎข้อแรกซึ่งเป็นกฎที่วินตั้งใจไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องพาผู้หญิงคนอื่นเข้ามา แต่เอามาเป็นข้ออ้างเฉยๆ “อืม มีอีกไหม?” “สิ่งที่สำคัญคือการเป็นแฟนกันอย่างสมจริงเพื่อไม่ให้ใครสงสัย เพราะงั้นเลยจำเป็นต้องมีกฎนี้ขึ้นมา นั่นก็คือ ไปกินข้าวด้วยกัน หรือไปกลับคอนโดด้วยกัน แต่กูสัญญาว่าจะไม่แตะต้องตัวมึงหากไม่จำเป็น เพราะฉะนั้นมึงไว้ใจกูได้เลย” “อืม กูตกลง” เฟย์ยอมตกลง ถึงในใจจะรู้สึกคันไม้คันมือที่อีกฝ่ายไม่ยอมแตะเนื้อต้องตัวก็ตาม หลังจากตกลงกันเสร็จแล้ว เฟย์ก็หลบมาคุยโทรศัพท์กับณิชา ส่วนวินก็ออกไปข้างนอก เฟย์เล่าให้ณิชาฟังว่าเธอย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดของวินแล้ว แล้วก็บ่นนู่นนี่นั่น และก็บอกทุกอย่างที่เกิดขึ้น “เออ กูย้ายเข้ามาอยู่คอนโดไอ้วินแล้วนะ แม่ง! คอนโดเงียบมากอ่ะมึง แถมยังไม่มีอะไรบันเทิงใจอีก” (เอาน่า ห้องหนุ่มเนิร์ด มึงจะเอาอะไรมากมาย) “แต่มันก็ควรจะมีสีสันบ้างหรือเปล่าวะ! อันนี้แม่ง! จืดชืดมากอ่ะ” (มึงก็ทนๆ เอาหน่อย) “เออ แล้วกูต้องนอนห้องเดียวกับไอ้วินด้วยนะ” “เฮ้ย! จริงดิ!” “เออ คอนโดมันมีห้องนอนอยู่ห้องเดียว กูก็เลยต้องนอนกับมัน” (มึงก็นอนๆ ไปเถอะ) “แล้วมันแม่ง! มีการตั้งกฎด้วยนะโว้ย!” (กฎอะไรวะ?) “กฎที่ต้องเล่นให้สมจริงเหมือนเป็นแฟนกัน” (อ่อ) “และที่สำคัญนะโว้ย! ไอ้วินมันบอกว่ามันจะไม่แตะต้องตัวกูเด็ดขาด” (มันบอกว่าจะไม่แตะต้องตัวมึง แต่มันไม่ได้ห้ามไม่ให้มึงแตะต้องตัวมันสักหน่อย ถึงยังไงก็นอนด้วยกันไม่ใช่เหรอ?) “อืม ก็ใช่!” (งั้นมึงก็เอาเลยยั่วให้เต็มที่ กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้วินมันจะตบะแตกเมื่อไหร่) “เออ กูจะทำตามที่มึงบอก งั้นแค่นี้ก่อนนะมึง ไว้คุยกันใหม่” (โอเคมึง) เฟย์วางสายจากณิชาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เธอเริ่มคิดถึงแผนการที่จะ “อ่อย” และ “ยั่ว” วินแล้ว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more