My Horny Valentine (Tagalog)

Kabanata 2

Huminga ng malalim si Stephen at ang dalagang si Bea, habang nakahiga silang dalawa sa kama.

Oo, may nangyayari sa kanilang dalawa pagkatapos nilang pumunta sa unit room 1348, isang hotel na pagmamay-ari ng mga magulang ni Stephen.

Pareho silang nahihilo sa kalasingan at nag-iinit ang katawan. Sabik na hinubad ng ginoo ang kaniyang mahabang itim na polo shirt habang pumatong sa ibabaw ng dalaga.

“Nahihilo na ako.” Saad ni Bea.

"Huwag kang mag-alala, dahan-dahan lang ako." Aniya at hinalikan ito sa labi pababa sa leeg.

“Joshua,” ungol ng dalaga, kaagad namang napatigil si Stephen nang marinig ang sinabi nito sa labi.

“Pasensya na, lasing na yata ako at hindi ko alam kung ano ang ginagawa ko.” Kaagad siyang bumangon sa kama at kinuha ang polo niya sa sahig.

“Huwag kang umalis.” Bubuksan na sana niya ang pinto nang bigla siyang pigilan ng dalaga.

Nang lingunin niya si Bea ay nakita niyang hinuhubad na nito ang bawat saplot sa katawan niya, pati na rin ang panloob na itinapon lang kung saan.

"Gawin natin ito." Sabi niya. Hindi na napigilan ni Stephen ang kaniyang sarili kaya binuksan niya ang butones at zipper ng pantalon niya at inihagis sa sahig.

Sa hindi inaasahang pagkakataon, ipinasok niya ang galit na alaga sa maselang bahaghari ng dalaga. Napaungol ng malakas si Bea at kinamot ang nakaumbok na braso ng ginoo.

"Dahan-dahan lang, please." Napaungol ito sa kaniya habang pawis na pawis ang kanilang mga katawan.

"Your wish is my command," bulong niya sa dalaga sabay halik sa tenga nito habang marahan silang sumasabay sa isa't isa.

“F×ck boy! galit ka ba sa akin?" pabulong ngunit pasaway na sambit ng dalaga dahil tila sabik na sabik itong makipagtalik sa kaniya.

"Dahil ikaw ang una ko." Sagot niya sabay guhit ng ngiti sa dulo ng labi.

"Niloloko mo ba ako?" pagkasabi ni Bea, saglit siyang tinitigan ng ginoo.

“Mukha ba akong nagbibiro sa iyo?” sabi niya sa dalaga habang hinahawi ang buhok sa gilid ng tenga niya.

"Then—" napatigil siya sa pagsasalita.

"Tapos ano?" hindi kaagad nakasagot ang dalaga at napansin din niyang namumula ang pisngi nito.

“Bakit ka namumula?” sabay ngisi ni Stephen.

“Huh? hindi naman.” Sabay takip ng dalawang kamay niya sa buong mukha niya.

Bigla siyang napatawa. Inalis niya ang kamay sa mukha nito, ngunit kaagad din naman itong binalik ng dalaga.

“May itatanong ako sayo. Nag-enjoy ka ba?" biro niya, pero tumango si Bea at tumawa ulit siya sabay halik sa noo niya.

"Pwede ba kitang maging s*x slave, ngayong gabi?" tanong niya ulit sa dalaga pero this time seryoso na siya.

Dahan-dahang ibinaba ni Bea ang kamay niya at itinulak pahiga si Stephen, kasabay nito ay pumaibabaw siya sa ginoo.

"Hindi. Dahil ikaw ang magiging s*x slave ko ngayong gabi." Sabi niya sabay halik nito sa labi, pababa sa parte ng katawan niya.

***

Kinaumagahan, pagkagising ng dalaga, nakita niyang wala na si Stephen sa tabi niya.

Laking gulat niya nang makitang wala siyang suot na saplot sa katawan at nakitang may bahid pa rin ng dugo ang bedsheet na hinihigaan niya.

Hindi ito ang una niyang karanasan sa pakikipagtalik sa isang lalaki, ngunit madalas siyang nakakaiwan ng mantsa sa tuwing ginagamit siya.

“Sige, Bea. Anong klaseng kabaliwan na naman ang ginawa mo kagabi?" sabi niya sa sarili habang isa-isang pinupulot ang mga nagkalat niyang damit sa sahig.

Papunta na sana siya sa banyo ng biglang narinig niyang bumukas ang pinto at biglang sumulpot sa harapan niya si Stephen.

Nagulat silang dalawa at sabay na napasigaw. Kaagad siyang tumalon sa kama at tinakpan ng kumot ang buong katawan niya.

Si Stephen naman ay tumalikod sa kaniya at hindi niya inaasahan na sasalubungin siya ng ganoon sa kaniyang pagbabalik.

“Huwag- wag kang mag-alala! wala akong nakita. Gusto ko lang ibigay ito sa'yo." Nauutal niyang sabi sa dalaga habang nakapikit ang kaniyang mga mata.

"Ano pa nga ba ang inaalala ko kung nakita mo na rin lang ang lahat-lahat tungkol sa akin? ani ni Bea.

“Oo, 'di ba? kaya puwede ba kitang harapin ngayon?" biro niya.

"Hindi!" mabilis na sagot nito sa kaniyaat ngumiti lang siya.

“Eto, kunin mo, at hihintayin na lang kita sa labas.” Tumayo si Bea para kunin ang paper bag na inaabot nito.

“Wag kang gagalaw! diyan ka lang!” sabi niya, at dahan-dahan siyang lumapit kay Stephen.

“Oo! nakapikit pa nga ako.” Sabi niya habang kinakagat ang ibabang labi at nagpipigil ng tawa.

Kinuha niya ang paper bag at kaagad naman siyang tumakbo palabas ng kuwarto.

"Ano 'yan? nahihiya ba siya sa akin o nandidiri?” bulong ng dalaga sa sarili at sinilip niya ang laman ng paper bag na inabot nito sa kaniya.

"Ano ito?" sabay-sabay na naglabas ng strapless neckline na pulang damit, underwear, at isang kahon na naglalaman ng pulang high heels na may taas na tatlpng pulgada (ca. 8 cm).

Ngumisi lang siya, pero wala siyang ibang choice kun'di isuot iyon.

“Hindi ba ako mukhang gold digger nito?” sabi niya habang sinusuri ang sarili sa harap ng salamin.

“Hindi bale, ang mahalaga ay hindi ako mukhang basahang lalabas sa kuwartong ito.” Paglabas niya ng kuwarto ay nakita niya kaagad si Stephen na naghihintay sa labas.

"Hindi masama." Sabi nito sa kaniya matapos siyang pagmasdan mula ulo hanggang paa.

"Ngayon alam ko na isang mapang-akit na babae ay ang iyong uri ng estilo sa isang babae." Saad ng dalaga at ngumiti ito.

"Talaga?" sabay hinatak siya nito sa kaniyang pulso at isinuot sa dalaga ang kwintas na ibibigay sana niya sa kaniyang asawa.

“Ayan, para hindi ka na magmukhang seductive na babae. Mukha kang sexy, eleganteng babae.” Nginitian niya ang dalaga pero natigilan lang ito.

“Hindi ka ba nagugutom? Kain muna tayo.” Hinawakan niya ito sa kamay at tahimik lang itong sumabay sa kaniya habang nakatitig sa magkahawak nilang kamay.

Pagdating nila sa isang mamahaling restaurant, hindi maiwasan ng dalaga ang mapatingin at mamangha sa kaniyang nakikita.

Naiintindihan na niya ngayon kung bakit ganoon ang pinasuot ni Stephen sa kaniya.

Duda siya na pagkatapos niyang dumaan sa matinding break-up, halos jackpot naman ang dumating sa buhay niya.

"Hindi ba mahal ang pagkain dito?" tanong niya pagkaupo nilang dalawa.

"Sakto lang." sagot ni Stephen.

"Magandang umaga po ma'am at sir. Narito ang iyong menu." Sabi ng waitress sabay abot sa kanila ng menu book.

Pagbukas pa lang ni Bea ng menu ay halos malaglag ang panga niya sa gulat nang makita ang presyo ng mga pagkain doon.

“Ito lang ba ang saktong sinasabi mo kanina? Veggie salad sa halagang 1,500 pesos? halos puro damo lang naman ito at kayang kaya kong gawin sa bahay namin o kung gusto mo ako na lang ang gagawa para sa'yo. Ang laking halaga, pati siguro kapitbahay namin ay magsasawa sa mga damo." Nang marinig niya ang sinabi ng dalaga ay pasimpleng tinakpan ni Stephen ang kaniyang mukha gamit ang menu book habang pinipigilan ang kaniyang pagtawa.

"I'm sorry, first time lang po namin pumunta dito." Yun lang ang nasabi ni Stephen sa waitress.

“By the way, ano ba ang bestseller niyo?” tanong niya.

“Ang aming bestseller ay Magnifico della grante drivagazorerrfictoresto y-”

“Teka, teka!” bigla siyang pinigilan sa pagsasalita ni Bea.

"Ibig mong sabihin ang steak na ito ay may pangalan, gitna, at apelyido?" tanong niya at napatakip ulit ng mukha si Stephen. Halos mamula ang mukha niya sa pigil na pagtawa.

“Miss, yan muna ang oorderin namin sa ngayon, tatawagan ka na lang namin kapag may gusto na siyang iba.” Ang sinabi na lang niya sa waitress habang iniiwas ang tingin kay Bea dahil matatawa lang ulit siya.

"Sige sir." Sabay alis ng waitress.

“Bakit mo inorder 'yan? hindi mo ba nakita ang presyo? ang mahal!” bulong ng dalaga at malulunod na sana siya sa iniinom niyang tubig nang marinig niya ang sinabi nito sa kaniya.

“May pambayad ka ba? baka mamaya niyan dito tayo maghuhugas ng plato."

“Pagkatapos nating kumain mamaya, pagbilang ko ng tatlo, humanda ka na sa pagtakbo.” Nagbibiro lang siya, pero seryoso ang mukha ng dalaga at parang nag-aalala siya sa presyo ng kakainin nilang dalawa.

"Seryoso ka?" aniya sabay tango lang ng ulo niya.

“Hay naku! kahit mahirap ako, hindi pa ako kumain sa restaurant sa buong buhay ko nang hindi nagbabayad.” Tumungo siya at pinipigilan pa rin ni Stephen ang kaniyang pagtawa.

"Nga pala, tungkol kagabi." Sabi ng dalaga at parehong naging seryoso ang mga mukha nila.

“Ano'ng tungkol kagabi?” tanong niya.

"Tungkol doon, sabi mo ako ang una mo,"

"Are you still bothered by that?"

“Hindi lang ako makapaniwala.”

"Bakit? mukha bang hindi kapani-paniwala ang kakayahan ko?" pabiro niyang sabi at natahimik naman si Bea habang pinaglalaruan sa kamay ang tinidor na hawak niya.

"Totoo yan. Hindi pa ako nakipagtalik sa ibang babae, dati. Siguro nakuha ko lang ang mga kasanayang iyon dahil sa panonood ng mga pang-adult na video. Alam mo naman ang sinasabi ko 'di ba?" dagdag pa niya, tumango lang ang dalaga sa kaniya at uminom ng isang basong tubig.

"By the way, bakit hindi mo ako tinatanong?" usisa niya kay Bea.

"Tungkol saan?" aniya naman.

"Tungkol sa Akin. Kung sino ba talaga ako o kung ano ang ginagawa ko para sa ikabubuhay.”

"Para saan pa? kung ito na rin ang huling pagkikita nating dalawa." Sa sinabi niyang iyon ay parang nakaramdam ng kurot sa puso si Stephen at bigla siyang nalungkot.

"Sabagay, may punto ka." Mahina lang niyang itinugon.

Pagkatapos ng usapan ay tumahimik na lang silang dalawa habang kumakain na bakas sa mukha ang lungkot.