Stay With Me

I let out a deep breath after facing him and chuckled softly. "Why are you here?" I asked. He just look at me intently and he begun to speak. "I'm here to talk about us." He said napataas ang isang kilay ko at matamang pinakatitigan ang lalaking una kong minahal at pinakatiwalaan pero siya rin pala ang sisira sa tiwalang pinakaloob ko sa kanya. "About US? oh meron bang TAYO? ha john? The last time I remember you choose your bestfriend kaysa sa akin." Nahihimigan ang pait sa aking inilabas na salita. I love him higit sa buhay ko pero nakuha niya akong saktan. "I made a mistakes, now i'm living with the consequences and I regret it. I really do. I'm so sorry camille please come back to me." Pagmamakaawa niya. Matapang ko syang hinarap hindi na napigilan pang lumandas ang luha sa mga mata ko. "Cheating is a choice not a mistake john! Utang na loob umalis ka na dahil hindi masikmurang makita ang pagmumukha mo. Tama na pwede? Kaya umalis ka na!" Marahas ang aking ginawang pagpunas sa pisngi ko para maialis ang luha. Hindi ko dapat siya iniiyakan, bakit pagdating sa kanya nagiging mahina ako? Lahat ng pinakita kong tapang at lakas nabubura lahat dahil lang sa pagkikita naming muli. "Camille I love you ikaw pa rin ang babaeng mahal ko please maniwala ka naman.." hirap nyang sabi. "Maniwala sayo? Ilang beses ko iyon ginawa john pero ikaw?! Ilang beses mo akong niloko. Naniwala ako sayo kasi ma-mahal kita. Ako na lang ba lagi ang iintindi? Asawa mo ako pero kung ituring mo ako parang kakilala lang. Hindi mo alam kung gaano na kasakit lahat ng pinaranas mo sa akin. Ayoko na tama na plea-please.." napahagulgol ako sa sakit. bumalik lahat ang mga nakaraan namin kung saan hindi niya ako pinahalagahan. "Umalis ka na john.." tumalikod na ako sa kanya at nakakaisang hakbang palang ako ng maramdaman ko ang init ng katawan mula sa likuran ko. "Pangako hinding-hindi ako susuko sayo. Camille mahal na mahal kita. Alam kong marami akong pagkukulang sayo babawi ako. Hindi ako makakapayag na mauwi sa ganito ang lahat. Kahit ipagtabuyan mo ako at kahit iwasan mo ako babalik at babalik pa rin ako sayo." Napailing ako at tumingala para hindi na bumuhos muli ang luha sa mga mata ko. "Hindi pwede john dahil may anak ka na. Siya na lang ang pagtuonan mo ng pansin. Ayokong ipagsiksikan ang sarili ko sa taong kahit kailan hindi ako pinahalagahan." Humarap ako sa kanya ng makawala ako sa pagkakayakap niya sa akin. "Matagal mo ng Pangarap ang magkaroon ng anak natupad mo na iyon di ba? sabi mo aalagaan mo ng maigi ang first baby mo? So bakit ka nandito? Dapat na kay Jane ka at inaalagaan ang mag-ina mo." Mataman niya akong tinitigan kung dati parang nakikipagkarerahan ang puso ko at nakakaramdam ako ng kilig kapag tinititigan niya ako. Iba na ngayun nasa sitwasyon kami na syang magpapabago sa buhay namin. "Camille I love you bakit hindi mo maintindihan iyon? Wala na ba talagang pag-asa?" Tanong niya napayuko ako. "John matagal ko ng tanggap na hanggang dito na lang tayo higit apat taon na tayong hiwalay at ngayun nandito ka para makipagbalikan sa akin. Yes, wala ng pag-asa dahil suko na ako. Tama na yung sakit na nararamdaman ko dahil sayo" Iniangat niya ang baba ko para magtama ang aming paningin. "Hindi mo na ba ako mahal?" Marahan akong tumango. "Hindi na..." Sinungaling saad ng isip ko Narinig ko na lang ang pagsara ng pinto ng bahay namin at napaupo ako sa sahig dahil sa paglambot ng tuhod ko. Tila naubusan ako ng lakas dahil sa pagharap naming muli. Mahal ko pa siya. hindi ko pwedeng sabihin sa kanya yun. kung maaari kailangan kong magsinungaling gagawin ko. Napahilamos ako sa mukha. hanggang kailan ako makikihati para sa kanya? Para sa akin na lang ang buong atensyon niya? Mabuti pang tuluyan ko ng tapusin ang relasyon na sa simula palang hindi na dapat pa nangyare.