Embrace Me Once Again

CHAPTER 2

CHAPTER 2

 Whole day I tried to not cross our path again with that stranger person I met in rooftop and in the 7eleven.as much as possible I don’t want to interact with him.he's too cold to the point that my knee were trembling everytime I saw him.

 I held my bag tight before entering my room.i put my earphone and set it in full volume so no one will talk to me.my classmates were already there and so my ex bestfriends.actually,they are just right infront of me giggling and talking about random stuffs. They are so cute.Zairen and Ella are both scholars here in our university while klara are just like me daughter of a tycoon but that's not make us different to each other.actually it make us more stronger but yeah things happen and boom! Im not belong at them anymore. I put my earphone down when I saw my teacher come inside our room holding a bunch of papers, 

I bet that was our quiz yesterday.i sighed.i know the results already but why am I not used to it? I tsk my own thoughts and look outside our room.atleast I can still free myself. 'you need to be always on the top. Remember you are a queen and a queen always?'tanong sa'kin ni mommy at the sametime daily reminder at ako naman itong robot na sumasagot sa kanya at sinusunod. 'on the top and never fall,she rules and manipulate everythinng' walang kabuhay buhay na sagot ko sa kanya. Napapabuntong hininga na lamang ako kada maalala ang ganong scenario namin ng nanay ko tuwing umaga.ni hindi manlang ako mapaalalahanan na 'magsaya at mag enjoy ako' sa pagpasok ko sa school. "Miss perez, are you with us?!!" malakas na tawag sa'kin ang nagpabalik sa realidad ko na nandito na naman pala ako sa school para magpanggap na ayos na naman ako.tumango ako sa guro ko na tumawag na pala sa'kin ng ilang ulit.ngumiti ito sa'kin at binigay ang papel ko na may nakalagay na marka. 100/150 Tsk,minalas pa ng 50 ano nalang sasabihin ko sa nanay ko?at sino na lamang muli ang sisisihin nito?umangat ang tingin ko sa mga kaibigan ko at umling.

 She cant blame them. " so far lahat naman kayo pumasa sa pagsusulit ko,merong mga tumaas at meron ding mga bumaba" pagkabanggit niya sa salitang bumaba ay dumako ang tingin nito sa'kin at umiling. 'see?fifty points lang naman ang pero dissapointed na sila sa'kin.'umiwas ako rito ng tingin at bumaling na lamang uli ng tingin sa labas. Out of nowhere may napansin ang lalaki na nakasandal sa pader sa labas ng room namin,nakapamulsa at may sukbit na bag sa balikat nito. A transferee?nagkibit balikat ako at humarap na uli sa guro namin. "before I announce about the things that you need to catch up,I would like to introduce to you all that you will be having a new classmates" saad niya at may sinenyasan sa labas ng room.pumasok ang isang matangkad na lalaki na may malamig na aura.nanlamig ako sa nakikita ko ngayon lala ki. 

 My classmates especially girls burst out and yelled.even my bestfriends infront of me ay parang kamatis na kung mamula mula ang pisngi.samantalang ako tahimik lamang at nanlalamig na nakatingin sa harap.umangat ang kilay ko at seryosong tumingin dito. 

 Why is he here? "girls,shut up will you?introduced yourself"utos nito sa lalaki.tumikhim muna ito at nagsalita.habang binabanggit ang pangalan ng may diin ay hinagilap nito ang paningin ko.para bang binabanggit nito mismo sa mga mata ako at parang sinasabi na 'remember my name' "Lucas.kiyoshiro.Grey."saad lamang nito at dire diretso sa tabi ko kahit wala pang pahintulot ng teacher ko.tumikhim ako ng maupo siya at nag kunwari na hindi siya kilala.umayos ng tayo ang teacher ko sa harap at nagsimula na na magdiscuss tungkol sa mga ihahabol namin. "we meet again my little angel"saad nito gamit ang malamig na boses.huminga ako ng malalim at humarap sa kanya.tumaas ang kilay nito sa'kin at ngumisi.nanigas ako rito at hindi na naituloy ang sasabihin. "you're distracted I can see that,hmm you're not like that.what's wrong my angel? Tense?" tanon nito.nagpatuloy ako sa pakikinig kahit na lumilipad na ang isip ko dahil sa katabi ko.i don’t understand why is he here? I mean,bakit sa section ko pa? is this coincidence or not? Kung coincidence man ito.

 Damn you destinty!! And why is destiny the one to be blame? At bakit siya nasama sa usapan? Eh itong lalaki lang naman ang pinagdidiskitahan ko? At bakit ba ako apektado sa presensya niya? Maybe because he understand you Angela, he knows the real you under the maskara you are wearing. Napapabuntong hininga na pinupukpok ko ang ballpen sa lamesa,my classmates are now writing the pointers to review while me?nakapangalumbaba lamang na nakatingin salabas.lutang to be exact.ang katabi ko naman ay nakatungo sa kanyang bag,mukhang natutulog. Anong oras ba ito umuwi kagabi? Teka,ilang oras ba bukas ang convenient store na 'yun? Why Angela worried? "of course not!" saad ko.napatingin ako sa buong room,s**t! Buti nalang hindi nila narinig yung bigla bigla kong pag singal.walang sa sarili na napukpok ko ang ulo ko. 

Shit,nababaliw na nga ako. "arghhh! Buti nalang walang nakapansin,hindi naman kasi ako worried eh,pakialam koba tsk! Kalma Anj " alo ko sa sarili ko. Napatingin ako sa katabi ko. Ganon na lamang ang gulat ko ng makitang nakabaling ang ulo nito sa'kin habang mariing nakatingin. Nanlalaki ang mga mata na napabaling ako rito at ramdam ko ang pag init ng pisngi ko.shit! Did he just saw me talking to myself? Ah! Nakakhiya! Wait what? Kailan kapa nagkaroon ng hiya angela? "anong tawag mo sa'kin? May I just remind you na katabi mo'ko? And I saw you talk to yourself and don’t worry I wont think na nababliw kana,medyo lang" saad nito at tumalikod na uli sa'kin.aamba na sana akong sagutin siya ng tinaas nito ang kamay niya na para bang sinasabi na' wag na akong umangal kasi totoo naman' "and please let me sleep in peace" dugtong niya pa

. Ang kapal din naman ng mukha nito na mag demand pa ng peace! Transferee lang siya pero ang lakas mang alaska,sarap kaltukan eh no.inirapan ko ito at humarap na lamang uli sa labas at hinintay na mag ring ang bell. Inikot ko ang paningin ko sa room namin,as I looked at them I cant help but to smile,ilang taon na lang ay mahihiwalay na kami sa isa't isa,I don’t know why but ilang years na kami magkakaklase but I never had an interaction with them. They're scared. They thinkk that once you're on the top.you're perfect but the thruth is not.sometimes those people who's on the top are those people who often do some mistakes. Being on the top,being high profile people is not is easy there is always the pressure. Whenever you gop there is pressure. Its like the 'pressure' is your shadow.you're always with it. I sighed when I heard the bell rang.just like the old times. I waited my classmates to go til im the one who left alone.i looked at the man who's yawning beside me. Walang kagana gana siya na kinuha ang mga gamit niya at nakapamulsa na naglakad. Sinundan ko ito ng tingin at nakita na nakaalis na ito,.lumabas na rin ako ng wala ng tao sa room namin.sinukbit ko ang backpack ko at dumiretso sa likod ng school ko. Gustuhin ko man na dumiretso sa rooftop ay may pumipigil sa'kin. Yes,its him.im thinking na baka doon siya dumiretso sa rooftop gaya ng unang tagpo namin.hanggat maari kasi ayoko na magkaroon ng connection sa kanya. Pagdating sa likod ng building namin ay agad akong umupo sa isang puno na naroon.inikot ko ang paningin ko at thank god,wala ni isang tao ang narito. "its good that im here alone,arghh this is called heaven" saad ko at umupo sa isang puno.sumandal ako rito at saglit na pumikit.i recall all my memories that im still with my friends.the day we are happy to each other's company. I sighed and shrugged. Argh! I shouldn’t think about that.hindi na dapat ako nagiisip ng ganyan! Mas malulungkot lamang ako. Winaksi ko na lamang ang mga isipin na 'yun. I tried thinking some happy thoughts. Think! Think! Think! Angela think! 

 Wala sa sarili na napakuyom ang mga kamao ko at nangangalaiti na minulat ang mga mata. Damn! Bakit ba wala akong maisip na masasayang bagay na nangyari sa'kin?! "f**k! Damn it! Think again gela!" Pinikit ko muli ang mga mata ko at nilapat angg mga pencil ko sa sketchbook. I tried to think some things. Unti unting kumunot ang mga noo ko ng isang larawan ang tanging lumitaw sa isip ko. 'that man looking at me with his famous and annoying grinned?!' "what the f**k?! Letse! What was that for?! What the hell? Bakit nman siya ang pumasok sa isip ko?" singhal ko at tinignan ang naidrawing ko habang nakapikit ako. Ganon na lamang ang gulat ko ng makita ko ang nasimulan ko. Ano bang nangyayari sa akin?! Unti unti kong nilukot ang papel na iyon at tinapon na lamang habang humahangos na napahawak sa dibdib.what was that? Wala pa akong kalahati na nakapikit pero halos maidrawing ko na ang kalahati ng mukha niya? Really angela? That annoying man? You draw him without a minute and yet you already draw the half of his face? Really? 

 "NO! hindi! Hindi ko what the f**k? Anong nangayayri sayo Anj? Get yourself together.calm the hell your ass." inayos ko ang mukha ko at iniwan ang papel na kung saan nakadrawing ang mukha nang lalaking kinaiinisan ko. How fuuny I manage to draw the man that I hate the most. Tumayo na ako at kinuha lahat ng gamit ko.'please destiny if you want to play with me,please play with others.i don’t have time for you s**t' " angela pull yourself together,you're the queen don’t let that man be the reason of your greatest downfall you bitch.the queen don’t fall" I whispered to myself as I told to myself the reminder that my mom used to remind me. How funny that I hate that 'queen thing' but look at me now? I even remind me to myself that im the f*****g queen. I wont let that man be the reason of my greatest downfall.