PROLOGUE
DISCLAIMER: Ang istorya po na ito ay pawang fictional lamang at likha ng malikot na imahinasyon ng manunulat. Mayroon pong mga salita, scene na hindi angkop sa mga batang mambabasa.
Read at your own risk...
Prologue
"I-I'M pregnant, Uncle Sam," napayukong amin ni Wendy sa kanyang Uncle Sam. Hindi niya magawang tignan sa mata ang lalaking nasa kanyang harapan. Habang nasa dining sila, kumakain ng agahan. Walang pasok si Wendy sa eskwelahan at si Sam ay wala ring trabaho. Kaya pinili niyang maglagi lamang sa bahay kasama si Wendy.
Napahinto si Sam sa pagsubo. Matiim na tinitigan si Wendy. "Are you sure you're pregnant?" balik niyang tanong sa bata. At matamang tinitigan si Wendy. Inaarok kung totoo ang simabi nito.
Samuel Victorio, a businessman tycoon and a billionaire. Isa rin siyang doktor. Sa edad niyang kwarenta y singko ay hindi na muling nagbalak na pumasok sa isang relasyon. At wala rin siyang anak. Sa takot na baka pera lang ang habol sa kanya ng mga babae ay 'di na siya nagtangka pang magmahal muli. Masaya na siya sa buhay niyang mag-isa.
Malungkot man ang buhay niya mag-isa pero wala siyang sakit ng ulo. Iisang tao lamang ang nagpapasakit ng ulo niya, maging ng kanyang ulo sa baba— si Wendiola Maro. Wendy is so young, innocent and fresh. Ibinibigay nito ang pangangailangan niya bilang lalaki. Pero hindi iyon makikita o mapapansin ng iba. Dahil parang anak niya ito kung titingnan sila sa tuwing magkasama sa labas. Sa loob ng bahay ay mayroong ibang nagaganap.
Wendiola Maro o Wendy sa palayaw. Nasa senior high at magko-kolehiyo na sa isang taon. Fifteen pa lamang ito noong unang dumating sa bahay ni Sam. At tatlong taon na itong nakatira sa bahay niya, ilang buwan na nga at ipagdiriwang na nito ang ika-labing siyam kaarawan.
Ulilang lubos, wala itong ibang kamag anak kaya nagawa niyang kupkupin ang dalaga. Noong una ay ayaw niyang patirahin sa bahay niya. Pero ang sabi ng mga social worker ay may kakayahan siyang ampunin ito at ituring na anak. Medyo na may edad na rin kasi ito para ihanap pa ng aampon. Andito naman daw siya at kilala ng bata. In short, ipinilit lang si Wendy sa kanya na ampunin. Wala siyang ibang pagpipiliian, kundi tanggapin sa kanyang bahay at buhay ang bata.
Subalit nagbabago ang buhay n'ya simula noong tumira na sa bahay niya si Wendy. Ang dapat na ama at anak na turingan ay nabahiran ng pagnanasa. Noong magbigay ng motibo si Wendy na gusto niya ang itinuturing na ama.
"Sigurado po ako, Uncle Sam. Ano pong gagawin ko ngayon? Hindi na po ako makakapag aral. Paano na ang pag-aaral ko?" punong-puno ng pag-aalaa na usal ni Wendy.
Nasa kolehiyo na siya at pangarap niyang makatapos ng pag aaral para may mapatunayan kay Sam. Gusto niyang maging doktor balang araw.
Pinangarap niya ang isang katulad ni Sam, imposibleng maging kanya. Dahil na rin sa layo ng edad nila. Pero sabi nga nila hindi handlang ang edad sa dalawang taong nagmamahalan. Pero, paano kung iisa lang ang nagmamahal?
Nangangamba siya para sa kanyang kinabukasan. Tiyak na mawawala ang kanyang scholarship sa oras na pumutok ang balita tungkol sa pagdadalantao niya sa campus. Isa pang pinangangambahan niya ay paano niya bubuhayin ang bata. 'Di pa niya kayang buhayin ang sarili. Hindi pa siya tapos ng pag-aaral at umaasa lamang sa bigay ni Uncle Sam sa kanya.
"See, what I have told you?! Hindi ka kasi nag-iingat." Napahinga ng malalim si Sam. "Wala ka ng magagawa kundi ang ituloy 'yang ipinagbubuntis mo. Isa pa may ama naman ang batang 'yan. Sino ba ang ama ng batang dinadala mo?"
"I-Ikaw. . ."
Nanlaki ang mata ni Sam. Malakas na nahampas ang lamesa. "How is that possible?! Wendy, huwag kang gumawa ng kuwento. Hindi sa akin ang batang 'yan!" Maririin niyang tanggi. Wala silang relasyon ni Wendy. Pawang pagnan*sa lamang at walang pag-ibig ang namamagitan sa kanilang dalawa.
Sobrang awang-awa si Wendy sa kanyang kalagayan. Napaiyak sa mga narinig mula kay Sam. Hindi pa matanggap ang anak niya ng sariling ama ng ipinagbubuntis niya.
"Alam mong ilang beses na may nangyari sa atin, Uncle Sam. Bakit ba ideni-deny mo?"
Tila may bumara sa lalamunan ni Sam. Hindi lang niya maamin sa sariling nakabuntis siya ng isang disi syete anyos na babae. Ano na lamang ang sasabihin ng mga nakakakilala sa kanya?
"Wendy, alam kong hindi biro ang mga nangyari sa buhay mo. Sana huwag mo akong idiin. Hindi naman kita pababayaan."
Mariing napatiim si Wendy. "Ang sabi mo gusto mo ako! Ikaw lang ang lalaki sa buhay ko, Uncle Sam. Ikaw ang unang lalaki na naka*ngkin sa 'kin. At alam mong wala akong boyfriend kaya hindi kita maaring idiin!" matapang na bulyaw ni Wendy.
"Now, what do you want?"
"Gusto kong pakasalan mo ako para panagutan mo ang anak ko, 'yon lang."
Napailing si Sam. Parang ang hirap naman ng gustong mangyari ni Wendy. Isa pa, ano na lamang ang sasabihin sa kanya ng ibang tao? Nagtake-advantage siya sa isang batang-bata pa. Sasabihin pa nilang para siyang naubusan ng babae at pumatol siya sa halos anak na niya.
"I can't do it, Wendy. I'm sorry. Hindi ko magagawang pakasalan ka. But if you want, we can ab*rt your child. Masisira ang buhay mo kapag itinuloy mo ang batang 'yan. Hindi lang ikaw ang masisira, pati na ako. Pareho nating ikababagsak ang batang 'yan! Sana pag-isipang mong maigi. Tutulungan naman kita. Sabihan mo ako kapag nakapagdesisyon ka na. Dadalhin kita sa isang espesyalista. Walang makakaalam ng ginawa mo. Ang gusto mo ang palaging nasusunod. Ngayon, pinagsisisihan ko na may nangyari sa ating dal'wa," may halong pagsisisi na sabi ni Sam.
Mapilit at masydong mapusok ang bata. Nagpatangay naman siya sa tawag ng l*man. Pero 'di pa rin siya handa na magkaroon ng anak sa ngayon. Hindi ito ang tamang oras para magseryoso.
Dapat maalis ang balakid sa buhay niya. Ang dami nang dapat niyang isipin at hindi dapat na dagdagan pa ni Wendy. Magiging problema ang ipinagbubuntis nito. Alam niyang kasalanan sa Diyos, sa batas at sa mata ng mga tao. Wala siyang choice, gagawin niya ang nararapat.
Mariing napatiim si Wendy. Malakas na sinampal sa pisngi si Sam. "F*k you! Pagkatapos mo akong pagsawaan at buntisin, sasabihin mong ipal*gl*g ko ang anak ko! Anak natin ito, Sam. Wala ka na bang awa? Pati sarili mong anak papatayin mo para lamang maisalba ka sa kakahihiyan! I am disappointed to you. Akala ko ikaw ang taong po-protekta sa 'kin. Ikaw ang lalaking mamahalin ako ng buong-buo. Ipaglalaban, pero anong ginawa mo? Sinaktan mo ako pati ang batang dinadala ko, gusto mong saktan!" Hindi na niya napigilan ang sarili na ilabas ang sama ng loob. Buhay ng anak nila ang pinag-uusapan nila rito. Dalawa nila itong ginawa pagkatapos ipapaako ni Sam lahat sa kanyang sisi.
Ano bang klaseng lalaki siya?
Napahawak si Sam sa kanyang pisngi. Hindi lang ang reputasyon niya ang kanyang iniisip. Pati na ang kanyang buhay may-asawa. Ang dating asawa niya na palagi na lamang nanggugulo. Ayaw siyang pakawalan at pilit na gustong bumalik sa kanya. Dahil lang sa makukuha nitong pera sa kanya. Ang dami talagang gold digger na babae sa mundong ito.
"Ang sinasabi ko lang ay kung ano ang tama para sa ating dalawa. Iyang batang 'yan, malaking problema ang dadalhin sa 'kin. Kaya dapat lang na mawala! Di ba sinabi ko na uminom ka ng gamot? Tingnan mo ang nangyari. Ayaw mong ipal*gl*g ang bata, 'di magdusa ka! Panindigan mo pero huwag kang umasa na pananagutan ko ang anak mo! Katulad ka rin nilang mukhang pera, kaya isasangkapan mo ang bata para pakasalan kita. Nang may parte ka na sa lahat ng yaman ko!"
Rumagasa ang luha ni Wendy sa mata. Ang sakit marinig ang mga salitang pangungutya sa kanya. Kailan pa naging problema ang isang bata?
"Sana kung gusto ko ang pera mo. Matagal na akong nagnakaw sa 'yo. Sam, hindi mo ba talaga ako mahal? Akala ko ang mga ginagawa natin dahil sa mahal mo ako."
Nagtatagis ang bagang ni Sam na sinagi ang plato niya. Bumagsak iyon sa tiles na sahig at nagkapiraso-piraso.
Mariing napapikit si Wendy ng kanyang mata sa malakas na ingay na nilikha niyon.
"Hindi kita minahal, Wendy. Mahal ko ang asawa ko, kaya 'wag kang mangarap na mamahalin kita. At isaksak mo ito sa kukute mo, puwede kang tumira rito sa bahay ko. Kayo ng anak mo, pero lahat ay pagtatrabahuhan mo. Lahat ng magagastos ko sa anak mo. Babayaran mo ng mahal sa akin. Naiintindihan mo ba?"
Panay ang agos ng luha ni Wendy. Hindi niya alam kung tama ba na magpaalila siya sa isang d*m*nyong katulad ni Sam. Magiging impyerno ang buhay niya kapag hinayaan niya ang lalaki na maltratuhin siya. Pero hindi niya kayang malayo sa lalaki. Malayo man ang agwat ng edad nila at parang ama na niya ito ay mayroon siyang nararamdaman na isang hindi maipaliwanag na pagtingin dito.
Hindi niya habol ang pera nito at lalong wala siyang balak na sirain ang buhay ni Sam. Tunay na mahal niya ito at patutunayan niya iyon.
Bawal man ang kaniyang pagmamahal para kay Sam. Wala siyang pakialam. Anuman ang ibato ng iba sa kanya na panghuhusga, ang importante ay kasama niya si Sam sa buhay niya.
'Di siya aalis, mananatili siya sa bahay. May pag asa pa naman na magbago ito. Maari kung sakaling makita nito ang kanilang anak. At kung mananatili siya hindi lamang sa sarap, maging sa hirap.