[ANG KATOTOHANAN]
MADILIM na ang paligid nang makarating ako sa Bicol. Alam kong magugulat at magtataka ang aking mga magulang sa biglaan kong pag-uwi, lalo na't ni isang gamit ay wala akong dala at tanging nasa mga katawan ko lamang ang aking bitbit.
Bumuntong hininga ako at sandaling tumitig muna sa aming bahay. Hindi ko alam kung paano ko magagawang humarap sa aking mga magulang na hindi makikita o mababakas man lang ng mga ito ang sakit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito.
Inayos ko ang aking sarili at nagdesisyon na ring pumasok sa loob, ngunit sandali akong natigilan sa tangkang pagpasok sa maliit naming gate nang makita ko sa gilid ng aming bahay ang kotse ni Tita Loy. Agad ko iyong nakilala dahil iyon din ang sasakyang ginamit ng mga ito nang unang beses na pumunta ito ri
