พราวในแสงเพลิง

ตอนที่ 10 เลือดบริสุทธิ์ NC 25+

"ไม่! ปล่อยนะ" แม้จะเอ่ยปากขัดขืนทว่าร่างกายกลับกำลังร่ำร้อง ร่างบางโอบกอดรอบคอของเพลิงไว้อย่างลืมตัว ชายหนุ่มยกสะโพกคนตัวเล็กที่คร่อมแก่นกายกำยำของเขาขึ้นเล็กน้อย มือหนาชักรูดแก่นกายของตนก่อนจะจับมันถูไถขึ้นลงกับกลีบดอกไม้บอบบางที่เป็นของเขา เพลิงหัวใจเต้นแรงผิดปกติด้วยความตื่นเต้น เขากำลังภาคภูมิใจที่ได้เป็นคนแรกของพราวตะวัน

"อ๊า เจ็บ! ปล่อยนะ!" กำปั้นเล็กทุบลงบนแผงอกกำยำของเพลิงเมื่อถูกเขาเบียดแทรกแท่งเนื้อที่แข็งราวแท่งหินเข้าไปในร่างกายของเธอจนลึกจนสุดปลายด้าม หญิงสาวรู้สึกปวดร้าวราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆมันเจ็บปวดไปทั้งเนื้อทั้งตัวจนแทบหมดเรี่ยวแรงจึงซบลงบนแผงอกแกร่งกำยำของชายหนุ่ม

"อ่าส์ อย่าเกร็ง จะทำเบาๆ" เพลิงกระซิบข้างหูคนตัวเล็กในอ้อมแขนและค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกเชื่องช้า เขาสัมผัสได้ถึงของเหลวที่ไหลออกมาจากร่องแคบที่ตนกำลังรุกล้ำ เลือดบริสุทธิ์ของเด็กสาววัยขบเผาะยังคงไหลซึมออกมาจนเขารู้สึกได้

"อืม...เจ็บ" ความรู้สึกที่ปวดร้าวทำให้พราวตะวันไม่ได้รู้สึกชื่นชอบการมีเซ็กส์กับชายหนุ่มที่เธอแทบไม่รู้จักเขาเสียด้วยซ้ำ หญิงสาวกำลังคิดว่ามันเป็นความอัปยศที่สุดในชีวิตของเธอ

"อ่าส์ มันฟิตเกินไป" เพลิงครางออกมาเบาๆใขณะที่เขาหยัดกายลุกขึ้นโดยที่สองกายยังคงประสานกันเป็นหนึ่ง เรียวขาสวยพันรอบเอวของเขาไว้เพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะปล่อยเธอออกจากกอ้อมแขน

ร่างบางถูกวางลงเตียงนอนนุ่มอย่างทะนุถนอมในขณะที่คนตัวโตเริ่มหยัดสะโพกสอบจริงจังและหนักหน่วงขึ้น พราวตะวันเคลิบเคลิ้มไปกับรสรักของเขาเมื่อความเจ็บปวดในตอนแรกๆเริ่มจางหายไปบ้างเล็กน้อย

มือเรียวถูกชายหนุ่มกดลงกับที่นอนทั้งสองข้างในขณะที่ริมฝีปากหยัดตะโบมดูดยอดบัวตูมอมชมพูที่แสนเย้ายวน พราวตะวันไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำว่าความรู้สึกของตนตอนนี้เป็นเช่นไร เธอรู้เพียงว่ามันเจ็บปวดบ้างและสับสนเป็นอย่างมาก ร่างกายอันบอบบางตอนนี้หมดเรี่ยวแรงไร้สติและเสียวกระสันเป็นบางจังหวะ

ความเจ้าเสน่ห์และความรู้สึกวาบหวามที่เพลิงกำลังรู้สึกมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนไม่ว่าจะมีเซ็กส์กับใครก็ตาม หากไม่รวมตรีรัตน์อดีตภรรยาของเขาแล้วเพลิงก็ไม่เคยมีเซ็กส์กับใครโดยไม่ใช้ถุงยางอนามัย แต่พราวตะวันเป็นเด็กสาวบริสุทธิ์ที่ชายหนุ่มอยากลิ้มลองแบบธรรมชาติทว่าตอนนี้เธอกลับทำให้เขามีความสุขเกินกว่าที่เขาคาดหวังไว้ ผิวนุ่มนวลผุดผ่องถูกเพลิงพรมจูบไปทั่วไม่รู้เบื่อ ความน่ารักทำให้เขาอยากเก็บเธอไว้ใกล้ตัวตลอดเวลา เรียวปากบางนั้นช่างหวานหอมและอ่อนโยนน่าทะนุถนอม ความบริสุทธิ์ที่เพลิงกำลังรุกล้ำทำให้เขาอยากหลั่งเสียให้ได้ทว่ากลับต้องใช้ความอดทนอดกลั้นเป็นอย่างสูงเพราะต้องการเพลิดเพลินกับเธอให้ได้นานที่สุด

"อืมมม...อ่าส์" เด็กสาวครางไม่ประสาทว่าเขากลับหลงใหลเป็นที่สุด เพลิงหยัดสะโพกหนักหน่วงขึ้นเพราะเสียงครางของเธอปลุกอารมณ์ของเขาให้พุ่งจนเลยขีดความอดทน ชายหนุ่มเกร็งจนเกือบหลั่งจึงดึงแก่นกายของตนเองออกมาและปลดปล่อยน้ำคาวรักสีขุ่นที่ปะปนเลือดพรหมจรรย์ของเด็กสาวออกมาด้วยบนหน้าท้องแบบราบของพราวตะวัน

"โอวส์ ซี๊ดดดด อ่าส์" เขาเกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำคาวรักออกมาเป็นจำนวนมากกว่าปกติเพราะอดกลั้นมานานแรมเดือน

พราวตะวันหายใจหอบเพราะความเหน็ดเหนื่อยและเบือนหน้าหนีเขาด้วยความเขินอาย ความรู้สึกของเธอเวลามองเขาทำไมถึงเปลี่ยนไปราวกับไม่เคยมีเรื่องเกลียดชังเขามาก่อนเช่นนี้

ในขณะที่เพลิงเองก็เช่นกัน เขาไม่เคยสนใจใยดีผู้หญิงคนไหนแม้แต่กอดหรือหอมหลังจากเสร็จกิจกรรมบนเตียง แต่สำหรับพราวตะวันแล้วเธอเปรียบเสมือนคลื่นแม่เหล็กที่เอาแต่ดึงดูดเขาเข้าหาแม้ว่าจะนอนอยู่เฉยๆก็ตาม

ชายหนุ่มเดินเข้าไปหยิบผ้าชุบน้ำจากห้องน้ำและกระดาษชำระมาเพื่อทำความสะอาดน้ำคาวรักของตนที่กระจัดกระจายตามหน้าท้องแบนราบจนขึ้นมาถึงเต้านมอวบอิ่ม เขาจับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันก่อนจะก้มลงไปสำรวจกลีบเนื้อบอบบางที่ถูกเขารุกล้ำไปเมื่อครู่

"จะทำอะไรคะ!" พราวตะวันสะดุ้งเมื่อถูกมือหนาวางมือลงตรงจุดซ่อนเร้นของเธอเบาๆด้วยความเขินอาย

"ก็แค่จะดูให้ว่าบวมแดงหรือเปล่า" เขาบอกเธอก่อนจะก้มลงไปหากลีบเนื้อบอบบางและจุมพิตมันด้วยความอ่อนโยนจนพราวตะวันทำตัวไม่ถูก เขาจูบมันอยู่เนิ่นนานกว่าจะยอมเงยหน้าขึ้นมาหาเธอ

'นี่เราตกเป็นเมียเขาจริงๆแล้วหรอเนี่ย' หญิงสาวคิดในใจด้วยความรู้สึกสับสน

"พอใจคุณแล้วสินะ ต่อไปนี้ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก!" พราวตะวันพลิกกายไปอีกด้านเพื่อหลบสายตาของเขาและยังดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงไว้อีกด้วย

"ถามจริงๆเถอะว่าไม่รู้จริงๆหรือว่าแกล้งไม่รู้กันแน่" คนตัวโตทิ้งตัวลงนอนข้างๆเธอและดึงผ้าห่มออก เขาคร่อมร่างบางเปลือยเปล่าไว้และเชยคางมนให้หันกลับมาหาตน เพลิงบดจูบเรียวปากบางอย่างดูดดื่มอีกครั้ง

"อืม..." เขาถอนจูบออกมาหลังจากที่ดื่มด่ำจนพอใจ

"หมายความว่ายังไง!" เธอถามพลางเบือนหน้าหลบสายตาเขา

"ผัวเมียก็ต้องเอากันทุกวันสิ ห้ามบอกให้ผมเลิกยุ่งกับพราวอีกเด็ดขาดไม่งั้นจะถูกลงโทษ เข้าใจหรือเปล่า?" เพลิงบอก

"ไม่ใช่ผัวเมีย! อย่ามายกการกระทำที่พราวไม่ได้ยินยอมมาเป็นข้ออ้างแบบนี้นะคะ" เธอเถียงเขา

"ว้าว แบบเมื่อกี้ไม่ได้เรียกว่ายินยอมหรอกหรอครางซะขนาดนั้น!" เพลิงเริ่มหงุดหงิดที่ต้องเถียงเรื่องนี้กับเธอ

"ก็คุณทำขนาดนั้นจะไม่ให้ครางได้ยังไงคะ!" เธอขึ้นเสียงกลบความเขินอายเพราะถูกเขาล้อเลียน

"ไม่รู้แหละ ต่อไปนี้พราวเป็นเมียของเพลิงแล้ว ห้ามขัดคำสั่งผัวเด็ดขาด!" เพลิงพูดจบก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มและโอบกอดร่างบางให้พลิกขึ้นมานอนบนตัวเขาอย่างง่ายดาย ต้นขาเรียวของพราวตะวันสัมผัสแนบชิดกับแก่นกายของชายหนุ่มอย่างช่วยไม่ได้