ขณะที่ลลิษายังนอนเล่นในคอนโดส่วนตัวหลังจากกินข้าว แสงแดดสาดผ่านม่านบาง ครามนั่งอยู่หน้าจอแท็บเล็ตของตัวเอง โดยมีอุปกรณ์เสริมเชื่อมกับระบบเครือข่ายของกล้องวงจรปิดภายในคฤหาสน์
นิ้วของเขาพิมพ์รหัสอย่างเงียบเชียบ
ไฟเขียวปรากฏบนจอครามเจาะเข้าระบบย่อยได้เรียบร้อย
แต่สิ่งที่เขากำลังทำ...ไม่ใช่แค่เข้าไปดูภาพกล้อง
เขากำลังดักรหัสผ่านที่ภาคย์ใช้ในการแฮ็กกล้อง
“ไม่ฉลาดเลยนะ...ใช้ช่องเดิมซ้ำ”
เขาพึมพำเบา ๆ สายตาคมวาบ
“รอให้เข้ามาอีกครั้ง...แล้วจะล็อกรหัสซ้อนให้แน่นกว่าเดิม”
ด้านคุณท่าน หลังจากเฝ้าสังเกตพฤติกรรมของภาคย์มาหลายวัน
เช้าวันนี้ เขาก็เรียกพ่อบ้านเข้ามาอีกครั้ง
“พ่อบ้าน...”
“หาเด็กสวนมาเพิ่มอีกคนสิ”
“เงียบ ไม่พูดมาก ไม่ถามซอกแซก และต้องไว้ใจได้”
พ่อบ้านไม่ถามให้มากความ เพียงแต่พยักหน้ารับคำสั่ง
“แล้วภาคย์ล่ะครับ?”
คุณท่านยกน้ำชาขึ้นจิบ สีหน้าเรียบนิ่ง
“ปล่อยให้ทำหน้าที่ของเขาไ
