Winter (Seasons of Love Series#2)

Chapter 2

OPPOSITE

I supposed to go home before my morning class but seeing Darius walking in the hallway with his two cousins, Elias and the other one who's familiar to me too, bigla akong natigilan lalo na nang maalala ko ang binalita sakin ni Rain kanina. Patakbo ko siyang hinabol, syempre para asarin sa katangahan niya.

"Holy s**t!" Sambit niya, halatang nagulat sa biglaan kong pag-akbay. Kaunti lang naman ang agwat ng height ko sa kanya kaya hindi ako nahirapan na idagan ang kamay ko sa kanyang balikat kahit naglalakad na kami. Or maybe dahil din sa heels kong suot na mas pinataas ang height ko.

"You startled me."

"I heard, you did taste your own medicine?"

"Wow! Ang bilis ng radar ah. Anong internet connection mo? Pasagap naman." He teased back. Natawa ako.

"Asshole! Blocking witch's way is not a right way to get her attention." I uttered, going back to our main topic. "She hates it."

"What did you just say? Witch who?"

Umirap ako kasabay ng paghiwalay sa kanya. Kinailangan ko pang maglakad patalikod para lang harapin siya at ipakita ang ekspresyon ko. I crossed my arms and shook my head as if I'm truly disappointed at him.

"Alam mo, Darius, ang gwapo mo sana e pero bungol ka."

Humagalpak siya ng tawa. Like what I said is really a funny joke. Pero hindi naman dahil salubong ang kilay ng dalawa niyang pinsan. Si Elias naman at Marky, patagong ngumingiti. Akala ata hindi ko napapansin ang panay na pagsulyap nila sakin.

"Did you really stay in Australia or it's just all lies? Ang dami mo kasing alam na salita na galing dito."

"Fluent ako sa limang lenggwaheng alam ko. It was a necessity of being Arguelles. But anyway, I'm talking about Minari. I'm sure, you won't ask me why I call her that way because it's obvious by just looking at her face." Sabay balik sa dating kong puwesto na nasa tabi niya. Saka ko lang din napansin na binabagtas namin ang daan patungong cafeteria.

"Whoa! Don't call her that way. She's far from being a witch. Umm...maybe in attitude but overall, she's gorgeous."

Ngumiwi ako. "Oh my gad! Your eyes need to fix too. Gorgeous? Saan banda? Kahit nga tulog 'yon, mukha pa rin siyang mangangagat."

"Well, I love the one who bites." Darius smiled meaningfully.

"Then we're different because..I like the snobbish type." Pagkatapos pinasadahan ko ng tingin si Achilles habang ngumingiti ng matamis.

Kapag nalaman 'to ni Rain, siguradong malalagot ako sa kanya. Baka katapusan na ng pagiging magkapatid namin lalo na't mahal na mahal niya ang lalaking 'to.

Iba’t iba ang ekspresyon ng apat kong kasama nang nagpalipat-lipat ang tingin nila sakin at kay Achilles. Si Achilles naman ay bahagya akong tinaasan ng kanang kilay at saka sarkastikong ngumiti. He also stared at me with coldness and annoyance shadowed his pair of hooded eyes.

"Tarantado!" Pisil sakin ni Darius habang nangingiting umiiling. Panandalian lamang ang pagpansin ko sa kanya dahil kasabayan niyang magsalita ang kanyang pinsan at mas iyon ang nakakuha ng atensyon ko.

"You’re not my type."

I seductively smiled at Aki. "I can act as conservative and modest woman if you want."

"Hey! Don’t teach us to skew two fish. We’re not capable to do it." Ngiwi ni Darius na ikinairap ko.

"Oh come on, Darius! It drew in your face how many times you skewed. Don’t act clean. Hell fits you most." Then I tapped his shoulder without getting interrupt from walking. Darius chuckled while slowly shaking his head. He also seems amused like Elias and Marky or can’t believe? And I don’t know what for. Ang tanging alam ko lang ay pinagbiyak na bunga itong si Achilles at si Aris. Consistent kasi ang pagiging pareho ng reaction nila. Buti na lang talaga parehong gwapo kaya hindi nakakainis kapag nagsusuplado.

"Winter!"

Sabay kaming natigilan lahat nang may tumawag sa pangalan ko. Nilingon ko agad kung saan nanggaling ang boses at nadatnan si Melvin na pajog akong pinuntahan. Tuluyan ko siyang hinarap at inantay ang kanyang paglapit habang nakaekis ang aking braso.

"Why?"

Sinulyapan niya muna ang mga kasamahan ko bago pumirmi ang kanyang mata sakin.

"Do you want to join us on Friday? Nightclubs."

"Sure. Why not?"

His forehead puckered. "Are you serious?"

Natawa ako pagkuwa’y pinalo ang dibdib niya. "Aren’t I?"

Hindi siya nagsalita. Tinitignan niya lang ako na para bang binabasa niya ang nasa isip ko. Bakas rin sa kanyang ekspresyon ang kawalang-paniwala.

"Just tell me where and what time. I already give my number to you right?"

He nodded. I take it as a cue to move and before I turned my back away from him, I waved my hand.

"Bye!"

Pagkatapos ay tinulak ko si Darius para yayain na umalis at ituloy ang pagpunta sa cafeteria. Ang apat naman ay nasa unahan na namin kaya kinailangan pa nila kaming hintayin ni Darius para magkasabay-sabay kami sa paglalakad.

"Long time friend?"

"No. I just met him yesterday."

Darius immediately looked at me with surprise reaction. "Whoa! I don’t know that you trust people easily. That’s dangerous!"

"Why? He seems nice!" I shrugged then took a glance at Aris and Achilles. Kanina ko pa kasi ramdam ang panititig nila sakin. Matamang umiwas ng tingin si Aki samantalang si Aris ay suplado akong kinurapan. He even uttered a disappointed sigh and shook his head slowly before dodging my eyes.

"You’re not even sure." Darius hissed. "Kung ako sayo hindi ako pupunta. Mga lalaki ngayon, delikado na."

"Wala na bang mas delikado pa sa inyo?" Taas kilay kong tanong na ginantihan ng ngisi ni Darius pagkatapos ay inunahan niya ko sa pintuan ng cafeteria. Sasamaan ko na sana siya ng tingin kung hindi ko lang narealize agad na pagbubuksan niya ko ng pintuan. Nauwi tuloy sa isang matamis na ngiti ang lahat. At ang loko, tinukso pa ko nang makita na naflattered ako sa ginawa niya.

"Akala ko isang subject lang ang papasukan mo ngayon."

Tumungo ako kay Darius habang dahan-dahang pinapasadahan ng tingin ang mga pagkaing nasa hapag. There’s chicken inasal, sisig, kare-kare for main course, two side dishes and appetizer.

"I think, I will choose to workout everyday than missing these foods."

"Akala ko ba naturally born sexy ka na? Ba’t may pagworkout?" Tanong ni Elias, tonong nanunukso. Kasabay ng pagtalim ng titig ko sa kanya, kumuha ako sa bawat pagkain na nakahain sa mesa.

"When did I ever say it? I can’t remember anything."

A small smile formed in his lips and the way he stared at me, he knew that I’m just pretending. Pero hindi naman siya nagsalita. Sa halip, ang pagkain ang pinagtuonan niya ng pansin.

"Tss! I’m not Szcharina. We’re twins but life is fond of her." Sabay pasada ko sa aking buhok at mabilis itong inikot hanggang sa maging bun. Pagkaraan ng ilang sandali, dumako ang tingin ko kay Aki. "She even had a handsome ex-boyfriend."

At saka dinampot ang kutsara at tinidor para simulan ng lantakan ang pagkain sa plato. Ni hindi na inatubili pang pansinin ang bahagyang pagbaling sakin ng mga kasama at ang naguguluhan nitong mga ekspresyon.

"You shouldn’t say something like that carelessly, Winter." Rain sighed after I protected her from prick fucker’s girlfriend. Umismid ako saka pasimangot na nag-iwas ng tingin sa kanya. Hindi makapaniwala na ako pa itong lumabas na mali sa kabila ng pagtatanggol ko sa kanya. And as if I’m lying. Eh totoo naman ang sinabi ko kanina.

"I just defended you. What’s wrong with that?"

"You can defend me without attacking people with their personal life."

Hindi ko na nabilang kung ilang beses akong bumuntong hininga sa isang oras lang na magkasama kami ng kapatid ko sa iisang kwarto. I can’t get mad at her either. I know that she speaks only the right. Ako lang naman itong nagpupumilit na tama ang ginawa ko kahit alam kong mali naman talaga.

But it pisses me to see her getting trampled on by some bitches. It reminded of our years in primary school. ‘Yung tipong siya na itong nasaktan, siya pa itong magsosorry. Hindi ko tuloy maiwasang mag-isip na hindi siya nagbago. ‘Na siya pa rin ang kapatid ko na nasobrahan sa kabaitan o katangahan ata ang tawag sa ibang sirkumstansya. I mean, this world isn’t a flower field. She should know who deserve to be forgiven and to be destroyed.

"Alright! I get it." Pagpaparaya ko saka tamad na sumalampak sa kama. Inilingan niya na lamang ako pagkatapos ay nagsimulang kumilos at naglakad patungo sa study table niya. May dala rin siyang baso ng kape kaya alam kung aabutin siya ng madaling araw.

"Hindi ka ba napapagod sa pag-aasikaso n’yan?"

"I was but who I’m going to rely these if I decided to stop?"

"Summer. She’s also taking a business management. Give her some." I suggested that she barely ignored. She just continuously do what she needs to do. I protruded my lips as my eyes remained on her back. I waited her to say something. And even if she did, I can't able to hear it anymore because I already fell into complete sleep.

"Winter!"

My eyes lingered around the moment I heard my name. It took a while before I finally found where the voice came from. Kumaway sakin si Melvin at sinenyasan ako na lumapit. Ginawa ko naman habang matamang pinapasadahan ng tingin ang mga kasama niya. Kapwa hindi pamilyar sakin ang mga ito. I expect it somehow since most of them came from engineering department. It quite far from CAFA. Kaya hindi ko masisisi si Darius kung namisinterpret niya na matagal na kaming magkaibigang dalawa ni Melvin. Although he shouldn’t be surpised. I was naturally friendly in the first place.

"You really came." Bati ni Melvin pagkarating ko. Nagsitayuan din ang mga kasama niya para batiin ako at magpakilala.

"I told you. I never ditched parties." I winked that made him chuckled.

"Then I’ll make sure that you won’t regret being here."

"Let’s see." I smiled then barely sit on the couch. Before my eyes landed on the center table, his friends motioned their glass at me while plastering a smile. Kasabay ng pagtungo ko, ang pagganti ko sa kanila ng matamis na ngiti. Pagkatapos dahan-dahan kong pinasadahan ng tingin ang center table. Puro bote ng Chivas Regal ang nakalapag dito at dalawa na ang bukas at walang laman.

The next two hours was filled with c******g glass and laughter. I’m not yet drunk despite the three bottles I consumed. I’m still aware about what’s happening around. Kahit ang pagtanggap ko ng dare ni Ella na halikan si Melvin ay alam kong matatandaan ko kinabukasan.

"Come with me."

Melvin leaned his lips into my ear for whisper. I paused from taking a sip with my drinks to glance at him. He meaningfully smiled then started to move and stand up. Inantay ko pang makalayo siya ng bahagya bago ko tuluyang nilapag ang hawak na baso at sumunod.

Hindi ko alam kung ilang minuto akong naglakad at nakasunod lamang sa kanya. I know though if saan kami papunta at kung ano ang gusto niyang mangyari. And it’s not a big deal to me. After all, we’re here to have fun.

As we arrived in the third floor of the bar, he immediately pinned me against the wall and crushed his lips into mine. I can’t help but smirked when I felt his aggression from the way he kissed me to the way his hands invaded the back of my head and my hips.

Hmm…seems that he wants more? Should I grant him? He’s not that bad. I’m bit heated too.

So I gave him an access on my mouth as my arms surrounded his nape. It urges him to go farther. His hand started to creep, slowly and sensually, until it reached the zipper of my dress. Kasabay ng pagbaba niya nito ay s’yang pagbaba ng kanyang halik sa aking leeg.

I almost felt how my dress loosened up and will fall anytime on the floor when someone opened the door. Ito ang dahilan kung bakit natigilan kami sa kalagitnaan ng pag-iinit.

Iritado ko iyong binalingan at mas nairita pa ko nang makita kung sino ang istorbo. Wearing his usual poker face, Aris is there standing while the doorknob is on his grip. He gazed at us with hawkish eyes before it totally directed on me. Hindi ko maiwasang umismid nang masaksihan ang panunudyo sa paraan ng pagtingin niya sakin. Kahit ang pagtaas ng labi niya ay nakita ko pa bago niya tuluyang sinarado ang pinto.

The incident just took a moment but its effect reached my nerves. I gritted my teeth as I stared at plain door as if he was still there. That pick fucker! How dare him to mock me?! At ano ang ginagawa niya rito? To all places, ba’t dito pa ang pinili niya? At….

Mabilis kong pinasadahan ang sarili at si Melvin na mukhang may balak pa rin tumuloy sa kabila ng pang-iistorbo samin.

Bakit nakita niya pa kami sa ganitong posisyon? Myghad! Baka gantihan niya ko sa ginawa ko sa kanya noong nakaraang araw. No! I won’t let it happen to me!

"Where are you going?"

Hindi na ko nag-atubili pang lingunin si Melvin pagkatapos ko siyang itulak at makawala sa pagkakayapos niya. Dire-diretso lang ako sa paglalakad palabas habang sinasarado ang zipper ng dress ko. Hindi ko na naabutan at natanaw si Aris pero may pakiramdam akong hindi pa siya nakakalayo kaya naman binilisan ko ang paglalakad.

At hindi nga ako nagkamali. Nakita ko agad siya nung pababa na ko ng hagdanan. Good thing, mukhang hindi niya alam na sumunod ako since direkta lang ang tingin niya sa harapan. Mabagal din ang paglakad niya kaya nagawa ko siyang maabutan. Naoverextend nga lang ang pagtakbo ko na s’yang dahilan para mabunggo ako sa likod niya o kasalanan niya dahil bigla siyang nagpreno sa paglalakad?

"Ouch!" Ungol ko habang sapo-sapo ang noo. Hindi ko nga lang nadamdam masyado ang pagkabunggo nang masulyapan ang pagharap niya sa akin mula sa peripheral vision ko.

"What are you doing?" He asked as he crossed his arms. Napahinto ako at napababa ng kamay pagkuwa’y sinalubong ang titig niya.

"I should be the one who’s asking you like that." I fired back and crossed my arms as well. "What are you doing? Why are you here?"

"Stop asking questions that have an obvious answer. As if I came here to study," he replied in sarcastic manner. My lips parted in disbelief.

Fuck this asshole! Hinahamon niya talaga ako!

"I’m asking why you are here of all places? Can you give me a break at least? Because seriously, I’m sick of your rough attitude."

"I never asked you to understand me. And I have the freedom to choose where I want to go. I don’t think I’m obliged to consider what other might feel before going to same place with them."

And now, he’s playing smart on me? What the hell!

"How about you consider to learning how to knock on the door? I understand that it’s your habit to open something widely but be gentle and considerate. You might open the door that wasn’t supposed to be open."

"Seeing how you act now, seems that I ruined your night with someone you just met. I’m sorry for disturbing your one night stand session but I don’t feel sorry at all. It’s your choice to continue somehow."

One night stand? Bigla akong nabingi sa sinabi niya.

"What?!"

Pareho niyang binaba ang dalawang braso niya mula sa pagkakaekis pero ang kanyang kanang kamay ay diretso sa bulsa ng wind breaker niya. Nananatili rin nanunuya ang kanyang titig. But there’s annoyance and coldness that shadowed his pair of downturned eyes.

"You should go back there instead of picking a fight with me." He lazily suggested. "You know, I don’t have a time in nonsense things."

And he’s about to turned his back when someone bumped at me. It made me lose my balance which caused me to fall. Fortunately, Aris is too fast in catching me so I end up in his chest.

O dibdib pa ba ang tawag dito? s**t lang! Naiirita ako sa kanya pero ang hot niya. I even felt the hardness of his abdomen against mine. I wonder if ilang pack ng abs ‘to?

"6? 8?" Usisa ko sa kanya pagkatingala ko. Salubong ang kilay niya nung sinulyapan niya ko. Halatang walang ideya sa pinagsasabi ko. "Ito." Irap ko sabay hampas ng aking kamay sa tiyan niya. He seems surprised but I don’t think it’s because of the way I hit his stomach. Eh mahina lang naman ‘yon. Siguro ung tanong?

“You’re really unbelievable!” Naiiling niyang singhap pagkuwa’y lumayo sakin ng bahagya. I raised my lips in smug manner and after a moment, I found myself staring at him.

He's wearing an army green windbreaker that covered his white v-neck shirt inside. I can't help but bit my lower lip upon noticing that he's not wearing any jewelries nor watches. Ni butas sa tainga ay wala siya. He looked simple yet his charisma is overflowing. Kita naman iyon sa mga babae sa paligid na halos mabali ang leeg kakalingon samin.

I instantly looked away when his stares found mine. Umayos din ako sa pagkakatayo para lang isalba ang sarili ko sa kahihiyan. Kahit alam kong nahuli niya kong nakatingin sa kanya, pinanatili ko pa rin ang natural kong postura.

But seriously? What am I thinking? I should insult him. Hindi ung ganitong pinupuri ko pa siya. Nababaliw na ata ako o...baka aftermath ng pag-inom ng tatlong bote ng alak? Sana lang ay nasa pagpipilian ang rason kung bakit ako nagkakaganito.

I uttered a deep sigh in frustration as I decided to leave and go back to Melvin. Kaso nakakailang hakbang pa lang ako simula nung tinalikuran ko siya ay muli na naman akong napahinto. Not that he said something, it's because I sense that he did leave too.

At hindi nga ako nagkamali. Nadatnan ko siyang prenteng naglalakad sa pagbaling ko. Papunta sa kabaliktaran ng direksyong tatahakin ko.

• • • • • •