ฟ้าสีเทาครึ้มปกคลุมทั่วท้องฟ้า.. อีกไม่นานช่วงเวลากลางคืนจะเข้ามาเยือนบนภูแล้ว..
อุณหภูมิลดลงอย่างเห็นได้ชัด.. ไอร้อนในปากลอยฟุ้งไปบนอากาศ
เสื้อกันหนาวสีครามปกคลุมร่างกายให้อบอุ่น ผ้าพันคอสีแดงถูกคล้องเอาไว้บนคลอ
บาร์บีคิวและอาหารต่างต่างถูกตั้งวงล้อมโดยผู้คน
หากแต่ว่ายังไม่มีใครเริ่มลงมือทานอาหารตรงหน้า..
เหตุเพราะชายคนหนึ่งยังไม่กลับมา..
ใจของของผมเริ่มสั่นเทา.. หากเกิดอันตรายกับเขาคนนั้น ผมจะทำอย่างไร..
ความกลัวเริ่มก่อตัวบนจิตใจ..
ผมคิดว่าผมควรออกไปตามหาเขา..
ความสั่นเทาบนร่างกายเพิ่มระดับความรุนแรงมากขึ้น ผมกำลังลังเลกับการตัดสินใจที่ไม่ค่อยเด็ดขาดในครั้งนี้..
มันจะดูเป็นการอวดดีเกินไปไหม.. เพราะว่าที่แฟนของเขาก็นั่งอยู่ตรงนี้ทั้งคน
แต่ว่าผมยังคงเป็นน้องชายของเขา.. มันอาจดูไม่แปลกมากไปหรอกมั้ง.. ผมคิด
แต่การกระทำสำคัญกว่าความคิด.. ร่างกายผมบอกว่าต้องไปตามหาเขา
มั
