Mihra’dan
Ben bu aile üyelerini ezberleme işini hiç duymadım. O okullarda sınıftan çok müdür odasında vakit geçirince insanın kaçırdığı dersler oluyor ister istemez. Ay, ben bir de babamdan kurtulma hevesine evlenirim demiştim. Şimdi adam gelmiş, “kıyılacak nikah” diyor. Kızım Mihra, Nina sana hep demez mi, “Konuştuğunun önünü arkasını düşün azıcık” diye. Aklıma gelen dilime vuruyor.
Adamın dur durağı yok. Limon suratlı, gördükçe midem ekşidi. Hayvan gibi böğürüp duruyor bir de.
“Kimin maşası olarak geldin? Annemden ne istiyorsun, Gürcü kızı?”
“Kimsenin maşası değilim, sadece babamdan ve o evden kaçan bir Türk kızıyım.”
“Sen onu benim çay bardağıma anlat, düzenbaz. Babamın adı ne?”
“Mikail Ekinci.”
“Yalan. Sacit Ekinci.”
“O benim dedem.”
“Çıkart kimliğini.” dedi. Aha, sıçtık. Ben
