Lampr`os Kingdom

Chapter 7

MAAGA akong nagising ngayon and it’s already 3:00 a.m in the morning at syempre napag-usapan naman namin toh ni Lionel na 5 ng madaling araw kami aalis pero sadyang excited ako ngayon, wanna know why?? Aba cheekret HAHAHA.

Agad akong bumangon at naligo. Ewan, good mood ng inyong brad at napapakanta at sayaw pa sa banyo haha. Nang matapos ako ay namili ako ng damit sa walk-in closet ko kese syempre nakapag-impake na ako kagabi before matulog. Isinuot ko yung Dragon Print Elastic Waist Sweatpants ko at yun ang napag-usapan namin kagabi ni Brad eh, kesyo twinnie kami at para sa aming triplets yun. Tsaka yung akin red kay Lionel ay blue while green kay syempre you know haha. Nagsuot naman ako ng White Drop Shoulder Oversized Crop Top at agad kong pinatuyo ang buhok ko gamit ang blower.

As far as I checked the time, it’s already 4:12 a.m pa naman kaya makakapag handa pa ako. Kumain ako nung rice tsaka itlog for breakfast shems hindi na ako lumabas may small kitchen naman ako dito sa room. Matapos nun ay syang pagsuot ko naman ng sneakers na white ko syempre lagi dapat ready. Dala ko din ang gitara ko but lahat yun ay nasa isang relo which is not ordinary nandun din clothes ko hehe.

“Anniversary nadin sa wakas!!” napasigaw na lamang ako upang matanggal ang konting kaba na meron ako. Well basta planado ni Lionel dapat ka nang kabahan haha.

Iniwan ko ang maskara ko at hindi ako mag-susuot nun for now. Yep!! I’d think about it for soooo long last night dahil well I just promised lang naman kay Kuya Jiro at Lionel na sa second anniversary namin wala akong maskara but this 2nd anniversary lang haha and they just agreed atleast daw nakakahinga ako, oh diba?? Loko loko.

Tinitigan ko pa muna saglit ang sarili ko sa salamin hanggang sa makuntento ako, first time kong lalabas ng walang maskara sa buong life ko!! Except syempre sa pinanganak ako diba?? But syempre kesenung ipinanganak nga ako ay pinatungan na daw ako agad ng Maskara sa mukha for some purposes na di ko alam. Napatingin ako sa phone ko at halos kumabog ang puso ko sa kaba.

4:59 a.m na shems paktay ako!!

So, yun while I am running ay napag-usapan kasi namin kahapon na maghihintayan sa gate kahit si HM na maghahatid samin palabas ng gate and yep, si Arganna naman not sure pa pala kung makakasama kese gising na daw ang reyna na matagal na palang sleeping beauty ganern but for now not sure sya kese sabi daw ng dad nya kagabi is saglit lang daw nagising ang mader lily kaya ayun tulog uli.

Wag nadin magtaka pero gumagaan nadin ang pakiramdam ko kay Arganna di naman sya ganun kasungit for me, minsan but yeah nakikitawa sya or nakikisabat sometimes. Nakita ko pa si Lola na nandun at kumpleto na sila kulang nalang ako huhu paktay talaga. Nang makalapit na ako ay syang pagtabi ko kay Brad at naapahawak pa ako sa braso nito na hingal na hingal.

“Sorry sorry, nalate ata ako…” saad ko ng maka-adjust na ang hingal ko. Eksakto ang pag-angat ng tingin ko ay nagtataka silang nakatingin sakin kaya napatingin ako kay Lola na nagtataka ding nakatingin sakin. Lah, nue meron sa kanila.

“Buti nakadating kapa, kala ko late ka nanaman eh…” saad ni Lionel na kinatingin ko dito at ngiting ngiti naman itong nakatingin sakin.

“Brad naman!! Hindi pwedeng late noh… Arat na!!” saad ko dito ngunit hinarangan naman ako nung girls na kinataka ko.

“Wait wait lang… We didn’t know na nag-imbita pa ang kapatid kong si Lionel…”

“Ha?? Hatdog… Tabi na dyan at ala-singko na mga brad!! Lola!!” saad ko tsaka ako humarap kay Lola ng nakangiti na kinagulat nito.

“Una na po kami!! Malayo pa po ang sementeryo at syempre… May pasalubong ka samin!! Wait me back, Tanda!! Lezgoooo, mga brad.” Saad ko sa kanila na kinatango ni Lola at lumapit naman sakin si Lionel.

“She is Jeesu Leynie without her mask so don’t be like that to her at mas lalo syang maiilang… Now, where do we need to start??” saad nito na kinatunganga naman nila at mas lalong akong nagtataka, hindi ba ganun kahalatang ako toh?? Or naninibago ata sila.

“Jeesu?? Brad??” saad nung boys na kinatango ko at napatingin ako kay Arganna ng makita ko ito, sasama pala sya.

“Buti makakasama ka, Arganna!! This would be fun!!” saad ko na kinangiti nito at tinanguhan ako.

“Let’s start this fun day with a fun walk through the bayans here… Shall we??” saad ni Lionel sa pagpuputol ng pagtingin nila sakin na kina-agree naman nila ngunit naiilang ako sa mga tingin ni Val kaya’t hindi ko nalang pinansin.

Sa paglalakad namin may kinukwento pa si Lionel about sa pano sya natakas ng gento kaaga haha ang nagawa ko lang ay tumwa eh nakakaloka ang kwento nya na kahit ang boys at girl ay natawa ni si Val na cold ay natawa dito. Pulos kabalastugan naman kase haha. Ng marating namin ang parahan ng karwahe ay may nakaagaw ng pansin namin doon.

“Tay Nikoy!!” sabay na sigaw namin ni Lionel na kinatingin nito samin na nanliit pa ang mata ngunit agad itong bumaba doon at lumapit sa amin, kilala nya din ako pag walang maskara well ng buong csaupo naman but it’s a secret kaso si Kuya minsan nakikita nya akong walang maskara siguro ay kabisado nadin nya yun.

“Chichu!! Leo!! Happy 2nd Anniversary!!” saad nito samin at yumakap pa. Isa pa yun, alam ng tatlong bayan ang tungkol smaing triplets at ang 2nd anniversary namin ngayon kaya wala ng kataka-taka.

“Salamat, tay!! 2nd natoh at sa wakas.” Saad ko na kinatawa namin tatlo doon.

“Ah oo nga pala, tay nikoy… May mga kasama po pala kami, Ang co-royalties ko… While guys, sya si Tay Nikoy… Makikisakay sana kami, tay kung pwede??” saad ni Lionel matapos magbatian nila Chin at Tay nikoy na kinaaya nya samin.

Nang makasakay kami ay kasya naman haha buti nalang jusme. “Pano nila nalaman na ano nyong dalawa, anniversary??” sabay sabay na tanong nila Rana at Zlyda samin na kinangiti ko dito.

“Sagutin mo yan, Lionel… Tay nikoy, alam nyo na po kung saan tayo…” saad ko na kinatango naman ni Tay at umandar na kami.

In-explain naman ni Lionel ang tungkol doon at sya din ang sumagot sa mga tanong nila doon. “Grabe, brad… Ang ganda mo!!” saad ni Kye na kinaagaw ng pansin namin doon. Napatingin naman sila sakin at pilit akong ngumiti.

“WaaahhH!! Ang ganda mo nga, sis!!” saad ni Lily at Chin sakin na kinatawa ko na lamang dito.

“Bakit ka pa nagmamaskara if beauty naman pala??” saad ni Arganna na nakaagaw ng pansin naamin doon. Napatingin din sila sakin ng nagtatanong na alinlangan kong nginitian.

“Maybe because of some sort na malalim ang dahilan.” Napatingin kami kay Val ng magsalita ito. Nakatingin ito sakin na animo’y bawat sulok ng mukha ko ay kabisado nya.

“Yeah, since I was born ay nilagyan na ako ng aking ina ng maskara and I really don’t know why?? Kung para saan?? Bakit kilangan kong gamitin yun?? But for the sake of the memory ko sa parents namin ni Kuya Jeycee ay nagsusuot ako nito. Lupet mo dun ah, Lovery!!” saad ko na kinataas ko nang kamay ko para sana sa apir na kinataka nya.

Nagtataka nyang itinaas ang kamay nya na kinaapir ko naman dito at kinatawa namin ni Lionel, ignoranteng Lovery haha. Kahit ang iba ay natawa nalang din sa inakto ni Lovery. “Ang ganda mo talaga pag natawa, Jeesu!!” sabay na saad ni kye at Larry bigla n kinatawa nila eh ako napangisi na lamang doon.

“Brad… Ano ba naman kayo mga brad?? Ako padin toh!!” saad ko na mas kinatawa nila doon, well I know na mayabang ang dating but it’s me ganun ako eh haha.

“Andito na tayo…” napatigil kami ng magsalita na si Tay Nikoy. Napatingin ako kay Lionel na bahagyang natigilan din doon na animo’y kabado tulad ko.

Ewan pero iba ang epekto parang hirap pa ako na tumapat doon sa grave nya. Natatakot akong sabay kaming mag-breakdown ni Lionel. Takot sa lahat ng bagay na mapaatras nalang ako o di kaya hindi matuloy toh at sayang or mapaluhod nalang ako at umiyak hindi ko din alam. “Jeesu?? Leo??” napabaling kami kay Tay Nikoy.

“Let’s see if kaya natin?? O kaya nga ba natin??” tanong ni Lionel na kinatingin namin sa isa’t isa na animo’y nakikiramdam.

“Ano?? Hindi ba kayo baba?? We’re here sa… Cemetery?? Bumaba nga kayo!!” nagulat kami sa sigaw ni Arganna at nakababa na pala sila. Bumaba na din kami doon at nagpaalam nadin si Tay Nikoy kaya’t naiwan kami dito. Napatingin kami sa nasa harapan namin, nandito na nga kami sa cemetery.

Pumasok kami doon at binati pa kami nung guwardiya. Sa pagpasok namin ay tahimik kami na kasing tahimik ng lugar natoh. “Bakit nga pala tayo nasa sementeryo?? I thought may dadaanan tayo??” saad ni Zlyder samin habang naglalakad kami.

“Don’t tell us na dito tayo pupunta?? This looks creepy…” saad naman ni Arganna na kinangiti ko na lamang sa kanila doon.

“May dadaanan lang tayo, don’t worry… Saglit lang tayo dito noh… Ayan yung hallway kaya let’s go??” napatingin sakin si Lionel ng mapatigil ako.

“This is it?? Let’s see if tataklbo tayo palayo or we will continue our journey though.”

Dumaan kami dyan at kita namin ang iba’t ibang nakalibang. “Is this really a cemetery?? Ang ganda nang loob!!” saad ni Rulstin na kinatawa nalang namin.

“It’s beautiful!! This is our first time here though ayaw kasi nila Mom na papuntahin kami dito sa caupo because of some sort of reason.” Saad naman ni Chin na kinatango tango naman nila dfoon.

“May bibisitahin siguro tayong mahalaga sa inyo…” napahinto ako este kaming dalawa ni Lionel hindi dahil sa sinabi ni Larry kundi sa nasa malapit na kami sa puntod nya. Para akong nabalutan ng takot at kaba doon ni kinilabutan na ako nung pagpasok kaya’t kaba at takot na lamang. Nakaramdam agad ako ng nagbabadyang lungkot sa aura ko.

Naramdaman ko nalang sa sarili ko na humakbang ako ng isa paatras ngunit napayuko din sa ayaw kong makita nila ang lugmok at lungkot sakin. It is our second time na bumisita dito, nung nilibing sya ay hindi kami pinayagan ni Lola dahil baka araw-arawin namin but ngayon lang din after a half of year. Sunod sunod na paglunok ang nagawa ko doon. “Ano pang hinihintay nyo?? Hello??” napaangat ako ng tingin kay Arganna ng basagin nito ang katahimikan namin. Pilit akong ngumiti dito at bumuntong hininga.

“You can’t do it?? Or you still can’t accept it??” naagaw ng pansin namin si Lovery ni nagulat pa ako na nasa tabi ko na ito. Para akong sinaksak sa puso sa sinabi nya, natamaan ata ako. Kaya ko nung malayo pero nung nandito nag-aalinlangan na ako. Sa mga mata nito nakakita ako ng emosyon, ngayon ko lang nakita ang mata nyang magkaroon ng emosyon ngunit iba ngayon.

Naputol ang titig ko dito ng marinig ko nang umiiyak si Leo, nauna na sila doon at pilit na pinakakalma nila si Leo doon sa tapat ng puntod habang kami ay naiwan na pala dito. Para akong nanghina sa nakita ko. “Andaming what if’s na tumatakbo sa isip ko, Lovery… Nangingibabaw yung takot k-”

“Nandito lang ako… Kaming mga kaibigan mo… Aalalay kami sayo tulad ng pag-alalay nila kay Leo.” Napatingin muli ako kay Lovery ng hawakan nito ang kamay ko at bahagyang pinisi pisi pa. Tumango tango na lamang ako at nagsimula na akong maglalakd papalapit doon. Makikita sa mga babae na naiiyak nadin sa nakikita nila kay Leo while ang boys ay napaawang na lamang.

“K-kuya Jiro… A-andito na k-kami… Balik ka n-na.” rinig kong saad ni Leo na nakaluhod na at umiiyak doon. Para akong mas nanghina doon ngunit pinatatag ko ang loob ko at bahagyang napabitaw ako kay Lovery.

Sa paglapit ko doon sa grave nya at nakita ko agad ang nakasulat doon na kinapikit ko na lamang. Lumakas ang iyak ni Leo sa pandinig ko, naririnig ko ang iyak ko nung araw na yun, bumabalik sakin ang mga sinabi nya kahit na hirap na hirap na sya. Nag flashback sa utak ko kung paano nya kami protektahan ni Leo nung araw na yun kapalit ng buhay nya. Eksaktong pagmulat ng mata ko ay syang tumapak agad sa nakasulat sa grave nya.

Jiro Larius L`orane

November 22, 19** - August 30, 20**

“Mahal ko kayo, triplets…”

Ramdam ko ang pagbagsak ng luha ko doon at ang paglungkot ng sistema ko. “K-kuya Jiro…” hindi ko na napigilan pang mapahagulgol doon. Napayuko na lamang ako at tinatakpan ang mukha ko. Eto ang kinakatakot ko eh, hirap padin akong i-Let go sya. Ang hirap padin sa sistema ko eh.

“Jeesu… T-tahan na… T-tahan na b-bunso… Shhhhh…” naramdaman ko na lamang ang yakap ni Leo na hindi ko matugunan sa pag-iyak ko, gusto kong tumigil pero sadyang taksil ang luha ko.

Nang maka-adjust na ako ay pinunasan ko ang luha ko tsaka ako bumitaw sa yakap nito. Humarap ako sa grave nito at naupo ako sa harap nito. Ramdam ko din ang pag-upo ng iba na kinahuli pa ng upo sa tabi ko ni Leo. Sa kabila ko naman ay si Lovery, ngayon ko lang napansin eh. Nanatili ang katahimikan samin na kinatingin ko kay Leo na nakatingin din sakin na animo’y perehas kami palang naghihintay na magsalita ang isa’t isa.

“Awkward…” sabay na saad namin na kinatawa na lamang naming lahat, awkward naman kasi talaga.

“K-kuya Jiro… alam kong naririnig mo toh at nakikita mo kami… Paniguradong pinagtatawanan mo na ako, umiiyak na naman ako eh.” Saad ko na kinatahimik muli nila ngunit tanging nakatingin ako sa pangalan nito na nakaukit sa grave nya.

“Kuya Jiro, ang aga namin noh?? Syempre may okasyon ngayon… Happy 2nd… Anniversary sating tatlo… Two years of friendship nating tatlo… Sisimulan ko na, Kuya ah syempre ang bunso kese natin di alam ang sasabihin haha.” Saad ni Leo na kinasimangot ko na lamang dito at tuwang tuwa naman ito.

“Siguro ngayon ko na sabihin lahat hayyysss… Bakit kasi kung kailan naman ang saya natin tsaka nangyari toh?? I was a lonely man, cold person dati. Sobrang ikli din lagi ng tugon ko sa lahat kahit sa kapatid ko at sa parents ko but often my parents called me a good boy dahil everything that they said ay sinusunod ko… Until I got interested sa laging pagkakawala ni Ate Lovely ng a year nadin… I decided na sundan sya but ended up sa bayan ng Caupo… I’ve heard some details about sa Caupo na puro basagulero or yung mga mahihinang tao at masasama pa ngunit hindi pumapanig sa Dark Kingdom… But hindi eh… Nang makapasok ako sa Caupo, yung mga nasa isip ko at nalalaman ko nagbago… Biglang dumating yung darkenians kaya’t tumulong ako sa pakikipaglaban…” napatigil ito at napabuntong hininga pa habang ako at ang mga kasama namin ay tahimik na nakikinig.

“Habang nakikipaglaban ay tumulong ang isang lalaki… Ikaw yun, Kuya Jiro… Bawat galaw mo ay nakakahanga nun ngunit mas kinaagaw ng pansin ko na tatlo na tayo… Tatlo tayong napaligiran ng 20 darkenians nun… Isang babae, I got interested to the both of you while we are in the fight… Who are you?? Pano nyo nagagawa yun?? Ni parang magkasing galing lang tayo don. Nagulat ako ng muntikan akong masaksak ngunit sinangga yun nung babae. Nang makita kong handa ka ng saksakin din nun ay sinangga ko yun hanggang sa maplibutan uli tayo… Ewan ko pero parang sinasabihan ako ng loob loob ko na protektahan mo sila, parang ang lapit na ng damdamin ko sa kanilang dalawa na ang pagprotekta namin sa isa’t isa ay tumitibay… And honestly, it’s the first time that I feel relieve, happy, and joy within me.”

To be continueeeeeeddd…