bc

เมียนายเปลว

book_age18+
1.1K
FOLLOW
8.1K
READ
possessive
sex
fated
arrogant
brave
sweet
bxg
lighthearted
city
office/work place
like
intro-logo
Blurb

เมลานีชอกช้ำจากอดีตสามีที่นอกใจจนตายกับชู้รัก

เหลือไร่ดาราจักรเป็นสินสมรส

เธอจึงมาเพื่อขายไร่ แต่ต้องเผชิญหน้ากับนายเปลวหัวหน้าคนงาน ที่ต้องการรักษาไว้

เมื่อโอกาสมาถึงทำให้ต้องจับพลัดจับผลู ได้เสียเป็นผัวเมีย

เขาจึงต้องรักษาทั้งไร่และเธอ

เพื่อจะได้ให้เมลานีเป็น...เมียนายเปลว ตลอดไป

chap-preview
Free preview
บทนำ
“ฉันอยากทำผมสีนี้ค่ะ” นิ้วขาวจัดเรียวยาวชี้ไปที่สมุดตัวอย่างสีผมที่พนักงานนำมาให้ “ทำเล็บ ทำสปาตัวด้วย” เธอสั่งรัว ๆ ค้านกับชุดดำและใต้ตาที่บวมช้ำ “จะออกงานเหรอคะคุณพี่” ช่างถามเสียงนอบน้อม แลไปที่กระเป๋าถือ ราคาน่าจะหกหลัก “สามีฉันเพิ่งตาย อยากทำอะไรฉลองชีวิตโสดหน่อย” เมลานีมองผู้หญิงในกระจก สวยแต่โศก การแต่งตัวจืดชืดเป็นน้ำเปล่า จนสามีนอกใจ ชู้รักของเขาถึงขนาดส่งคลิปมีเซ็กซ์มายั่ว กระทั่งกรรมตามทัน ทั้งสองเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตคาที่ไปเมื่อหลายวันก่อน “ถ้าอย่างนั้นหนูขอเสนอคอร์สนี้ค่ะ” พนักงานรีบกุลีกุจอให้อีกคนไปเอาโบรชัวร์มา “คอร์สสาวสองพันปี ลูกค้าที่ทำคอร์สนี้ออกไป รับประกันว่าได้ผู้เก้าสิบเก้าจุดเก้าเปอร์เซ็นต์ค่ะ” กระดาษพิมพ์รายละเอียดสีสวยยื่นมาต่อหน้าหญิงสาว “ไม่เอาแล้วค่ะ เข็ดแล้วกับผู้ชาย” สามีนอกใจมาแล้วหลายครั้ง แต่ครั้งนี้หนักสุด และเขาได้รับบทลงโทษไปแล้ว เรื่องอะไรเธอจะหาเหามาใส่หัวอีกเล่า “ไว้ซื้อกินดีกว่า” ถ้าเป็นเพื่อนสาวต้องบอกแบบนี้แน่ “จะซื้อกินหรืออยู่เป็นโสดเราต้องเริดค่ะ เป็นผู้หญิงอย่าหยุดสวย จริงไหมคะคุณพี่” เธอยิ้มเป็นครั้งแรกในรอบหลายสัปดาห์ ใบหน้างามในกระจกดูสว่างไสวขึ้น ต่อไปชีวิตจะกลับมาเป็นของเธอ ไม่ต้องคอยตอบคำถามอดีตสามี เธอจะเป็นคนใหม่ ที่ทั้งเปรี้ยวและไฉไลกว่าเดิม   หลังออกจากร้านในสภาพผมสีน้ำตาลสวย เล็บเจียนมนเคลือบสีแดง ผิวเด้งฟูชุ่มฉ่ำ เธอถึงเดินไปเข้าร้านเสื้อผ้า เลือกได้หลายชุดอยู่เหมือนกัน ระหว่างรอให้พนักงานคิดเงิน หยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นฆ่าเวลา แต่เธอต้องขมวดคิ้ว เมื่อเห็นสายไม่ได้รับจากเกรียงศักดิ์ ทนายความส่วนตัว พอโทรกลับไปหา เขาเล่าเรื่องที่ให้ขายไร่ดาราจักรนั้นมีปัญหา [“คนงานประท้วง ไม่ยอมรับเงินชดเชย พวกผมเอาประกาศไปติดก็ตามฉีกทิ้งหมด”] ไร่ดาราจักรคือสินสมรสระหว่างเธอและสามี เงินที่โดยมากจะเป็นของเมลานีเสียมากกว่า เพราะพื้นที่ทุกตารางนิ้วเป็นฮาเร็มหย่อม ๆ ส่วนตัวของนพจักร ที่เธอไม่อยากย่างกรายไปใกล้ และไม่คิดจะเข้าไป [“เขาอยากคุยกับคุณขิงก่อนครับ”] [“ฉันไม่มีอะไรจะคุย เพราะฉันจะขาย”] จะเก็บไว้ให้ทิ่มแทงใจทำไม ในเมื่อเจ้าของก็ตายไปแล้ว แม้จะรู้ว่านพจักรรักไร่นี้มากแค่ไหน ก็ไม่สน เพราะเธอจะเอาคืนให้เขากระอักโดยขายมันไปเสีย แล้วจุดธูปฝากคำเยาะเย้ยไปถึงเขาในยมโลก อดแปลกใจไม่ได้ ที่ตัวเองมีความคิดร้ายกาจแบบนี้ แต่คิดอีกทีคนที่เป็นต้นเหตุทุกอย่างคือสามีจอมเจ้าชู้ตัวดีนั่นต่างหาก [“ผมว่าทำตามที่คนงานเสนอเถอะครับ ไปเจรจาเสียหน่อย ผมจะให้เบอร์หัวหน้าคนงานไว้นะครับ เผื่อคุณอยากคุยกับเขา เขาชื่อนายเปลว”] ทนายส่งเบอร์มาในข้อความ [“ให้เขาเป็นตัวกลางในการเจรจาจะดีกว่าคนนอกอย่างพวกผม”] [“ถ้าใครเรื่องมากนักก็ให้ตำรวจจัดการไม่ได้เหรอคะ”] แค่ขายไร่ ไม่ได้ใจจืดใจดำทิ้งพวกเขาไปเลยเสียหน่อย ยังจะให้เงินชดเชยตามกฎหมายกำหนดอีกด้วย [“ผมกลัวว่าจะยิ่งเป็นการจลาจล เผาไร่ เหมือนเคสที่เผาโรงงานตอนโดนเลิกจ้างน่ะสิครับ”] เธอขนลุกชัน รู้สึกสยดสยอง เพราะเคยผ่านตาข่าวประเภทนี้มาบ้าง [“แล้วคุณเกรียงศักดิ์จะให้ฉันทำยังไง”] [“ลองคุยกับนายเปลวก่อนครับ ตามเบอร์ที่ให้ แล้วค่อยคิดกันอีกทีว่าจะเอายังไง”] ทนายแนะ เธอกัดริมฝีปาก ขัดใจแต่ต้องทำ กดไปเบอร์ที่เขาให้มา [“ครับ”] ปลายสายเป็นผู้ชายเสียงห้าว [“นายเปลวใช่ไหม ฉันเมลานี เรียกว่าขิงก็ได้ เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณนพ”] เธอย้ำ เขาเงียบไป [“จะคุยเรื่องขายไร่”] [“คุณมาคุยกับคนงานเองดีกว่า พวกเขาอยากได้ยินชัด ๆ จากปากคุณ ถึงอนาคตพวกเขา”] [“ทำไมล่ะ นายเป็นหัวหน้าคนงานนี่ ก็คุยไปสิ ใครจะเรียกร้องอะไรเพิ่มเติมให้ส่งผ่านทนายมา”] [“งั้นดูนี่”] เปลวส่งคลิปที่คนงานตะโกนไล่ทนาย รุมฉีกประกาศที่บอกว่าจะขายไร่ ให้ติดต่อรับเงินที่ฝ่ายบุคคล เมื่อดูแล้วก็ได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น [“ถ้าสถานการณ์เป็นอย่างนี้ ผมกลัวไร่จะโดนเผาก่อนจะได้ขาย”] เธอคิดว่านั่นเป็นคำขู่ [“ใครจะทำอย่างนั้น บ้านเมืองมีกฎหมาย ใครทำอะไรผิดก็ต้องส่งตำรวจ”] ปลายสายหัวเราะ ขำในความด้อยประสบการณ์ทางโลกของสาวชาวกรุง [“ที่นี่ตำรวจมีแค่หลักสิบ กับคนงานหลักร้อย คิดดูสิครับว่าใครจะจัดการใครกันแน่”] นายเปลวคนนี่นิสัยแย่จริง ไม่กลัวเกรง ไม่เคารพเธอ แถมยังขู่เอา ๆ [“คนงานต้องการคุยกับคุณก่อน อีกอย่างคุณควรมาเห็นไร่ที่จะขายสักนิด”] เธอไม่อยากไปเห็นรังรักของอดีตสามีให้ช้ำใจหรอก [“มาแค่วันสองวันก็พอครับ คนงานอยากได้ยินเรื่องการขายไร่จากปากคุณ”] เสียงห้าวอ่อนลง ขณะในหัวเมลานีคิดระแวงไปสารพัด [“ไปถึงแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าฉันปลอดภัย ไม่โดนคนงานฆ่าหมกไร่”] [“ผมรับรอง จะให้คนดูแลคุณทุกฝีก้าว มาเถอะครับ”] เหมือนคำเชิญชวนเข้าถ้าเสืออย่างไรอย่างนั้น เมลานีชั่งใจอยู่นาน หากไม่ไป การขายไร่คงไม่สำเร็จ แต่ก็ไม่อยากเฉียดไปรังรักอดีตสามี เอาเถิด...เธอจะยอมเจ็บครั้งสุดท้ายแล้วกัน [“ฉันจะไปไร่ดาราจักร วันพุธนี้ แล้วจะโทรบอกนายอีกที”] จะปิดฉากชีวิตคู่ ระหว่างเธอกับนพจักรให้สมบูรณ์เสียที

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

เล่ห์รักนายหัว

read
3.9K
bc

สวาทรักใต้เพลิงแค้น

read
5.6K
bc

เมื่อฉันแอบรักซุปตาร์นายเอกซีรีส์วาย

read
10.9K
bc

สะใภ้ขัดดอก

read
32.2K
bc

Relazione เจ้าหัวใจสายใยรัก

read
2.2K
bc

ลุ้นรักสลับใจ

read
1K
bc

หวงรักเมียเด็ก

read
1K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook