Imbes na pandidiri at negatibong komento ang aking mapakinggan ay ang kanyang mainit na yakap ang siyang ipinagkaloob sa akin. Hindi ko alam kung bakit na naman ako napapaluha nang niyakap niya ako. Ang yakap ni Mama ang aking natamasa at hindi sa isang ’di kilalang tao. “Salamat, Mama Geraldine at hindi mo po ako iniwan.”
Unti-unti siyang kumiwalas mula sa aming pagkakayakap at muling pinahiran ang aking mga luha. “Ano ba ang nangyari sa mga magulang mo at napunta ka sa kamay ng iyong Tiyo at Tiya, Euri?”
Imbes na sagutin ko ang kanyang katanungan ay tanging pag-iyak lamang ang aking naging tugon. Sumikip ang aking dibdib habang inaalala ang lahat ng mga masasalimuot na kaganapang nangyari sa aking mga magulang at ng aking mga nakabubunsong kapatid.
“P-Pasensya na po. Hindi ko po ala
