“Kumusta ang school mo, Euri?” Si Ate Martha kaagad ang sumalubong sa akin nang makauwi ako. Abala siya sa paglilinis ng bahay at saka pagluluto ng aming hapunan ngayon.
“Medyo pagod Ate ngunit ayos na ayos naman ako. Lumalaban pa rin,” nakangiti kong sambulat sa kanya. Inilapag niya naman sa gilid ang walis tambo at dustpan saka naghugas ng kanyang kamay. Tumungo siyang muli sa kanyang pagsasaing ng kanin at ulam.
“Patuloy lang talaga sa pagsisikap Euri at maaabot mo rin ang tuktok ng tagumpay.” Inilagay ko sa upuan ang aking bag at umupo na rin ako sa isa pang upuang malapitan lang sa aking gamit pang-eskwela. “Siya nga pala. Alam kong gutom ka. Andito na ang favourite mong pancakes at kape.”
“Nakakagana naman kapag always ganito, Ate. Nakakawala ng pagod.” Dinampot ko na ang isang
