Hindi maipaliwanag ang kasiyahan na aking nakita sa mukha ngayon ni Yamyam habang kanyang isinusuot ang tsinelas na kanina'y binili namin sa tindahan. Napakaaliwalas ng kanyang mukha at nababakas dito ang kagalakang tanging alam kong hindi mapapantayan ninuman.
Nabigla na lamang ako at hindi makagalaw sa aking mismong kinatatayuan nang maramdaman ko ang kanyang yakap. Hinagod ko ang kanyang likuran nang mahinuha kong umiiyak siya.
“Maraming salamat po, Ate Euri. Natupad ko na po ang pangarap kong magkaroon ng tsinelas sa tulong niyo. Napakabuti niyo po, Ate!” Walang salitang makapagliliwanag kung gaano kagaan ang aking pakiramdam ngayon. Kahit hindi ko siya tunay na kadugo ay kanyang inapula ang kahapisang noo'y aking nararanasan. Pinapalitan niya ng kasayahan ang puso kong lubusang nan
