Pinagsasabunutan ko nang matinding-matindi ang aking sarili. Panay ang aking paghila sa aking nakalugay na buhok. Napakarumi ko na. Nawala na ang aking dignidad bilang isang tao.
Panay yuko lamang ako sa madilim na bodegang ito. Kinakausap ko mag-isa ang aking sarili. Napakabigat ng aking pakiramdam at labis ang aking pandidiri sa aking katauhan.
Paulit-ulit na naglalaro sa aking isipan ang ginawa sa akin ni Tiyo Joaquin. Kinuha niya ang pinakaiingatan ko – ang aking p********e. Hindi ko malubos maisip na sa ganitong paraan ay mawawala ang aking dignidad. Labis ko siyang kinamumuhian sa kanyang ginawa.
"Bakit Mo ako pinabayaan? Masaya ka na ba, ha?! Mali si Papa. Iniiwanan Mo ang 'yong mga anak. Wala kang hiya at kinamumuhian Kita." Hindi ko inalis ang aking pagkatitig sa itaas.
Baki
