02
1779 Words
“ลูกรักป๋า วันนี้พาใครมาด้วยครับ” ดีนที่ยอมผันตัวขึ้นมาดูแลกิจการของลูกพี่ซึ่งเคารพนับถือมาตลอดรีบเบรกตนเองที่กำลังจะรั้งเด็กตรงหน้าเข้ามากอดเอาไว้อย่างเคย เนื่องจากช่วงนี้เรียกได้ว่าแทบจะไม่เจออีกฝ่ายเลย แน่นอนว่าเขาเป็นคนเลี้ยงเสือพี่ใหญ่ของบ้านมาตั้งแต่อ้อนแต่ออกย่อมรักเหมือนลูกเหมือนหลานแท้ ๆ คนหนึ่งอยู่แล้ว
และการที่เด็กหนุ่มซึ่งเพิ่งลงมาจากรถยนต์พร้อมกับใบหน้าที่รู้สึกผิด คนเป็นอาแบบเขาก็อดที่จะนิ่งค้างตามไปด้วยไม่ได้ ก่อนจะต้องชําเลืองไปมองหญิงสาวที่กำลังใช้นัยน์ตาสำรวจบริเวณรอบร้าน ก่อนเธอจะหันมาสบตา แล้วระบายยิ้มพร้อมกับคำตอบที่ทำเอาดีนแทบจะกระอักเลือดออกมาตรงนั้น
“เมียค่ะ หนูเป็นเมียพี่เขา”
“วะ...ว่ายังไงนะครับ”
“ป๋า ช่วยเสือด้วยยย” เสือที่อุทิศตนเป็นลูกของดีนอีกคนปล่อยโฮออกมากลางร้าน ไม่ได้สนใจว่าลูกค้าหรือพนักงานคนอื่น ๆ จะมองว่าเกิดอะไรขึ้น เนื่องจากตั้งแต่อยู่โรงแรมหรูเขาก็ไม่สามารถที่จะสลัดผู้หญิงซึ่งคิดว่าคงจะเป็นรุ่นน้องตัวเองเพียงไม่กี่ปีหลุดได้เลย
ทั้งที่ทำถึงขั้นยอมวิ่งเกียร์หมาให้เร็วกว่าตอนที่โดนรับน้องรีบลงไปหาซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้เธอรับประทานถึงที่แล้ว อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมปล่อยเสือไปง่าย ๆ เข้าใจว่าตนเองนั้นผิดที่ไม่ได้ป้องกัน
แต่ก็เป็นเพราะไม่มีใครคิดจะห้ามใครไม่ใช่หรือ ทุกอย่างมันถึงได้ลงเอยแบบนี้ หรือเพราะตอนนั้นเราไม่มีสติกันด้วย แบบนั้นงานเลี้ยงวันเกิดของรุ่นพี่ในสาขาโคตรจะทำพิษเขาเลย
ยังดีที่ผ่านมาเขาไม่เคยเอาสดกับใคร อีกทั้งยังไปตรวจร่างกายอยู่ตลอด รวมถึงเห็นแบบนี้เสือเองก็ใช่ว่าจะมีเซ็กซ์กับใครมั่วซั่ว แล้วเมื่อคืนมันผิดพลาดที่ตรงไหน แต่ที่แน่ ๆ เลยคือหญิงสาวก็คงจะเป็นคนในกลุ่มที่มาร่วมปาร์ตี้ในครั้งนี้ด้วยเหมือนกัน
หรือเขาโดนยาแล้วพลาดไปกับเธอวะ
“เกิดอะไรขึ้น บอกป๋ามาเร็วพี่เสือ”
“ก็ยัยเด็กนี่มัน...”
“ลูกชายคุณพ่อมีอะไรกับหนูแล้วไม่ป้องกันค่ะ ถ้าไม่คิดจะรับผิดชอบ หนูจะแจ้งความ เพราะหนู—”
“เชี่ย...”
ถึงแม้ว่าเธอจะยังพูดไม่ทันจะได้จบประโยค หากแต่ดีนก็พอจะสามารถเดาได้ไม่ยาก และแข้งขามันก็อ่อนแรงไปเสียหมด
“เฮ้ย เฮียดีน! ไอ้ห่า เฮียดีนแม่งเป็นลม มึงเรียกรถพยาบาลเร็วเข้า”
เด็กในร้านที่ยังมือว่างอยู่รีบวิ่งไปหาโทรศัพท์เพื่อโทรแจ้งเหตุฉุกเฉิน แต่ก็ไม่อาจจะทราบได้ว่าอย่างไรเจ้าของร้านที่ได้รับหน้าที่ดูแลอู่ซ่อมรถอยู่ในตอนนี้ถึงได้เป็นลมล้มพับไปเสียแบบนั้นดื้อ ๆ หลังจากที่ได้พบหน้าคนที่เปรียบเสมือนเป็นลูกชายของตนเองอีกคนกับหญิงสาวแปลกหน้าที่เกาะแขนคุณหนูเสือไม่ยอมปล่อยอยู่เช่นนั้น
“เขาบอกจะรีบมาให้เร็วที่สุดครับ!”
“เอาไงดีครับคุณหนูเสือ”
“ก็บอกว่าให้เรียกเสือเฉย ๆ ไงครับ หลบไปเลยไม่ได้เรื่องสักคน รีบไปหายาดมมาให้ป๋าผมสิครับ” เสือพยายามสลัดหญิงสาวข้างกายออก และจากสถานการณ์เด็กสาวก็ยอมถอยออกมาห่างจากเขาเพียงแค่นิดเดียวเพื่อให้เสือได้พยุงเจ้าของอู่จำเป็นไปพักในห้องรับรองเก่าของลูกค้าที่ตอนนี้เอาไว้ใช้เก็บของแทน
“ยาดมครับน้องเสือ”
“ขอบคุณมากครับ”
“เอ่อ... คุณคนสวยครับ เชิญรอทางนี้ก่อนไหมครับ” ภูเขาหนึ่งในพนักงานที่ค่อนข้างจะชินชากับสถานการณ์ของลูกเจ้าของอู่จริง ๆ เอ่ยปากพูดเพื่อเลี่ยงหญิงสาวที่ตามติดลูกเจ้านายให้ออกไปรอด้านนอกก่อน อย่างน้อยเธอต้องรู้กาลเทศะอยู่บ้าง เนื่องจากห้องรับรองเก่ามันก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก แค่ชายฉกรรจ์สามคนเข้าไปก็เต็มจนนึกกลัวว่าคนที่แกล้งเป็นลมไปเมื่อสักครู่นั้นจะได้เป็นลมเพราะความคับแคบเข้าจริง ๆ
นี่ก็ยังงงอยู่เลยว่าคุณผืนป่ารวยระดับนั้นอย่างไรไม่เลือกที่จะขยายพื้นที่เพื่อรองรับลูกค้าแบบจริงจัง แต่นั่นคงเพราะที่นี่มีเรื่องราวความหลังอย่างที่เฮียดีนเคยเล่าให้พวกเขาที่มาใหม่ฟัง
และใช่ ฟังไม่ผิด เฮียดีนมันไม่ได้เป็นลมไปจริง ๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องตื่นตระหนกขนาดไหนถึงได้เกือบล้มทั้งยืนเพราะคนที่ตนเองยกให้เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนอีกคนพาผู้หญิงมาด้วย
“ก็ได้ค่ะ ขอน้ำแร่ให้เอมิลด้วยนะคะ หนึ่งขวด”
ตายห่า แล้วจะไปหาน้ำแร่จากไหนมาให้หญิงสาวตรงหน้า ทว่าความหวังทั้งหมดก็คงจะอยู่ที่ภูเขาแล้ว เพราะคนในห้องเก็บของนั้นส่งสายตากดดันกันมาอย่างไม่หยุดพัก
“ดะ...ได้ครับ งั้นเชิญคุณ เอ่อ...”
“เอมิลค่ะ เรียนบริหารธุรกิจอินเตอร์ ก่อนหน้าจบจากอเมริกา และเร็ว ๆ นี้คงจะได้เป็นว่าที่ซ้อของที่นี่ค่ะ”
ภูเขานิ่งอึ้ง แทบจะกุมขมับ อ้าปากค้างกับบุคลลที่คุณหนูเสือนั้นพาติดสอยห้อยตามกันมาด้วย อีกทั้งสายตาไม่รักดีก็ดันมองไปเห็นร่องรอยที่ดูเพียงแวบเดียวก็รู้ได้ว่าเธอคงจะผ่านค่ำคืนเร่าร้อนกับลูกชายปลอม ๆ ของเฮียดีนมา
“เรื่องถึงหูคุณผืนป่าเมื่อไหร่ ได้ตายห่ากันหมดนี่แน่นอน”
“พี่ว่าอะไรนะคะ”
“เปล่าครับ เอาน้ำแร่นะครับ งั้นคุณเอมิลโปรดรอสักครู่นะครับผม”
ลูกชายเจ้าของอู่รีบล็อกบานประตูที่เคยใช้ให้เป็นห้องรับรองลูกค้าเก่ามาก่อนด้วยใจระทึก พร้อมกับปาดเหงื่อหลังจากที่สามารถหลุดมาจากหญิงสาวได้ ยังดีที่คนของที่นี่นั้นแค่มองตาก็รู้ใจ เลยสามารถช่วยแยกตัวเธอออกไปรอในห้องใหม่ซึ่งก็ไม่ได้มีขนาดที่ใหญ่มาก แต่ก็คงจะสบายมากกว่าห้องนี้อยู่เป็นไหน ๆ
“คุณหนูเสือ! สรุปยังไงครับ ทำแบบที่เธอว่ามาจริง ๆ เหรอ” ดีนถึงกลับคีพคาแรคเตอร์เป็นพ่ออีกคนให้เสือไม่อยู่ ถึงแม้ว่าจะลุกขึ้นไปเขย่าคอเอาความจริงจากอีกฝ่ายไม่ได้เพราะรู้ว่าหญิงสาวคนนั้นคงจะจ้องพวกเขาอยู่ตลอดก็ตาม อย่างน้อยแค่ได้เปิดเปลือกตาถามเด็กหนุ่มซึ่งนั่งบดบังเขาอยู่ก็ยังดี
“ฟื้นได้แล้วเหรอครับ”
“ก็ถ้าไม่ทำแบบนี้คิดว่าเธอจะยอมเลิกเกาะคุณหนูเมื่อไหร่ล่ะครับ”
“สรุปโกรธจริง ๆ ใช่ไหมครับ ถึงเรียกเสือแบบนี้”
“ใช่ มอไซค์คันนั้นที่เอาของอาไปขับก็จะเรียกคืน”
“โถ ป๋า ไม่เอาแบบนั้นสิครับ” เสือรีบไถลตัวเข้าไปกอดแข้งขาของคนที่นอนอยู่บนโซฟาในตอนที่พนักงานอีกคนเดินออกไปเพื่อรับลูกค้าที่มาใหม่ แน่นอนว่าเสือเลือกที่จะเดินตามรอยบิดาอยู่ในหลาย ๆ เรื่อง ถึงแม้ว่าจะกัดกันอยู่ตลอดก็เถอะ
แต่หนึ่งในสิ่งที่บิดาไม่ยอมยกให้เขาสักทีเห็นจะเป็นรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ที่พ่อเคยใช้มันตั้งแต่สมัยหนุ่ม ๆ ซึ่งถูกจอดเก็บเอาไว้ภายในที่จอดรถติดแอร์ของบ้านเป็นอย่างดี ฉะนั้นรถที่อาดีนให้มาโดยมีความใกล้เคียงของบิดาอยู่บ้างเลยส่งผลให้เขาต้องมากอดขาพ่อคนที่สองอยู่แบบนี้
“งั้นก็พูดมาให้หมดครับว่าที่เธอพูดมันหายความว่ายังไง”
“เสือ...”
ภูเขาที่วิ่งไปฝั่งตรงข้างซึ่งเป็นร้านหรูที่เขามักจะไปสั่งกาแฟมาให้ลูกชายเจ้าของอู่อยู่เป็นประจำหอบแทบจะลิ้นห้อย ในตอนที่กลับมาถึงร้านแล้วเห็นหลังหญิงสาวที่มากับคุณหนูเสืออยู่ไว ๆ นั้นได้ขึ้นรถยนต์ราคาหลายสิบล้านไปราวกับว่าก่อนหน้าไม่ได้เอาแต่ชะเง้อคอมองว่าคุณหนูของเขาจะออกมาจากห้องนั้นตอนไหน นั่นทำเอาน้ำแร่คุณภาพดีในมือคงจะเป็นหมั่นไปเสียแล้ว
“น้องผู้หญิงที่นั่งอยู่ในห้องรับรองเมื่อสักครู่นี้กลับแล้วเหรอวะ”
“น่าจะใช่ครับ ผมเห็นเธอรับโทรศัพท์แล้วเดินออกไปเลย แต่ว่าก็ว่านะพี่”
“อะไร”
“พี่อย่าไปบอกใครเชียวว่าคุณหนูเสือพลาดมีอะไรกับเธอไปแบบไม่ได้ป้องกันอะ เฮียดีนนี่ได้เป็นลมไปจริง ๆ แล้ว จากที่พากันแกล้งโทร เมื่อกี้ได้เรียกรถฉุกเฉินของจริง”
“มึงว่ายังไงนะ!”
พนักงานช่างที่กำลังจะเดินไปหาอะไหล่เปลี่ยนให้ลูกค้าแทบจะชะงักเท้าตามกันเมื่อดันได้ยินบทสนทนาของคนทั้งสองเข้า
“มึงยืนนิ่งอยู่ทำไม ลูกค้าจะเข้ามารับรถเย็นนี้นะเว้ย”
“มึงได้ยินที่พี่ภูเขากับไอ้ทีคุยกันเมื่อกี้ไหม”
“อะไรวะ พี่มึงหยุดเดินผมเลยได้หยุดตามเนี่ย”
“มึงอย่าเอาไปบอกใครนะว่าคุณหนูเสือไม่ได้ป้องกันแล้วทำผู้หญิงที่มาด้วยเมื่อกี้ท้องว่ะ”
“ฉิบหาย...” พนักงานที่เด็กสุดในร้านแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ทว่าก็ก้มหัวให้คนที่เอ่ยกับตนเองเมื่อสักครู่ได้สบายว่าเขาจะไม่เอาไปพูดต่ออย่างแน่นอน ก่อนจะกลับมานั่งทำงานตามเดิม
“มีเรื่องอะไรกัน”
“คุณหนูเสือไปไข่ไว้ แล้วแม่เด็กเธอตามมาทวงความรับผิดชอบครับพี่”
“อ๋อ แบบนี้นี่เอง ก็ว่าอยู่ทำไมวันนี้มันถึงดูวุ่นวายนัก”
“เชี่ย... คุณผืนป่า!”
“เรียกหาหอกอะไร ไปตามตัวไอ้ลูกชายตัวดีนั่นของกูมา ก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจคิดบัญชีกับพวกมึงเรียงตัวยกร้านแทน”
TBC.
สภาพ จากไม่ได้ป้องกันกลายเป็นมีลูกติดมาละ
- Writer
