มธุรสวาทเจ้าสำนัก

บทที่ 18

หลังจากได้อ่านคัมภีร์โบราณแล้ว เซียวหลัน หลี่หยาง และเฉินเหวิน ก็ตระหนักได้ว่าสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้นไม่ใช่แค่เรื่องของพลังอำนาจ แต่เป็นเรื่องของคำทำนายที่ถูกสืบทอดมาหลายชั่วอายุคน และพวกเขาทั้งสามก็คือผู้ที่จะต้องเข้ามามีบทบาทในสงครามนี้

"ในคัมภีร์ไม่ได้ระบุวิธีหยุดยั้งสงครามไว้" เซียวหลันกล่าวด้วยความผิดหวัง "มันมีเพียงแค่คำทำนายเกี่ยวกับผู้ที่จะมาช่วยโลกเท่านั้น"

"แต่เราก็มาถูกทางแล้ว" หลี่หยางปลอบโยน "อย่างน้อยเราก็ได้รู้ว่าพลังที่แท้จริงของพวกเราคืออะไร และเราจะสามารถใช้มันในการต่อสู้กับคนพวกนั้นได้อย่างไร"

"ข้ามีแผน" เฉินเหวินกล่าว "เราจะกลับไปที่วังหลวง"

เซียวหลันและหลี่หยางมองหน้ากันด้วยความไม่เชื่อ “อะไรนะ!?" เซียวหลันถาม "ท่านจะให้เรากลับไปที่นั่นได้อย่างไร ในเมื่อที่นั่นเป็นกับดัก"

"ใช่... มันเป็นกับดัก" เฉินเหวินตอบ "แต่ตอนนี้... เราก็สามารถใช้มันให้เป็นประโยชน์ได้เช่นกัน" เขามองไปยังแผนที่บนผนังถ้ำ "ในแผนที่นี้... มีสถานที่ลับอีกแห่งหนึ่งที่ข้าไม่เคยบอกพวกเจ้า นั่นคือที่ที่พ่อของข้าใช้เก็บของสำคัญทั้งหมด และข้าเชื่อว่าในนั้น... ต้องมีบางสิ่งที่จะช่วยเราได้"

"แล้ว... เราจะเข้าไปในที่แห่งนั้นได้อย่างไร" หลี่หยางถาม "ในเมื่อที่นั่นเป็นที่ที่อันตรายที่สุดในวังหลวง"

"เราจะใช้ประโยชน์จากความต้องการของพวกมัน" เฉินเหวินตอบ "พวกมันต้องการให้เรากลับไปที่นั่นเพื่อที่จะใช้พวกเราเป็นหุ่นเชิด และเราก็จะใช้จังหวะนี้... ทำลายพวกมันทั้งหมด”

“…”

“แต่พวกเราต้องทำเหมือนกับว่าอยู่กันคนละฝั่ง ไม่ใช่พันธมิตรกัน” เฉินเหวินอธิบายเพิ่มเติม เพราะหากต้องการตบตากลุ่มคนที่แฝงตัวอยู่ในวังหลวง พวกเขาจำเป็นจะต้องแสดงละครให้ศัตรูตายใจว่าพวกเขาไม่ใช่พวกเดียวกัน

แผนการของเฉินเหวินดูบ้าบิ่นและเสี่ยงอันตรายนัก แต่เซียวหลันและหลี่หยางก็รู้ดีว่านี่อาจจะเป็นโอกาสเดียวที่พวกเขาจะสามารถเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งได้ พวกเขาทั้งสามคนจึงเริ่มวางแผนการอย่างละเอียด เพื่อที่จะใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีในการต่อสู้ครั้งนี้

หลายวันต่อมา... ข่าวการกลับมาของเซียวหลันและหลี่หยางก็แพร่สะพัดไปทั่วเมืองหลวง พวกเขาไม่ได้กลับมาในฐานะนักโทษ แต่กลับมาในฐานะวีรบุรุษที่ช่วยกำจัดกลุ่มคนร้ายในชุดคลุมสีดำไปได้สำเร็จ

"ท่านมาทำอะไรที่นี่" เฉินเหวินถามเมื่อเห็นเซียวหลันและหลี่หยางปรากฏตัวขึ้นที่วังหลวง

ตามแผน...

"เรามาเพื่อ... ขอให้ท่านช่วยเรา" เซียวหลันตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น "เราต้องการความช่วยเหลือจากท่านในการต่อสู้กับคนพวกนั้น"

เฉินเหวินยิ้มเล็กน้อย "แล้วข้าจะช่วยพวกเจ้าได้อย่างไร"

"เราต้องการให้ท่านพาเราไปยังสถานที่ลับของท่าน" เซียวหลันตอบ "เราเชื่อว่าในนั้น... มีบางสิ่งที่จะช่วยเราได้"

เฉินเหวินเงียบไปครู่หนึ่ง เขามองเซียวหลันและหลี่หยางด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างจำยอม "ได้... แต่หากพวกเจ้าโกหกข้า... ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้ตาย!"

เซียวหลันและหลี่หยางรู้ดีว่าพวกเขากำลังเล่นเกมที่อันตรายที่สุดในชีวิต แต่พวกเขาก็ไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว พวกเขามั่นใจว่าพวกเขาจะร่วมมือกับเฉินเหวินและสามารถเอาชนะอีกฝ่ายเพื่อทำลายแผนการที่ชั่วร้ายของพวกนั้นได้ในที่สุด