เมื่อเคธี่ไม่มีรองเท้าแก้ว

บทที่ 7 พระจันทร์และของหายาก (2/2)

“คนไหนล่ะ ที่อยากให้ฉันทำนายดวง” เฟย์ในร่างเทพพยากรณ์เดินเข้ามาในบ้าน เธออยู่ในชุดกระโปรงยาวสีขาว คลุมหัวด้วยผ้าสีขาวเช่นกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เคธี่เห็นเฟย์ใช้ขาเดิน

“คุณพ่อของฉันเองค่ะ” เคธี่ผายมือไปทางสตีฟ เฟย์มองเคธี่และยิ้มให้ เธอสนุกกับการรับบทเทพพยากรณ์เพื่อช่วยเคธี่ไม่น้อย

“ถ้าดูดวงของคุณพ่อเสร็จแล้ว ท่านช่วยดูให้ฉันด้วยได้ไหมคะ” สเตซี่ที่กำลังยืนรับแขกด้วยถามเสียงแจ๋ว

“ฉันขอด้วยคนค่ะ” แม้เดอร์ซี่จะเห็นว่าการโพล่งออกมาจะเป็นเรื่องเสียมารยาท แต่เธอเองก็อยากดูดวงเช่นกัน

“ได้สิ” เฟย์ยิ้มให้สองสาว จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปหาสตีฟ สตีฟแสดงสีหน้าไม่ค่อยไว้ใจเฟย์อย่างชัดเจน แม้เข้าจะไม่ได้พูดอะไรออกมา

“ดวงตก” เฟย์เดินไปรอบตัวสตีฟ “อาจจะถึงฆาต”

“ท่านรู้ใช่ไหมว่าฉันมีเส้นสายในวัง ถ้าท่านยังพูดจาหลอกลวงอีกล่ะก็ ท่านโดนทางวังหลวงจับตัวไปลงโทษแน่ๆ” สตีฟไม่พอใจ

“หึหึ ท่านก็เพิ่งติดคอด้วยแอปเปิลมาไม่ใช่เหรอ”

“เรื่องนี้ใครๆ เขาก็รู้กัน และนั่นมันเป็นอุบัติเหตุ” สตีฟพูด เคธี่แอบเหลือบตาไปมองลิซซี่ ซึ่งเธอกำลังแสร้งมองไปทางอื่น

“งั้นถ้าฉันพูดเรื่องฟ้าผ่าใส่ท่าน ท่านก็คงคิดว่าเคธี่เป็นคนบอกฉันสินะ”

“คือ ลูก…” เคธี่จะช่วยเฟย์อธิบาย เพราะคิดว่าเฟย์เอาสตีฟไม่อยู่ แต่เฟย์ยกมือขึ้นมาห้าม

“ท่านเคยวางแผนทำลายความรักของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มาตกหลุมรักเอลลี่ ภรรยาของท่าน” เฟย์พูดต่อไป และทำให้สตีฟตาโต “ท่านหาเรื่องส่งเขาไปที่อื่น และจัดการเรื่องแต่งงานกับภรรยาให้เสร็จสิ้นก่อนที่เขาจะกลับมา”

“ท่านรู้ได้ยังไง” สตีฟตกใจยิ่งกว่าตอนที่เขาเกือบถูกฟ้าผ่า

“นั่นสิ ฉันจะรู้ได้อย่างไร เพราะความรักครั้งนี้ ก็มีแค่ท่านกับชายที่ทำรองเท้าขายคนนั้นที่รู้”

“ท่านเป็นใครกัน” สตีฟถามเสียงเข้ม

“ฉันก็เป็นแค่คนที่อ่านอดีต ปัจจุบัน และอนาคตได้ ทีนี้พร้อมจะให้ฉันอ่านอนาคตให้หรือยัง”

แม้สตีฟจะมีสีหน้าไม่พอใจ แต่เขาก็พยักหน้า เคธี่อดทึ่งไม่ได้ ที่เฟย์สามารถเอาสตีฟอยู่ เธอคิดว่าหลังจบจากงานนี้ เธอต้องถามเกี่ยวกับชายที่ทำรองเท้าขายให้ได้

“เกิดอาเพศในบ้านหลังนี้ ถ้าอยากให้ทุกคนปลอดภัย สตีฟ ท่านต้องออกเดินทาง” เฟย์พูดด้วยเสียงดังกังวาน ผู้คนในคฤหาสน์ต่างมองหน้ากัน สตีฟพยักหน้าเข้าใจ เคธี่พอใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน

เฟย์ดีดนิ้ว และทำให้กระดาษแผ่นหนึ่งโผล่ออกมาที่มือ ทุกคนตะลึงที่เทพพยากรณ์มีเวทมนตร์ ยกเว้นเคธี่ที่บ่นในใจว่ามันช่างสิ้นเปลืองพลังเวท

“ท่านต้องตามหาสมบัติของเจ้าหญิงจากพระจันทร์มาไว้ที่บ้านหลังนี้” เฟย์ประกาศชัดเจน และกวาดสายตาดูทุกคนที่กำลังตั้งใจฟัง มีแค่เคธี่ที่ตาโต และส่ายหัว เฟย์ยิ้มให้เคธี่เพื่อให้เธอรู้สึกสบายใจ และเริ่มอ่านกระดาษที่เธอถือในมือ

“สมบัติของเจ้าหญิงจากพระจันทร์ มี 5 อย่าง

1. บาตรหินของพระพุทธเจ้าจากอินเดีย

2. กิ่งรัตนมณีจากภูเขาโฮไรในประเทศจีน มีรากเป็นเงิน ต้นเป็นทอง และผลเป็นไข่มุก

3. เสื้อคลุมขนหนูไฟจากเมืองจีน โดยเมื่อโยนเข้ากองไฟ เสื้อคลุมจะไม่ไหม้ แต่จะกลับแวววาว สว่างสดใสขึ้นกว่าเดิม

4. หอยเบี้ยมีค่าของนกนางแอ่น

5. อัญ…”

เฟย์พยายามเพ่งอ่านในกระดาษ ราวกับว่าเธออ่านไม่ออก

“5. อัญมณีจากคอมังกร” เคธี่พูด และทำให้ทุกคนหันมามองเธอ

“เธอรู้ได้ยังไง” เดอร์ซี่ถาม

“ฉันเคยอ่านเจอในหนังสือน่ะ” เคธี่ตอบ

สตีฟรับกระดาษแผ่นนั้นจากเฟย์มาอ่าน เคธี่มองลายมือในกระดาษได้ถนัด เคธี่พบว่ามันเป็นกระดาษจากสมุดของเธอจริงๆ เธอเป็นคนฉีกโพยให้เฟย์ แต่เธอเพิ่งได้รู้ว่าเธอส่งแผนให้เฟย์ผิดใบ

“แต่คุณพ่อคะ ลูกรู้มาว่าของพวกนั้นเป็นของไม่มีจริงนะคะ”เคธี่พยายามโน้มน้าวให้สตีฟถอดใจ

“นี่เธอหาว่าท่านเทพพยากรณ์โกหกเหรอเคธี่” สเตซี่พูด

“ฉันเปล่า ฉันหมายถึง มันเป็นของหายากมากๆ จนไม่มีใครเคยเจอเลยด้วยซ้ำ” เคธี่รีบพูด

“เรื่องนั้นคงไม่ต้องห่วงหรอกมั้งคะ หนูเคธี่ไม่รู้เหรอว่าสตีฟเขาหาของหายากเก่งแค่ไหน” ลิซซี่เดินเข้ามาเกาะแขนสตีฟ เธอยิ้มหวานหยดให้กำลังใจเขา

“ถ้าฉันไม่ทำ จะมีคนในบ้านดวงถึงฆาตงั้นเหรอ” สตีฟถามเฟย์ เฟย์หันมามองเคธี่ เธอรู้ว่ามีอะไรผิดพลาด แต่เฟย์ก็ได้แต่พยักหน้าเป็นคำตอบให้สตีฟ

“งั้นพรุ่งนี้ฉันจะออกเดินทาง” สตีฟบอกทุกคนในคฤหาสน์

เคธี่ถอนหายใจคอตก

______________________________________________________________________________________

หลังจากที่เฟย์ดูดวงให้สตีฟเสร็จ ทุกคนก็แยกย้าย สตีฟกลับห้องไปจัดกระเป๋าเดินทาง ส่วนเดอร์ซี่และสเตซี่รีบปฏิเสธที่จะดูดวงกับเฟย์ต่อ เพราะกลัวผลลัพธ์น่ากลัวแบบสตีฟ ส่วนเคธี่กลับมาที่ห้องของตัวเอง และกำลังคุยกับเฟย์ที่ตอนนี้กำลังโบยบินแบบนางฟ้าเช่นเดิม

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่าเคธี่” เฟย์ถาม

เคธี่ยืนอ่านสมุดโน๊ตของเธอที่มีแผนที่เดินทางที่เตรียมไว้ หน้ากระดาษที่เธอตั้งใจจะให้เฟย์เอาไปให้สตีฟ ตอนนี้เคธี่อยากจะเอาหัวโขกกับกำแพงจริงๆ เคธี่ถอนหายใจแรง

“ฉันฉีกกระดาษผิดหน้าได้ยังไงเนี่ย” เคธี่ตบหน้าผากตัวเอง “สมบัติเจ้าหญิงพระจันทร์นั่นมันไม่มีจริงหรอก เจ้าชายที่ออกไปตามหา บางคนถึงกับตายไปเลยด้วยซ้ำ”

“โอ้ว” เฟย์อุทาน “เอาน่ะ เธอแค่รีบทำให้เรื่องนี้จบ ก่อนที่สตีฟจะเป็นอะไรไปก็พอ”

“เฮ้อ” เคธี่พยักหน้าอย่างจนปัญญา

“เธอเก่งมากนะที่สู้ต่อ แม้ใจจริงฉันอยากจะให้เธอติดอยู่ในลูป จะได้ไม่ต้องดำเนินเรื่องใหม่ก็ตาม” เฟย์ยิ้มให้เคธี่ “ฉันจะช่วยให้เรื่องนี้เดินหน้าเร็วขึ้นอีกแรงแล้วกัน”

เฟย์ทำตามที่เธอพูด เมื่อสตีฟออกเดินทาง เฟย์ก็เสกจดหมายฉบับหนึ่งที่เป็นลายมือของสตีฟมาส่งให้ที่คฤหาสน์ เคธี่เสียใจที่ไม่ได้มีโอกาสฉีกจดหมายนั้นทิ้ง เพราะในนั้นมีข้อความระบุว่า

ในระหว่างที่ข้าพเจ้า ‘สตีฟ’ เดินทาง ขอให้ ‘ลิซซี่’ ภรรยาของข้าพเจ้าเป็นผู้จัดการทรัพย์สินทั้งหมด โดยมีอำนาจจัดการทุกอย่างตามที่เห็นสมควร และมีหน้าที่คอยดูแล ‘เคธี่’ ลูกสาวของข้าพเจ้า แทนข้าพเจ้า โดยข้อความนี้ขอให้มีผลทางกฏหมายทันที

โชคร้ายของเคธี่ที่ลิซซี่แม่เลี้ยงของเธอ เป็นคนอ่านเปิดอ่านจดหมายเป็นคนแรก

______________________________________________________________________________________

เรื่องราวต่อจากนี้

เคธี่จะเอาคืนกับแม่เลี้ยงใจร้ายแทนเอล่าตัวจริง

และตั้งตาหน้าตั้งตาทำให้เจ้าชายตกหลุมรัก เพื่อจะได้กลับโลกมนุษย์ค่ะ

______________________________________________________________________________________

สวัสดีค่ะ เนื่องจากนิยาย 'เมื่อเคธี่ไม่มีรองเท้าแก้ว' ที่ลงในช่องทางนี้ มียอดวิวค่อนข้างน้อย

ดังนั้นขอประกาศปิดการลงนิยายในช่องทางนี้ค่ะ

สามารถติดตามอ่านต่อได้ที่ ธัญวลัย

https://www.tunwalai.com/story/732115

หรือ ReadAwrite ก็ได้ค่ะ

https://w***************** /a/1bf4d8bc414a8bdd59d4f449c15c9836

จากนักเขียนเมย์