Chapter 1

2270 Words
“What the f**k is this?!” I cursed as I slapped the newspaper on my table. Sinilip niya yung dyaryo. He didn’t answer “Oh ngayon hindi ka makasagot?! Punyeta naman! Have you forgotten, Keira?! You’re in a well-known band and take note, you’re the vocalist!” Sigaw ko at naibagsak ang palad ko sa lamesa dahil sa iritasyon. Pakiramdam ko ay maaga akong mamatay dahil sa stress. “Hindi ko naman alam na—” bago pa man niya matapos ang kanyang pangangatwiran ay pinutol ko na ito. “Hindi mo alam! Hindi mo nanaman alam! For pete’s sake, Keira! Ilang beses ng nangyari ‘to pero hindi mo pa rin alam!” I hissed. “Chill, Dav.” natatawa niyang sabi. Nakuha pa talagang matawa ng walanghiya! Mas lalo lamang nag-init ang ulo. “Chill? Are you hearing yourself, Keira?! You want me to f*****g chill in this kind of situation?! Tumatawag na ang mga media kanina pa dahil ang babaeng dinala mo sa motel this time ay isang kilalang modelo! Putanginang, chill!” I fumed and slightly raised my hand in the air and hold my fist. Kinokontrol ko lang ang sarili ko na sapakin siya ngayon dahil kapag hindi ako nakapigil tuluyang masisira ang career niya dahil sa basag niyang mukha. I know boses at kanta nila ang nagpapasikat sakanila pero tangina sa mundo ng showbiz importante rin ang mukha. I’m so pissed off because of his recklessness! Kung bakit pumasok sila ng motel ng hindi nag-iingat! Sigurado akong pag pi-pyestahan ito ng mga tao at maari rin silang mawalan ng fans! Yung tipo ng mga fans ng tuwing nagkaka-girlfriend ang gusto nila ay inu-unfollow na ito sa lahat ng social media accounts nila. Lalo na’t isa pa namang kilalang modelo ang ikinama nitong si Keira kaya mas lalo itong magiging maingay sa publiko. That model can use her power too to manipulate everything kung sakaling malakas ang tama niya kay Keira. Hindi pa naman marunong magseryoso ‘to at kung may balak yung babae niya na pikutin siya ay gagamitin niya ang media. Great, just great! Kung bakit kasi mas pinapairal niya ang ulo niya sa baba kaysa sa taas! Punyeta! “Don’t worry, if you’re thinking that she’ll use her fame to get me you’re wrong. Parehong s*x lang ang habol namin sa isa’t-isa,” relax na relax niyang sabi habang inaayos ang buhok niya. “Okay sige, nando’n na ‘ko! f**k buddies lang kayo. E kaso lumabas yung litrato niyo sa dyaryo na papasok ng motel! Pa’no na ‘to ngayon? Sige nga!” Nangha-hamon kong sabi. “Just wait for it, the issue will die soon. Just like my past issues before,” kibit balikat niyang sabi. “Punyeta naman! Ako talaga puno—” bago ko pa man matapos ang sinasabi ko ay biglang bumukas ng pinto at iniluwa si Gio. “Wow naman Davina. Hanggang sa labas dinig na dinig ka ah. Wala na bang ilalakas ‘yan?” sarcastic niyang sabi habang nakapamulsa. Kita ko naman ang pag-ngisi ni Keira dito. Mas lalo lang nag-init ang dugo ‘ko e! “Isa ka pa!” I barked and stood up from my swivel chair. “Kasama mo si Keira nung gabing ‘yon diba?! Pero hindi mo pinigilan! Sikat na ang banda niyo! Kailangan niyong maging maingat sa bawat kilos niyo!” pakiramdam ko ay pulang-pula na ang mukha ko dahil sa galit. He laughed mockingly. “At kasalanan ko pa,” ngisi niya. Marahas kong naihilamos ang palad ko sa bibig ko at mariing ipinikit ang mga mata ko. “Lumabas ka nga dito si Gio at baka maibato ko itong stapler sa’yo, baka bumaon pa ang mga staples sa noo mo ipa-ospital pa kita,” I said in gritted teeth. “Ooh scary,” asar pa nitong si Keira. “Manahimik ka!” sigaw ko sakanya. Putangina, kung bakit ba sa dinami-daming trabaho dito sa kumpanya ay ang hawakan silang apat pa ang ibinigay saakin ni Lolo. Araw-araw na lang akong naiirita at pakiramdam ko ay sila ang dahilan kung bakit mamatay ako ng maaga. I opened my eyes and glared at them. “Lumabas na nga ka’yong dalawa rito!” pagtataboy ko sakanila. “Wait, I haven’t told you why I’m here,” Gio objected. “Then f*****g tell me now so you can leave your asses outta here!” iritable kong sabi. “There’s a 10 seconds video of Pierre. He’s wasted and it’s getting viral,” casual niyang sabi. My eyes narrowed at his statement. What the f**k! I held my fist so tight my knuckles are turning white. Mukhang alam nila ay anumang oras ay magbubuga na ako ng apoy kaya mas minabuti na nilang lumabas. Punyeta! Wala ba silang ibang gagawin kung hindi gumawa ng problema?! Hindi ko naman alam ang gagawin ko sa mga gagong ‘to! Talaga bang wala silang pagpapahalaga sa career nila?! Naiinis ako! Sa inis ko ay gustong-gusto ko ng sumabog! Ako ang papagalitan ni Lolo dahil sa mga kapalpakan nila! I rested my elbows on the table entwined my fingers together. Napayuko na lang ako at napapikit para pag-isipan kung ano ang dapat kong gawin. I heard a knock on my door followed by a twist on the doorknob. “What is it this time?!” sigaw ko at iniaangat ang ulo ko para makita kung sino ang nakatayo ngayon saaking harapan. I gritted my teeth when I saw Greg. “What are you doing here?” malamig kong sabi. “I heard you shouting and swearing... again,” his voice is low and husky. Yung boses niyang parating kalmado kumpara sa boses kong parating nakasigaw. “Ano bang pakialam mo?!” I hissed and glared at him. I will shout and swear whenever I want and no one can stop me. Not even him. Nag-igting ang bagang niya. “You think swearing and shouting will solve everything? Mabubura ba sa headline ng dyaryo ang ginawa ni Keira kung sisigaw ka?” mahinahon ngunit medyo galit niyang sabi. Tumawa ako ng pagak. “Hindi ko kailangan ng opinyon mo, Garde. Will your opinion solve everything? Mabubura ba sa headline ng dyaryo ang ginawa ni Keira kung papakinggan ko ang opinyon mo?” I fired back mocking him. That’s what you get, Greg. You don’t mess with me because I speak fluent sarcasm. His jaw clenched. He walked towards and rested his both palm on my table. He slouched his back and now his face is only few inches away from mine. I froze and my breathing became hard. His strawberry mint breath is fanning my face and his blue green eyes are piercing at my grey eyes. “Watch your mouth, Fornari.” mapang-akit niyang sabi at ibinaba ang tingin sa mga labi ko. I pursed my lips and glared at him. Tanging pag sama na lang ng tingin ang kaya kong gawin sakanya sa ganitong sitwasyon dahil parang nabubulol na ang dila ko at hindi na makapag-isip ng maanghang na salita ang utak ko. “Cat got your tongue?” ngisi niya. Mas lalo ko lamang siyang sinamaan ng tingin. “Why don’t you shout right now? Come on, Dav. Mag-mura ka pa kung gusto mo para makita mo ang hinahanap mo,” ngayon naman ay galit siya at nang-hahamon. “Pwede ba umalis ka na lang? Ang dami-dami ko ng iniisip dumadagdag ka pa,” I tried to calm my voice but I just sounded constipated. He gave me his boyish grin at umayos ng tayo. Doon lamang ako nakahinga ng maluwang. The f*****g affect of this damn man standing infront of me! “You’re stressing yourself too much.” I rolled my eyes mentally. Nakaka stress naman talaga ‘yang presensya mo! Gusto ko sanang isigaw sakanya iyan pero kinagat ko na lang ang dila ko para ‘wag ng humaba ang usapan namin nang maakalis na siya sa harapan ‘ko. “Makakaalis ka na,” sabi ko nang mapansin kong nakatayo pa rin siya sa harapan ko at mataman akong tinitignan. He looked at his wrist watch. “It’s almost twelve, have lunch with me. My treat,” pag-aya niya na para bang hindi kami nagkasagutan kanina. Hindi ko tuloy maiwasang matawa ng pagak. “Greg, greg, greg,” I chant his name full of sarcasm. “Let’s stop wasting our time, shall we?” Aksaya lang ng oras ang naiisip niya. Wala akong planong makipag lunch sa bassist ng banda na hinahawakan ko. At sa dami kong iniisip paano ko pa magagawang makipag-lunch? “I don’t see any time wasting in having a lunch,” he retorted. “Are you doing this because you want to get inside my pants? Marami namang iba diyan, wag ako,” maanghang kong pahayag bago muling itinuon ang atensyon ko sa mga papel na nandito sa mesa ko. “What did you just say?” He sound offended. Nag-angat ako ng tingin sakanya. “You want to have s*x with me, right?” I said in verbatim. Baka kasi hindi niya pa makuha-kuha e. Ganyan lang naman ang habol niya sakin e. s*x lang. At ngayon dinadaan-daan niya ako sa pa lunch-lunch niya para ano? Para ikama ulit? Hindi na ako estupida kagaya dati! I’ve changed and I’m not old Davina that will drool just looking at him doing nothing. “What the f**k?” he said in disbelief. Tignan mo ‘to, painosente pa. I raised a brow. Did I hurt your ego, Garde? Masakit bang maisampal ko sayo ang motibo mo? “You want to get a revenge again or you just simply want to get laid?” He looked at me. He’s fuming in anger. Kung ako pa ang dating Davina ay baka na-amuse na ako dahil sa galit na nakikita ko sa mukha ni Greg ngayon dahil kilala siya bilang composed na tao. Tahimik, palaging kalmado. Pero sorry, I graduated from being stupid. Chasing him was the most idiotic thing that I’ve ever done in my 25 years of existance. Tinaasan ko siya ng kilay habang masama ang tingin na ipinukol niya saakin. “Kung s*x lang ang habol ko sayo ay dapat noong naka-uwi ka dito sa pilipinas ay sa kama ko na ang diretso mo. It’s so easy for me to get inside your pants without asking you out for lunch, Dav. We both know that,” Napa-awang naman ang bibig ko dahil sa gulat at iritasyon. Ang taas naman ng tingin niya sa sarili niya! Anong gusto niyang palabasin? Na pagdating sakanya ay madali lang akong bibigay? “Kaya ‘wag mong pagdudahan ang pag-aaya ko sa’yong mag lunch. Unless you’re the one who wants to get inside my pants,” he smirked sarcastically. I gritted my teeth again. Nagtataka ako kung bakit hindi pa napupudpod ang ngipin ko dahil kanina pa ako nag-ngingitngit dito. “‘Wag mo ‘kong baligtarin!” I yelled. Pakiramdam ko ay mapula pa ‘ko sa red lipstick ni Taylor Swift dahil sa iritasyon na nararamdaman ko ngayon. Ginantihan niya lang ako ng ngising nakakaasar. “Lumayas ka nga sa harapan ‘ko!” I fumed. “See you,” hindi pa rin nawawala ang ngisi niya hanggang sa talikuran na niya ako at tuluyan na siyang makalabas ng pinto. Nagsisisi tuloy ako dahil hindi ko pa ibinato ang stapler sa ulo niya habang nakatalikod siya’t naglalakad. Punyeta! Dumagdag pa siya sa stress ko. Napahilot na lang ako sa sentido ko. Walang katapusang stress. Isinandal ko na lamang ang likod ko sa swivel chair at ikinalma ang sarili ko bago ko kinausap ang VMM kung saan under si Miranda na ikinama ni Keira. Half an hour passed and I was still working. Nakausap ko na ang agency ni Miranda at ngayon ay nagtutulungan kami para mamatay na yung tsismis tungkol kay Keira at Miranda. Si Pierre! Si Pierre na lang ang problema! Hinanap ko sa laptop ko ang site kung saan viral ang video niya na lasing. “Bullshit,” napamura na lang ako matapos panuorin yung 10 sec. video. Mukha siyang tanga sa ginagawa niya! Nag-sasayaw siya sa ibabaw ng mesa habang hawak-hawak ang isang bote ng whisky na kaunti na lang ang laman. That stupid party animal! Maya-maya ay may kumatok at bago bumukas ang pintuan. Tinignan ko kung sino iyon at nakita ko ang isa sa mga empleyado ang papasok at may dala itong paperbag. “Ma’am Davina, pinapabigay po sainyo,” magalang niyang sabi. Gusto ko tuloy matawa dahil sa wakas ay may gumalang rin saakin sa posisyon ko. Hindi iyong nakagawa na nga ng kasalanan tapos sasabihin pa na mag chill ako! Kagaguhan! “Sino raw?” sabi ko at sinilip ang paperbag na hawak niya. “Si Greg po,” sagot niya bago inilapag ang paperbag sa table ko. Tumango na lang ako. “Sige salamat. Makakaalis ka na,” sabi ko. Tumango naman siya at kaagad na nagmartsa paalis. Sinilip ko ang laman ng paperbag at pagkain iyon na itinake-out sa restaurant malapit dito. May sticky note pa na nakalagay. Maybe this food will help to reduce your stress. - Greg
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD