ฉันมองตัวนับถอยหลังสลับกับกล้องที่ติดอยู่ รู้ว่าวิสกี้คงไม่ได้อยู่ในรถคันนั้นเพราะหมอนั่นมันจอมขี้ขลาดของแท้ อยากรู้ชะมัดว่าตอนนี้เขาจะทำสีหน้ายังไงตอนที่ฉันกำลังเอาปืนจ่อตัวเองอยู่ เฮนรี่ส่ายหน้าเบาๆ เป็นการบอกว่านี่เป็นความคิดที่โง่สิ้นดี
"ฉันจะเล่าอะไรที่มันจะเกิดหลังจากนี้ละกันวิสกี้ นายคิดว่าฉันโง่ที่ทำแบบนี้ แต่ฉันจะไม่ปล่อยเพื่อนฉันตายแน่ๆ นายหยุดระเบิด และฉันจะยอมไปกับนาย แต่ถ้านายดื้อจะฆ่าเขา ฉันจะยิงตัวเองตายตรงนี้ นายก็คงรู้นะว่ายูกะคงไม่พอใจแน่ถ้าเธอไม่ได้ทรมานฉันก่อนตาย ขึ้นอยู่กับนายแล้วว่าจะเอายังไงวิสกี้"
ฉันพูดจบประโยค แต่นาฬิกายังไม่หยุดเดิน เวลานับลงจนกลายเป็นวินาที แต่ฉันยังจ่อปืนไว้ที่คาง นิ้วแตะไกปืนไว้ รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงเพราะความกลัว เขาไม่ยอมให้ฉันตายแน่ และทันใดนั้นเวลาก็หยุดเดิน สามวินาที...จากนั้นปลอกคอก็ถูกปลดออก เฮนรี่รีบโยนมันไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำไ
