๑๑.๑
“แล้วป้ารังเกียจแกไหม แสดงอะไรบ้างไหม”
อรพรรณหาข้อมูลเพิ่ม บลินดาส่ายหน้าให้เพื่อนแล้วถอนหายใจอย่างอย่างเซ็งๆ ก่อนจะพูดออกมาอย่างจริงจัง
“เรื่องนั้นช่างเถอะ แต่ฉันจะเป็นพี่สะใภ้แกให้ได้ยัยอร ฉันสัญญา!”
คำพูดจริงจังของหญิงสาวทำให้อรพรรณหัวเราะพรืดออกมาอย่างขำๆ
“มุ่งมั่นมากเลยนะแก เอาเป็นว่าฉันอวยพรให้แกสมหวังผ่านมรสุมลมปากของพี่ฉันให้ได้ก็แล้วกัน”
“ย่ะ!”
บลินดารับคำเพื่อนยิ้มๆ แล้วนั่งคุยต่อไปจนมืดค่ำจวบจนเวลาร่วมสองทุ่มครึ่งบลินดาจึงขับรถเข้าไปจอดภายในบ้านทรงไทยของรพี
แต่พอสาวเท้าขึ้นไปบนเรือนหญิงสาวก็ต้องชะงัก เมื่อพบว่ามนชยานั่งชิดติดกับรพีอย่างสนิทสนมเกินฐานะเพื่อนธรรมดา และดูท่าว่าเจ้าหล่อนจะกำลังร้องไห้อยู่เสียด้วย
รพีเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวด้วยดวงตากราดเกี้ยวทันทีที่เห็นหน้า ก่อนจะดึงมนชยาขึ้นแล้วจับจูงเจ้าหล่อนผ่านบลินดาไปหน้าตาเฉย แต่หญิงสาวไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้นอีกแล
