Chapter 44 : Anong nangyayari sa akin?
Boris POV
Nagawa ko nang makapasok sa work dahil sa nakakalakad na akong muli. Tuwang-tuwa nga sina mama, papa at Andrich nang makita nila ako kanina na naglalakad pababa sa hagdan. Akala nila ay tuluyan na akong malulumpo. Sabi kasi ng doctor ko ay humina daw bigla ang mga buto ko sa paa. Dala raw iyong ng paghigop ng bampira ng mga sustansya ko sa katawan. Nanghina ako nang tuluyan kaya hindi nila inaasahang muli akong makakalakad.
Narito na ako ngayon sa office room ko. Proud ako kay Andrich dahil sobrang galing niya mag-work. Wala siyang iniwan ng work sa akin.Lahat ay tapos na. Samantala ay kapag ako ang umaasikaso sa mga papel ng mga kailangan kong asikasuhin ay inaabot iyon ng ilang linggo. Kay Andrich ay tatlong araw lang daw. Sobrang galin
