Invisible Red String (Ms. Thea Yazmine Choi Revenge)

Chapter 2: Thea

Thea's POV~

It's been 6 years since nangyari ang lahat ng iyun at mag f-four years na ako dito sa Paris, France. Pinagpap-salamat ko at nagawa kong makapag-tapos nang pag-aaral sa course na Fashion and Design. Habang nag-aaral ay kumikita ako dahil sa pag m-modeling at dipa naman ako tapos sa pag-aaral ay nagawa ko ng magpa-tayo ng sarili kong kumpanya na pinangalanan kong Thea.

After I graduated I became a boss of a big company, but I didn't leave the modeling industry. Malaking tulong ang pang mo-modelo ko upang makilala lalo ang brand na Thea.

Isang katok ang gumising sakin mula sa malalim na pag-iisip. " Good morning ma'am, Ms. Ezequil is here " saad ng secretary ko na si Monique. Nakilala ko si Monique noong isang beses akong nag-model para sa Gucci.

Flashback~

Pauwi na ako galing sa isang modeling shoot nang mapansin ko ang isang babae na patawid ng kalsada. Tinignan ko ang traffic light at ang kulay non ay kulay pula, ibig sabihin dipa pwedeng tumawid. A car is driving towards her and she doesn't seems to care about her surrounding. "s**t" I hurriedly grab the woman's arm and pull her to the side of the lane.

" Are you trying to kill yourself woman? " galit na tanong ko dito nang makahuma ako sa pagkaka-hingal. Tumingala ito sakin at don ko napansin na umiiyak ito.

" Why did you save me? You have just let me die " umiiyak parin nitong sagot sakin.

" What? " nagtataka kong tanong dito. Ito na ngang tinulongan siya pang-galit.

" Why did do you tried to kill yourself? " dinala ko siya sa isang restaurant pagka-tapos nitong kumalma. " I saw my fiancé banging someone else in his condo " she answered and start crying again.

" Just because of that you already want to end your life? " I just can't help but to roll my eyes on her.

" Easy for you to say because you are a model and you can manage to have a boyfriend that easily, but me?..no, Timothy is my first at everything, he's the only one who loved me that much " mahabang lintaya nito. I just roll my eyes again. Mahal ka? eh bat di nakuntento? Gusto ko sanang itanong dito pero pinili ko nalang na wag.

" Gaga " bigla ko nalang naibulalas na ikina-laki ng mata nito. " Filipino ka? " manghang tanong nito. Ako man ay nagulat pero diko pinahalata dito.

" Obviously " maigsi kong sagot. " Anyway, alam mo imbes umiyak ka ng umiyak dyan ang dapat mong gawin ay ipamukha sa ex fiancé mo kong anong sinayang niya. " pagpa-patuloy ko. Yumuko uli ito at umiyak na naman. " Pano ko yun gagawin kong trabaho nga ay wala ako ? " tanong nito sakin.

"What is your name?

"Monique"

"When my company open, mag-apply ka don bilang secretary ko at tatanggapin kita agad "

End of Flashback.

Mula noon ay napag-pasyahan ko ng gawin bilang secretary ko si Monique. Di naman ako nagka-maling i-hired ito sapagkat apaka sipag at tunay itong maasahan.

" Let her in, Monique " sagot ko dito.

" Okay ma'am "iginaya nito ang isang magandang babae papasok ng aking opisina.

" Good morning my beautiful best friend " bungad nito sakin at agad na sumalpak pahiga sa mahabang sofa na nasa loob ng aking opisina.

" What is beautiful in the morning when you are here with hangover again? " sagot ko dito. Sigurado akong inumaga na naman ito sa bar kagabi.

" Oh come on Yazmine parang ikaw di naranasan ang uminom ah?" napa-irap nalang ako sa sagot nito.

" Oo umiinom ako pero di ako umaabot ng umaga sa bar, duh " sagot ko reto habang abalang mag salansan ng mga report sa table ko. Kailangan kong basahin ang mga ito mamaya upang makapag-decide na ako kong kaninong design ang kukunin ko bilang magiging next cloth design na mai-issue next month. But of course kailangan parin nilang i-defend ang report nila upang mas lalong malinaw ito lalo na sa iba pang board of directors.

" Argh, Yazmine masakit ang ulo ko kaya pwede ba mamaya mo na ako pagalitan " Sagot nito habang sapo-sapo ang ulo.

" Kung matutulog ka ay wag dyan, baka may pumasok na bisita at isiping walang class ang Thea Company " importante sakin ang imahe ng kompanya ko at lagi kong iniingatan na wag marumihan ito.

" Pumasok ka don sa kwarto at don ka matulog " pagpapa-tuloy ko pa. Tumayo naman ito at pumasok sa private room ko reto sa opisina. Yes I have a private room in my office because sometimes I can't manage to go home because there's a lot to do and to finish in the office. Boss ako pero diko ina-atas ang lahat sa mga employees ko. Ilang minuto na ang naka-lipas pero di parin sinisirado ni Jenice ang pinto ng kwarto ng private room ko. I sigh, malamang ay naka-tulog na ito. I stand from sitting in my swivel chair and decided to close it myself. Pero bago ko ito isirado ay tinignan ko muna ang lagay ng kaibigan ko.

I just can't help but to take a deep sigh upon seeing her. Her lower body is still on the floor and her stomach is exposed because she's wearing a black spaghetti strap croptop and maong jeans. I tried to lie her down more comfortable and thank god I succeeded. I cover her body with a thick comforter before finally closing the door.

Bumalik ako sa pagkaka-upo at inalala kong pano kami unang nagka-kilala ni Janice.

Flashback~

Pagka-rating ko ng Paris ay bigla ko nalang na-alala na wala manlang pala akong ni-isang kakilala reto. Habang nag-hahanap ng hotel na maaari kong pasamantalang tutuloyan habang nag-hahanap pa ako ng apartment na paglilipatan at may nakita akong babae na kinakaladkad ng isang lalaki palabas ng bar. Agad kong napansin na lasing na ang lalaki dahil na rin sa mukha nitong mamumula na at medyo sumusuray narin sa pag-lalakad. Lumapit ako sa dalawa at mabilis na hinila palayo ang babae. Tinitigan ako ng masama ng lalaki na labis ko namang kinatakot pero diko hinayaang mahalata niya ito.

" Que es-tu? " (who are you) tanong nito sakin gamit ang lengwahing French.

" Hakdog mo jutay! " sigaw ko reto at mabilis na tumakbo tangay ang babae. Sigurado akong di niya ako naintindihan. Tumigil kami sa pag-takbo ng matiyak namin na hindi na ito sumusunod. Maya-maya pa ay humagalpak sa kakatawa ang babaeng kasama ko.

" Hakdog mo jutay! " mangiyak-ngiyak sa kakatawa nitong turan na labis kong pinag-taka. Di kaya isa itong takas sa Mental at kinakaladkad ito ng lalaki para maibalik sa Mental Hospital? Pero wala sa itchura nito ang pagiging baliw. Bukod sa maganda at sexy nito ay mamahalin din ang suot nitong damit. Alam ko iyun sapagkat mahilig ako sa fashion at design.

" I'm sorry I just can't get enough " sabi nito habang unti-unting kumakalma. " By the way, base on what did just said to that man, I concluded that you are a Filipino too?" Naka-ngiti nitong turan na kinatango-tango ko naman, but wait 'too?' does it means Filipino din siya. My eyes widened after finally realizing it.

" Filipino ka din? " I asked in shocked tone.

" Umm not really, My mother is Filipina half Korean and my father is pure French " kaya siguro ang ganda nito. Her eyes is hazelnut color, with straight black hair, white skin and pointed nose with perfect body. Maganda din naman ako at sexy pero, na-insecure ako bigla sa kaharap ko.

I have dark brown hair and dark blue color of eyes na nakuha ko raw sa mother ko na isang French half Filipina. Ang morena at matangos ko namang ilong ay nakuha ko sa Daddy ko na isang Filipino half Chinese. Sa height naman ay mas matangkad ako ng unti kesa sa kaharap ko.

" Anyway, thank you for saving my ass earlier " naka-ngiti nitong sabi.

" It's nothing, just be careful next time " naka-ngiti ko ding sagot dito. " Wait, what is your name? " kanina pa kami nag-uusap pero diko manlang alam pangalan niya.

" Oh I'm Jenice Ezequil and you are? " naglahad ito ng kamay na tinanggap ko naman agad.

" I'm Thea Yazmine Choi "

" So are we friends now? " tanong nito.

" Sure, in one condition " sana matulongan niya akong makahanap ng apartment dito para maka-tipid manlang ako ng kaunti. Masyado kasing mahal ang hotel aside from kailangan kong magtipid ay kailangan ko ring mag-aral.

" What condition? Come on tell me, repay for your kindness " naka-ngiti nitong turan.

" I need a place to live, do you somehow know if there's any empty apartment here that I can rent in low price? " nahihiya kong tanong dito. Alam kong nasa Paris ako at walang mura reto pero nagbaba-sakali lang naman ako.

" Instead of renting... why don't you live with me instead? I mean, I have a condo that sometimes I used if I don't want to go home " nakaka-hiya man ay papatulan ko na rin. Makaka-tipid na din ako ng malaki kapag ganon.

" It is really okay to you? " naka-sakay na kami ngayon sa kotse niya at papunta na sa condo nito.

" Of course, you are nice and I want to help you too for saving me " lumingon ito saglit sakin at ngumiti.

Naka-rating kami sa condo niya at namangha ako sa laki non. It has a two bedroom with bathroom each one, and a balcony. Outside the room there is a kitchen, living room , bar counter and dining area. Ang kulay ng condo niya ay lavander and gray na ang ganda sa mata tignan dahil di yun matingkad. Ang sabi niya rin ay may swimming pool din sa rooftop. Binuksan niya ang isang kwarto na may kulay dark pink and gray na pintura sa loob at pina-pasok ako don.

" This will be your room. Kapag may gusto kang idagdag or ipabago just tell me, okay? " sabi nito sakin habang nililibot ako sa kabuoan nito.

" No need, I'm fine with this. Tsaka nakaka-hiya na sayo. This room is so beautiful. " ngumiti lang dito sakin at mukhang di naman kaso reto na dito ako tumira.

" Wala iyun, and beside gusto ko rin namang may kasama at least I won't be lonely anymore. Di na ako masisiraan ng ulo talking to myself " natawa nalang ako dito.

End of Flashback.

Simula noon ay naging matalik na kaming magka-ibigan ni Jenice. Tinuroan niya ako ng French at tinuturoan ko rin siya ng iba pang salita na Tagalog na dipa niya pa alam. Maya-maya pa ay nakarinig ako ng isang marahang katok.

" Excuse me ma'am, dipa po ba kayo kakain ng lunch? " tanong nito sakin. Sinilip ko ang relo ko nasa bisig ko at don ko napag-tanto na 12:00 pm na pala. Diko manlang namalayan ang oras. Binalik ko ang tingin ko kay Monique at sinagot ito.

" I still have so many things to do Monique. Can you just please buy me something from the restaurant downstairs? Make it good for two person. Baka magising si Jenice at maghanap ng pagkain. " paki-usap ko reto. Tumango-tango naman ito at agad na tumalima. Habang nag-babasa ako ng report ay may isang flash news ang nag top-up sa computer ko.

The Owner of one of the big Bag company in the Philippines which is Mr. Simon Alcantara said that her youngest son, Mr. Prince Tristan Alcantara will be talking in charge of their business after he finally resign.

It's been four years since I last heard his name and I just can't help to think if he signed the annulment paper that I left before leaving. It's been a long time but the hurt is still fresh to me. I will not let them go that easily, especially now that I finally became one of the richest person in the world.

" Prince Tristan Alcantara " basa ko sa pangalan nito. " I'll see you soon my ex husband "