Tahimik ang loob ng café, isang sikat na lugar sa BGC na kilala sa modern interior at floor-to-ceiling glass windows. Sa labas, abala ang mga tao, mga nagmamadaling empleyado, mga estudyanteng naghahabol ng oras, at mga magkasintahang parang walang pakialam sa paligid. Pero sa isang sulok, sa mesa kung saan nakaupo si Alorna, tila natigil ang oras.
Nasa harap niya ang isang tasa ng cappuccino, manipis na usok na lang ang natitira mula sa init nito. Pinaglalaruan niya ang kutsarita, paulit-ulit na iniikot ang foam sa ibabaw ng kape na parang doon niya ibinubuhos ang bigat ng isipin.
Enough is enough.
Ilang gabi na siyang walang maayos na tulog. Kahit saan siya pumunta, naroon si Valerian. Minsan nakikita niya, minsan dama lang ang presensya. Para siyang multo ng nakaraan na ayaw siyang p
